[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Podsumowując, wydaje się, Ŝe owulujące kobiety unikają zachowań, którenaraŜałyby je na podwyŜszone ryzyko gwałtu, co sugeruje, iŜ u kobiet mogła się wykształcićadaptacyjna strategia przeciwdziałania gwałtowi, polegająca na wyspecjalizowanym unikaniuryzyka.Wiele kobiet rutynowo podejmuje działania słuŜące unikaniu ryzyka, Ŝeby nie naraŜaćsię na niebezpieczeństwo.* Przegląd i wnioski z badań zob.w: Hickman i Muehlenhard (1997).Jedno z badań, w którym uczestniczyły mieszkanki duŜego miasta, wykazało, Ŝe 41%kobiet stosuje „taktykę izolacji" - na przykład nie wychodzi samotnie na ulicę późnymwieczorem, a 71% „taktykę ulicznego sprytu" - na przykład nosi wygodne buty, które w razieataku umoŜliwiają szybką ucieczkę.Inne badanie przeprowadzone w Seattle ujawniło, Ŝe 67%kobiet unikało pewnych, szczególnie niebezpiecznych zakątków miasta, 42% nie wychodziłosamotnie z domu, a 27% nie otwierało drzwi niepoŜądanym gościom.Badanieprzeprowadzone w Grecji wykazało, Ŝe 71% kobiet unikało samotnych nocnych spacerów, a78% nie zapuszczało się w niebezpieczne rejony miasta.Kobiety zachowują takŜe ostroŜnośćw obecności męŜczyzn, którzy duŜo mówią o seksie, męŜczyzn skłonnych do agresjiseksualnej oraz takich, którzy są znani z tego, Ŝe sypiają z wieloma kobietami.Kobietywybierają miejsca publiczne na randki z męŜczyznami, których nie znają zbyt dobrze.Celowounikają wysyłania pewnym męŜczyznom dwuznacznych sygnałów seksualnych.Czasaminoszą ze sobą gaz łzawiący, gwizdek albo broń.Zdarza się teŜ, Ŝe ograniczają ilość alkoholuspoŜywanego w towarzystwie męŜczyzn, których nie znają zbyt dobrze (Hickman,Muehlenhard, 1997).Owe strategie unikania ryzyka mogą być wyuczonymi środkami ostroŜności, podobniejak instalowanie w domu alarmu przeciw włamywaczom po przeczytaniu informacji o duŜejliczbie włamań w okolicy.Unikanie ryzyka moŜe teŜ wynikać ze szczególnego strachu przedgwałtem - czyli drugiej adaptacyjnej strategii przeciwdziałania gwałtom, która skłania kobietydo unikania warunków sprzyjających napaściom seksualnym.Na istnienie owegoszczególnego strachu wskazuje silna dodatnia korelacja między wyraŜaną przez kobietyobawą przed gwałtem a podejmowanymi przez nie środkami ostroŜności, które mają jeuchronić przed tym traumatycznym doświadczeniem (Hickman, Muehlenhard, 1997).Kobiety, które bardzo obawiają się gwałtu, częściej niŜ inne unikają przebywania sam na samz męŜczyznami, których nie znają zbyt dobrze, odrzucają składane przez nieznajomychpropozycje podwiezienia, wychodzą, kiedy w zachowaniu męŜczyzny zaczyna się ujawniaćzbyt silny podtekst seksualny, unikają samotnego wychodzenia z domu i zachowująostroŜność, pijąc alkohol.Badanie przeprowadzone w Nowej Zelandii wykazało, Ŝe młodekobiety odczuwają silniejszy strach przed napaścią seksualną niŜ kobiety starsze, któreobawiały się raczej rabunku lub włamania niŜ gwałtu (Pawson, Banks, 1993).Kobietymieszkające w okolicach, w których gwałty zdarzają się stosunkowo często, ujawniająsilniejszy strach niŜ te, które zamieszkują bezpieczniejsze miejsca.Oczywiście te badania niemogą udzielić odpowiedzi na pytanie, czy w toku ewolucji u kobiet wytworzył się szczególnystrach przed gwałtem, uzaleŜniony od ich wieku i stopnia, w jakim są naraŜone na napaśćseksualną, czy teŜ owe obawy są przejawem bardziej ogólnych mechanizmów, takich jakracjonalna ocena niebezpieczeństwa połączona z typowymi dla wszystkich ludzimechanizmami strachu.PsycholoŜki Susan Hickman i Charlene Muehlenhard odkryły, Ŝe kobiety bardziej sięboją, iŜ zostaną zgwałcone przez obcych niŜ przez znajomych męŜczyzn.Ta róŜnica ujawniłasię mimo tego, Ŝe w rzeczywistości sprawcami gwałtu rzadko bywają nieznajomi.Obcysprawcy popełniają tylko 10-20% wszystkich gwałtów, podczas gdy gwałty dokonywaneprzez znajomych męŜczyzn są znacznie częstsze i stanowią 80-90% tego rodzaju przestępstw(Hickman, Muehlenhard, 1997).Hickman i Muehlenhard wyciągają stąd wniosek, Ŝe obawykobiet są nieadekwatne do rzeczywistych zagroŜeń związanych z gwałtem.Zgodnie z innąinterpretacją obawy kobiet są po prostu skuteczne.Strach przed obcymi motywuje dozachowywania środków ostroŜności, co sprawia, Ŝe gwałty dokonywane przez nieznajomychsprawców zdarzają się rzadziej, niŜ gdyby kobiety nie czuły tych funkcjonalnych obaw.Wtym ujęciu kobiecy strach przed obcymi jest uŜyteczny w zapobieganiu gwałtom.Sarah Mesnick i Margo Wilson badały trzecią z hipotetycznych adaptacyjnychstrategii przeciwdziałania gwałtom, którą nazwały hipotezą ochroniarza [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl trzylatki.xlx.pl
.Podsumowując, wydaje się, Ŝe owulujące kobiety unikają zachowań, którenaraŜałyby je na podwyŜszone ryzyko gwałtu, co sugeruje, iŜ u kobiet mogła się wykształcićadaptacyjna strategia przeciwdziałania gwałtowi, polegająca na wyspecjalizowanym unikaniuryzyka.Wiele kobiet rutynowo podejmuje działania słuŜące unikaniu ryzyka, Ŝeby nie naraŜaćsię na niebezpieczeństwo.* Przegląd i wnioski z badań zob.w: Hickman i Muehlenhard (1997).Jedno z badań, w którym uczestniczyły mieszkanki duŜego miasta, wykazało, Ŝe 41%kobiet stosuje „taktykę izolacji" - na przykład nie wychodzi samotnie na ulicę późnymwieczorem, a 71% „taktykę ulicznego sprytu" - na przykład nosi wygodne buty, które w razieataku umoŜliwiają szybką ucieczkę.Inne badanie przeprowadzone w Seattle ujawniło, Ŝe 67%kobiet unikało pewnych, szczególnie niebezpiecznych zakątków miasta, 42% nie wychodziłosamotnie z domu, a 27% nie otwierało drzwi niepoŜądanym gościom.Badanieprzeprowadzone w Grecji wykazało, Ŝe 71% kobiet unikało samotnych nocnych spacerów, a78% nie zapuszczało się w niebezpieczne rejony miasta.Kobiety zachowują takŜe ostroŜnośćw obecności męŜczyzn, którzy duŜo mówią o seksie, męŜczyzn skłonnych do agresjiseksualnej oraz takich, którzy są znani z tego, Ŝe sypiają z wieloma kobietami.Kobietywybierają miejsca publiczne na randki z męŜczyznami, których nie znają zbyt dobrze.Celowounikają wysyłania pewnym męŜczyznom dwuznacznych sygnałów seksualnych.Czasaminoszą ze sobą gaz łzawiący, gwizdek albo broń.Zdarza się teŜ, Ŝe ograniczają ilość alkoholuspoŜywanego w towarzystwie męŜczyzn, których nie znają zbyt dobrze (Hickman,Muehlenhard, 1997).Owe strategie unikania ryzyka mogą być wyuczonymi środkami ostroŜności, podobniejak instalowanie w domu alarmu przeciw włamywaczom po przeczytaniu informacji o duŜejliczbie włamań w okolicy.Unikanie ryzyka moŜe teŜ wynikać ze szczególnego strachu przedgwałtem - czyli drugiej adaptacyjnej strategii przeciwdziałania gwałtom, która skłania kobietydo unikania warunków sprzyjających napaściom seksualnym.Na istnienie owegoszczególnego strachu wskazuje silna dodatnia korelacja między wyraŜaną przez kobietyobawą przed gwałtem a podejmowanymi przez nie środkami ostroŜności, które mają jeuchronić przed tym traumatycznym doświadczeniem (Hickman, Muehlenhard, 1997).Kobiety, które bardzo obawiają się gwałtu, częściej niŜ inne unikają przebywania sam na samz męŜczyznami, których nie znają zbyt dobrze, odrzucają składane przez nieznajomychpropozycje podwiezienia, wychodzą, kiedy w zachowaniu męŜczyzny zaczyna się ujawniaćzbyt silny podtekst seksualny, unikają samotnego wychodzenia z domu i zachowująostroŜność, pijąc alkohol.Badanie przeprowadzone w Nowej Zelandii wykazało, Ŝe młodekobiety odczuwają silniejszy strach przed napaścią seksualną niŜ kobiety starsze, któreobawiały się raczej rabunku lub włamania niŜ gwałtu (Pawson, Banks, 1993).Kobietymieszkające w okolicach, w których gwałty zdarzają się stosunkowo często, ujawniająsilniejszy strach niŜ te, które zamieszkują bezpieczniejsze miejsca.Oczywiście te badania niemogą udzielić odpowiedzi na pytanie, czy w toku ewolucji u kobiet wytworzył się szczególnystrach przed gwałtem, uzaleŜniony od ich wieku i stopnia, w jakim są naraŜone na napaśćseksualną, czy teŜ owe obawy są przejawem bardziej ogólnych mechanizmów, takich jakracjonalna ocena niebezpieczeństwa połączona z typowymi dla wszystkich ludzimechanizmami strachu.PsycholoŜki Susan Hickman i Charlene Muehlenhard odkryły, Ŝe kobiety bardziej sięboją, iŜ zostaną zgwałcone przez obcych niŜ przez znajomych męŜczyzn.Ta róŜnica ujawniłasię mimo tego, Ŝe w rzeczywistości sprawcami gwałtu rzadko bywają nieznajomi.Obcysprawcy popełniają tylko 10-20% wszystkich gwałtów, podczas gdy gwałty dokonywaneprzez znajomych męŜczyzn są znacznie częstsze i stanowią 80-90% tego rodzaju przestępstw(Hickman, Muehlenhard, 1997).Hickman i Muehlenhard wyciągają stąd wniosek, Ŝe obawykobiet są nieadekwatne do rzeczywistych zagroŜeń związanych z gwałtem.Zgodnie z innąinterpretacją obawy kobiet są po prostu skuteczne.Strach przed obcymi motywuje dozachowywania środków ostroŜności, co sprawia, Ŝe gwałty dokonywane przez nieznajomychsprawców zdarzają się rzadziej, niŜ gdyby kobiety nie czuły tych funkcjonalnych obaw.Wtym ujęciu kobiecy strach przed obcymi jest uŜyteczny w zapobieganiu gwałtom.Sarah Mesnick i Margo Wilson badały trzecią z hipotetycznych adaptacyjnychstrategii przeciwdziałania gwałtom, którą nazwały hipotezą ochroniarza [ Pobierz całość w formacie PDF ]