Klemperer Victor Dziennik 1933 1945

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Chroni mnie punkt 3 - jak długo?Curriculum postępuje bardzo powoli.Ale trzymam się go uparcie.A chciałbym też, i tobardzo, stać się kulturalno-historycznym kronikarzem obecnej katastrofy.Obserwować aż dokońca i notować, nie zastanawiając się, czy kiedykolwiek uda się wykorzystać te notatki.6 lutego, piątek wieczoremDzisiaj przy odbiorze nowych kartek na mydło (zawsze na cztery miesiące) okazało się,że po raz pierwszy %7łydzi nie dostają mydła do golenia.Czy jest go aż tak mało - czy chcą zmusić%7łydów, żeby znowu zaczęli nosić brody jak w średniowieczu? Mam jeszcze niewielki,zachomikowany zapas.Miejmy nadzieję, że nie wpadnie podczas rewizji.I miejmy nadzieję, żeczłowiek nie będzie podejrzany tylko dlatego, że jest ogolony.Czy zanotowałem, że Lissy Meyerhof w swoim ostatnim liście z Berlina napisała, iż wszpitalach w gettach brakuje szczepionek przeciwko tyfusowi?8 lutego, niedzielaWciąż te same rozterki.Obawa, że z powodu mojej pisaniny mogę wylądować w oboziekoncentracyjnym.To znowu poczucie obowiązku: powinienem pisać, to jest moje życiowezadanie, mój zawód.I uczucie vanitas vanitatum, bezwartościowości mojej pisaniny.W końcunadal jednak piszę - dziennik, Curriculum.Od wczoraj jestem szczególnie przygnębiony.- Ponieważ Evę zmęczyła przedpołudniowawyprawa w mróz, śnieg i ślizgawicę, poszedłem sam do Neumannów.Przez cały czasrozmawialiśmy na temat niezwykle brutalnej rewizji, jaką u nich przeprowadzili (i u innych też). Zmotoryzowane komando , ośmiu mężczyzn. Siadajcie na arkę przymierza (kufer).Najokropniejsze wyzwiska, popychanie, bicie.Panią Neumann spoliczkowali pięć razy.Wszystko przekopali.Kradli, co popadło: świece, mydło, grzejnik elektryczny, walizkę, książki,pół funta margaryny (kupiona legalnie na kartki), papier maszynowy, wszystkie rodzaje tytoniu,parasol, ordery wojskowe ( Nie będą ci już przecież potrzebne ).- Gdzie pierzesz? - W domu.-%7łebyś się nie ważyła dawać gdzieś waszej bielizny do prania! - Dlaczego wy wszyscy tak długożyjecie? - Powieście się, odkręćcie kurki z gazem.Niestety, zabierają także listy, adresy,wszelkie zapiski.- Na koniec każą podpisać oświadczenie, że wszystko zostało oddanedobrowolnie na potrzeby Niemieckiego Czerwonego Krzyża.- Wystarczającym powodem doaresztowania jest stwierdzenie, że utrzymuje się kontakty z Aryjczykiem.- Aresztowali jakąśsiedemdziesięcioletnią panią.13 lutego, piątek wieczoremO szóstej przyszedł goniec z Gminy %7łydowskiej: jutro rano, o godzinie ósmej, mam sięzgłosić w R�cknitz do odśnieżania.To jest akurat ta praca, przy której moje serce strajkuje już popięciu minutach.Odśnieżanie ma trwać do wczesnego popołudnia.Nie mam też porządnych,wysokich butów.Na jakikolwiek sprzeciw czy próbę załatwienia butów było za pózno.Muszę sięzgłosić.Najwyżej szlag mnie trafi, nic gorszego stać się nie może.15 lutego, niedziela przed południemWczoraj, 14 II, pierwszy dzień odśnieżania, od ósmej do drugiej, ale w przyszłymtygodniu od ósmej lub wpół do dziewiątej do piątej, no i dodatkowo po godzinie na dojście ipowrót.Wyszedłem wczoraj po siódmej razem z drem Friedheimem - było jeszcze ciemno,ledwie świtało.Znieg zmienił ulice nie do poznania.Najpierw obok starej cegielni do Zschernitz,potem Moreaustra�e do Elysium , dużej gospody na samym początku Langemarck-, gi�Bergstra�e w R�cknitz.Dr Friedheim po drodze dwa razy się przewrócił, raz bardzo mocno.Namiejscu przedłożył świadectwo lekarskie wystawione przez Rostoskiego: woreczek, wątroba,przepuklina, cukrzyca.poszedł do domu.Zgromadzili nas w bramie wjazdowej jakiegośbudynku.%7łałosna zbieranina.Jeden z przepukliną bez pasa przepuklinowego, drugi kulawy,trzeci garbaty.Miało przyjść siedemnastu starszych mężczyzn.Dwóch w ogóle się niezjawiło, trzech odesłali z powrotem, z dwunastu pozostałych kilku miało ponad siedemdziesiątlat, ja z moimi sześćdziesięcioma byłem najmłodszy.Zastanawiałem się, czy nie byłoby lepiej,gdybym od razu zgłosił się do lekarza.Jakiś człowiek w uniformie (miejskie służby oczyszczaniaulic) przywiózł samochodem sprzęt do pracy, zrobił nam coś w rodzaju apelu.Bardzo uprzejmy.Poradził mi: Niech pan jednak najpierw spróbuje, w przeciwnym razie może pan miećnieprzyjemności.Wyładowaliśmy szufle i żelazne tłuczki, i pomaszerowaliśmy - najpierw do Einnehmerh�uschen.Właśnie utknął tam, przy wjezdzie na S�dh�he, jakiś samochóddostawczy.Uwolniliśmy go, po czym poszerzaliśmy przejazd.Tutaj, w trakcie odgarnianiaśniegu, poczułem serce.Następnie pomaszerowaliśmy Innsbrucker Stra�e i doszliśmy niemal domajątku N�thnitz pod Bannewitz (chłopska zagroda z altanką w kształcie grzyba przy parkowymmurze).Naprzeciwko majątku stoi szopa, w której mieliśmy przerwę na śniadanie - jakieśdwieście metrów bliżej Drezna, dokładnie powyżej Kaitz.Jak często tamtędy jezdziłem, siedzącza kierownicą mojego własnego samochodu.Teraz.Kontynuowaliśmy odśnieżanie drogi;poprzedniego dnia pracowała tu jakaś ekipa.Na jednym z poboczy, po przeciwnej stronie niżKaitz, był już całkiem wysoki wał śniegu.Należało go usunąć, żeby auta mogły się wymijać.Gdy zbyt wysoko musiałem podnosić łopatę, gdy było to dla mnie zbyt męczące, ciągnąłempełną szuflę na drugą wolną od śniegu stronę drogi i zsypywałem jej zawartość ze zbocza.Okropnie wiało, od czasu do czasu przechodziła zamieć śnieżna.Bóle szybko ustały, znosiłemwysiłek nadspodziewanie dobrze.Wprawdzie pracowaliśmy w bardzo umiarkowanym tempie -sporo staliśmy, gadając między sobą niemniej jednak było to przecież dość męczące.A czy jutrowytrzymam do piątej - wątpliwe.1 marca, niedziela Ogromne zmęczenie, ból w łydkach, poranione stopy, ręka niezdolna do prowadzeniapióra.Niezdolny do pracy umysłowej.A odśnieżaliśmy w bardzo nieśpiesznym tempie.Tyle żeod wpół do ósmej do wpół do szóstej nieustannie na powietrzu, w ruchu.Za mało snu.Jeśli wniedzielę gruntownie się umyję, posłucham trochę muzykowania Evy, sporządzę mizerną notatkęw dzienniku, przeczytam parę stron na głos (Mei�inger) - o, to znaczy, że zrobiłem bardzo dużo.Wciąż walczę z potrzebą snu.Jakieś dwa tygodnie temu rozeszła się wieść, że właściciel fabryki papierosów, Muller, 72lata, został wysłany razem z Estreicherem do KZ.Trzy dni temu zgłoszono Gminie, że zmarł.Wygląda więc na to, że wywózka do obozu jest obecnie równoznaczna z wyrokiem śmierci [ Pobierz całość w formacie PDF ]