[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nie należy poddawać się losowi, przeciwstawić się nieszczęściu.Jeśli człowiek sam sobie pomaga to Bóg go chroni.Ukazanie nie trwałości ludzkich dokonań i życia.Należy pogodnie, śmiało i z wiarą w dobro iść przez życie.Doceniać w jego wartości.„Nie wierz fortunie.”Ostrzeżenie o zmienności losu.W jednej chwili można stracić wszystko.Przestroga przed fałszywymi przyjaciółmi, których obchodzą pieniądze przyjaciela.Krytyka ludzi pieszczących się z bogactwem.Największym skarbem jest cnota, która nie zależy od losu.Uznawanie wartości życia, dobroci, mądrości, szlachetności.„Nie porzucaj nadzieje.”Ukazanie chwiejności i nie stabilności losu.Nie należy się jednak poddawać, bo kieruje nami Bóg i Fortuna.Należy mieć nadzieję na lepsze jutro, cieszyć się życiem - afirmacja życia.Los jest zmienny, można wszystko stracić lub wszystko zyskać.Przemija to co dobre i to co złe.Umiar we wszystkim.Rozumnie i pokornie przyjmować to co jest nam przeznaczone.„Miło szaleć, kiedy czas po temu.”Należy korzystać z życia, wolną chwilę przeznaczyć na zabawę, ale należy zachować umiar, bo nie zawsze jest na to odpowiedni czas i miejsce.Uznaje wartość jedzenia, picia i tańca.Nawołuje do zabawy, cieszenia się życiem, do zapomnienia o różnicach stanowych.Należy poświęcić się całkowicie zabawie.Człowiek jest panem chwili, a o przyszłości decyduje Bóg.Radość z życia.Przy zabawie należy zapomnieć o waśniach i sporach.„O żywocie ludzkim”Fraszka ta mówi o przemijalności ludzkiego istnienia i ludzkich spraw.Treść nawiązuje do filozofii stoickiej.Daremność walki z Fortuną z ludzkim losem.Nieubłagalne przemijanie życia jest nieodłączną cechą ludzkiej egzystencji.„Na lipę”Ukazana jest tu zaduma nad urokami świata i piękna przyrody, pochwała odpoczynku na łonie natury.Arkadyjska natura dostarcza człowiekowi różnych pożytków.Daje ludziom ukojenie, beztroskie bytowanie i szczęście.„Do gór i lasów”Znajdujemy tu humanistyczną akceptację życia i świata oraz pochwałę Carpe diem.„Dalej co będzie? Srebrne w głowie nici, a ja z tym trzymam, to co w czas uchwyci.„O doktorze hiszpanie”Omówione - biesiady„O miłości”Ukazuje on potęgę miłości.Miłość jako uczucie nadające sens ludzkiemu życiu.Oraz miłość jako flirt, gra miłosna, pełna renesansowego humoru i radości życia.„Ku muzom”Pragnie przetrwać w pamięci potomnych.Inne pieśni:dużo cech horacjańskich (sama pieśń oparta na Horacym)epikureizm (używać życia, poznać jego rozkosze dążyć do szczęścia i carpe diem, bo wszystko przemijastoicyzm celem życia - szczęście czyli życie zgodne z zasadami cnoty, zachowanie umiaru i spokoju, męstwo i cnota, dobra sława, to gwarantuje czyste sumienie, wewnętrzny spokój; największym szczęściem zachowanie harmonii ducha; rozterki pozbawiają szczęścia;na przeszkodzie szczęściu stoi fortuna (los) - nieprzewidywalne przeciwności losu, nieszczęścia; trzeba zachować dystans.Zło i tak przeminie, jak przemija zima (pora śmierci i zastoju) i następuje wiosna (odrodzenie życia)ważny stosunek do natury, ważny element - kontakt i życie w zgodzie z przyrodą.mądry odrzuca dobra doczesne oferowane przez los: bogactwa i urzędy, chciwość wrogiem; tu ważna idea złotego rodka - tyle ile trzeba.Wartością najwyższ± cnota i moralność; przejawem cnoty - patriotyzm;Pieśń świętojańska o Sobótce, Wsi spokojna, wsi wesołatu pojawia się pochwała życia na wsi, blisko natury; przeciwstawienie życiu kupieckiemu i dworskiemu; pokazane przyjemności i pożytki z życia na wsi, dary jakie daje w obfitości natura; organizacja życia przez pory roku; pochwała życia rodzinnego, troskliwej matki, przemienności naturalnej pokoleń, przekazywania wiedzy.Ł±czy w sobie chłopskie życie z przywilejami szlachty.Całość nie znajduje potwierdzenia w rzeczywistości (ciężki los chłopa pańszczyźnianego).Jest też koncepcja poety: poezja zapewni nieśmiertelność człowiekowi jako jednostce wyróżniającej się;Wiktor II wersja:Cz³owiek- g³ówne has³o z epoki renesansu, poezja o nim i dla niego.Kochanowski poœwiêca swe utwory g³ównie postawie ¿yciowej, filozofii przez siebie wypracowanej, ³¹cz¹cej elementy filozofii antycznych i jemu wspó³czesnych.Utwory literackie Kochanowskiego s¹ odbiorem wewnêtrznych prze¿yæ autora, s¹ jego spojrzeniem na œwiat.By³o to zgodne z duchem epoki, w której cz³owiek sta³ siê oœrodkiem zainteresowania.Tak¹ postawê przyj¹³ w pieœniach, w których nie tylko chwali harmoniê œwiata, ale i równie¿ daje rady dotycz¹ce ¿ycia cz³owieka (np.: „Pieœñ IX”)- nale¿y cieszyæ siê ¿yciem i bawiæ zgodnie ze staro¿ytn¹ horacyjsk¹ zasad¹ „ carpe dijen”- Kochanowski pojmowa³ humanistyczny idea³ szczêœcia jako mo¿liwoœæ oddawania siê ulubionym zajêciom, ¿yczliwoœæ wobec innych ludzi, mo¿liwoœæ osi¹gniêcia wewnêtrznej harmonii.Zaduma nad sensem ¿ycia, g³êboka i filozoficzna- w dwóch fraszkach pod tym samym tytu³em „O ¿ywocie ludzkim”.W pierwszej z nich poeta porównywa³ ¿ycie ludzkie do teatru marionetek, w którym wszystko jest ulotne i przemijaj¹ce, nie warto wiêc o nic zabiegaæ, poniewa¿ ka¿dego czeka i tak taki sam koniec.Podobnie w drugiej.Poeta zwraca siê tu do Boga, który obserwuje ludzk¹ walkê o dobra doczesne.Poeta odcina siê od tego.Doktryny filozoficzne czerpie z antyku (g³ównie: stoicyzmu i epikureizmu).W pieœni „Nie porzucaj nadzieje”- spokrewnione z filozofi¹ stoick¹ wed³ug której nale¿y jednakowo prze¿ywaæ chwile radoœci jak i smutku.Cz³owiek renesansu mia³ byæ œwiadomy swoich uczuæ i panowaæ nad nimi.Nale¿y rozumnie prze¿ywaæ wszystko, co cz³owiekowi przyniesie los ( pieœñ XI „Nie porzucaj nadzieje”)pytanie22.Omów twórczość Mikołaja Reja i przedstaw jego znaczenie dla literatury polskiejMikołaj Rej z Nagłowic ( 1505 - 1569 ) pochodził z bardzo bogatej rodziny szlacheckiej.W młodości niechętnie uczęszczał do szkół, nie otrzymał starannego wykształcenia.Potem stał się samoukiem.Uczestniczył w sejmach i sejmikach.Zaaranżował "Ruch egzekucji praw".W 1543r.przeszedł na kalwinizm, sympatyzując z ruchem reformatorskim.Rej ma pochodzenie sarmackie.Sarmata to szlachcic-rycerz.Człowiek poćciwy to szlachcic-ziemianin [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl trzylatki.xlx.pl
.Nie należy poddawać się losowi, przeciwstawić się nieszczęściu.Jeśli człowiek sam sobie pomaga to Bóg go chroni.Ukazanie nie trwałości ludzkich dokonań i życia.Należy pogodnie, śmiało i z wiarą w dobro iść przez życie.Doceniać w jego wartości.„Nie wierz fortunie.”Ostrzeżenie o zmienności losu.W jednej chwili można stracić wszystko.Przestroga przed fałszywymi przyjaciółmi, których obchodzą pieniądze przyjaciela.Krytyka ludzi pieszczących się z bogactwem.Największym skarbem jest cnota, która nie zależy od losu.Uznawanie wartości życia, dobroci, mądrości, szlachetności.„Nie porzucaj nadzieje.”Ukazanie chwiejności i nie stabilności losu.Nie należy się jednak poddawać, bo kieruje nami Bóg i Fortuna.Należy mieć nadzieję na lepsze jutro, cieszyć się życiem - afirmacja życia.Los jest zmienny, można wszystko stracić lub wszystko zyskać.Przemija to co dobre i to co złe.Umiar we wszystkim.Rozumnie i pokornie przyjmować to co jest nam przeznaczone.„Miło szaleć, kiedy czas po temu.”Należy korzystać z życia, wolną chwilę przeznaczyć na zabawę, ale należy zachować umiar, bo nie zawsze jest na to odpowiedni czas i miejsce.Uznaje wartość jedzenia, picia i tańca.Nawołuje do zabawy, cieszenia się życiem, do zapomnienia o różnicach stanowych.Należy poświęcić się całkowicie zabawie.Człowiek jest panem chwili, a o przyszłości decyduje Bóg.Radość z życia.Przy zabawie należy zapomnieć o waśniach i sporach.„O żywocie ludzkim”Fraszka ta mówi o przemijalności ludzkiego istnienia i ludzkich spraw.Treść nawiązuje do filozofii stoickiej.Daremność walki z Fortuną z ludzkim losem.Nieubłagalne przemijanie życia jest nieodłączną cechą ludzkiej egzystencji.„Na lipę”Ukazana jest tu zaduma nad urokami świata i piękna przyrody, pochwała odpoczynku na łonie natury.Arkadyjska natura dostarcza człowiekowi różnych pożytków.Daje ludziom ukojenie, beztroskie bytowanie i szczęście.„Do gór i lasów”Znajdujemy tu humanistyczną akceptację życia i świata oraz pochwałę Carpe diem.„Dalej co będzie? Srebrne w głowie nici, a ja z tym trzymam, to co w czas uchwyci.„O doktorze hiszpanie”Omówione - biesiady„O miłości”Ukazuje on potęgę miłości.Miłość jako uczucie nadające sens ludzkiemu życiu.Oraz miłość jako flirt, gra miłosna, pełna renesansowego humoru i radości życia.„Ku muzom”Pragnie przetrwać w pamięci potomnych.Inne pieśni:dużo cech horacjańskich (sama pieśń oparta na Horacym)epikureizm (używać życia, poznać jego rozkosze dążyć do szczęścia i carpe diem, bo wszystko przemijastoicyzm celem życia - szczęście czyli życie zgodne z zasadami cnoty, zachowanie umiaru i spokoju, męstwo i cnota, dobra sława, to gwarantuje czyste sumienie, wewnętrzny spokój; największym szczęściem zachowanie harmonii ducha; rozterki pozbawiają szczęścia;na przeszkodzie szczęściu stoi fortuna (los) - nieprzewidywalne przeciwności losu, nieszczęścia; trzeba zachować dystans.Zło i tak przeminie, jak przemija zima (pora śmierci i zastoju) i następuje wiosna (odrodzenie życia)ważny stosunek do natury, ważny element - kontakt i życie w zgodzie z przyrodą.mądry odrzuca dobra doczesne oferowane przez los: bogactwa i urzędy, chciwość wrogiem; tu ważna idea złotego rodka - tyle ile trzeba.Wartością najwyższ± cnota i moralność; przejawem cnoty - patriotyzm;Pieśń świętojańska o Sobótce, Wsi spokojna, wsi wesołatu pojawia się pochwała życia na wsi, blisko natury; przeciwstawienie życiu kupieckiemu i dworskiemu; pokazane przyjemności i pożytki z życia na wsi, dary jakie daje w obfitości natura; organizacja życia przez pory roku; pochwała życia rodzinnego, troskliwej matki, przemienności naturalnej pokoleń, przekazywania wiedzy.Ł±czy w sobie chłopskie życie z przywilejami szlachty.Całość nie znajduje potwierdzenia w rzeczywistości (ciężki los chłopa pańszczyźnianego).Jest też koncepcja poety: poezja zapewni nieśmiertelność człowiekowi jako jednostce wyróżniającej się;Wiktor II wersja:Cz³owiek- g³ówne has³o z epoki renesansu, poezja o nim i dla niego.Kochanowski poœwiêca swe utwory g³ównie postawie ¿yciowej, filozofii przez siebie wypracowanej, ³¹cz¹cej elementy filozofii antycznych i jemu wspó³czesnych.Utwory literackie Kochanowskiego s¹ odbiorem wewnêtrznych prze¿yæ autora, s¹ jego spojrzeniem na œwiat.By³o to zgodne z duchem epoki, w której cz³owiek sta³ siê oœrodkiem zainteresowania.Tak¹ postawê przyj¹³ w pieœniach, w których nie tylko chwali harmoniê œwiata, ale i równie¿ daje rady dotycz¹ce ¿ycia cz³owieka (np.: „Pieœñ IX”)- nale¿y cieszyæ siê ¿yciem i bawiæ zgodnie ze staro¿ytn¹ horacyjsk¹ zasad¹ „ carpe dijen”- Kochanowski pojmowa³ humanistyczny idea³ szczêœcia jako mo¿liwoœæ oddawania siê ulubionym zajêciom, ¿yczliwoœæ wobec innych ludzi, mo¿liwoœæ osi¹gniêcia wewnêtrznej harmonii.Zaduma nad sensem ¿ycia, g³êboka i filozoficzna- w dwóch fraszkach pod tym samym tytu³em „O ¿ywocie ludzkim”.W pierwszej z nich poeta porównywa³ ¿ycie ludzkie do teatru marionetek, w którym wszystko jest ulotne i przemijaj¹ce, nie warto wiêc o nic zabiegaæ, poniewa¿ ka¿dego czeka i tak taki sam koniec.Podobnie w drugiej.Poeta zwraca siê tu do Boga, który obserwuje ludzk¹ walkê o dobra doczesne.Poeta odcina siê od tego.Doktryny filozoficzne czerpie z antyku (g³ównie: stoicyzmu i epikureizmu).W pieœni „Nie porzucaj nadzieje”- spokrewnione z filozofi¹ stoick¹ wed³ug której nale¿y jednakowo prze¿ywaæ chwile radoœci jak i smutku.Cz³owiek renesansu mia³ byæ œwiadomy swoich uczuæ i panowaæ nad nimi.Nale¿y rozumnie prze¿ywaæ wszystko, co cz³owiekowi przyniesie los ( pieœñ XI „Nie porzucaj nadzieje”)pytanie22.Omów twórczość Mikołaja Reja i przedstaw jego znaczenie dla literatury polskiejMikołaj Rej z Nagłowic ( 1505 - 1569 ) pochodził z bardzo bogatej rodziny szlacheckiej.W młodości niechętnie uczęszczał do szkół, nie otrzymał starannego wykształcenia.Potem stał się samoukiem.Uczestniczył w sejmach i sejmikach.Zaaranżował "Ruch egzekucji praw".W 1543r.przeszedł na kalwinizm, sympatyzując z ruchem reformatorskim.Rej ma pochodzenie sarmackie.Sarmata to szlachcic-rycerz.Człowiek poćciwy to szlachcic-ziemianin [ Pobierz całość w formacie PDF ]