[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.241R.Kasser, Papyrus Bodmer III.Evangile de Jean et Genese I-IV, 2 en bohairique, CSCO clxxvii, Scriptores coptici,XXV; Louvain, 1958.242G.Horner, The Coptic Version of the New Testament in the Northern Dialect, otherwise called Memphitic and Bohairic, 4vols.(1898-1905; repr.Osnabrck: 1969).85 szych czasów rękopisy, nie przekazują pełnego NT w dialektach środkowo-egipskich.Jeden z nich, nadialekt fajumski, zawiera tylko J 6, 11 15, 11 (z lukami).Przekład Ewangelii Jana na dialekt sub-achmimicki datowany jest na lata 350-375.Bliższy on jest przekładowi sahidyckiemu niż bohairyc-kiemu.Schyen Codex zawiera Ewangelię Mateusza, datowany jest na IV wiek.Ograniczenia dialektów koptyjskichAlfabet koptyjski powstał w oparciu o alfabet do grecki, do którego 24 liter dodano jeszcze 7liter zapożyczonych z pisma demotycznego (, , , , , , ).Pięć liter używanych było tylko wsłowach greckiego pochodzenia.Jednak język koptyjski nie rozróżnia pomiędzy d od t.Widoczne jestto w transkrypcjach takich terminów jak: , czy .Z drugiej zaś strony rozróżniadzwięki, które Grekom nie były znane.Język koptyjski zna tylko dwa rodzaje.Język koptyjski nie miał ekwiwalentu dla partykuły , czasami jednak transkrybowano ją(oraz partykułę ).Wiele terminów zostało zapożyczonych z języka greckiego (np., ,, , , , , , , , , ,, , , , , , i wiele innych).Szereg słów, zewzględu na itacyzm, pisane są na dwa sposoby: /, / ,/, / .Skróty dla nomina sacra dokonywane są wedle tej samej zasady jak wtekstach greckich (np., , , ).Przekład koptyjski, ze względu na swoją daleko idącą dosłowność, przy rekonstrukcji tekstugreckiego, jest bardziej przydatny od przekładów syryjskich i łacińskich.Przekład gockiPrzekład gocki tym wyróżnia się spośród przekładów starożytnych, że znamy datę, tłumaczaoraz okoliczności w jakich powstawał.Wulfila, Wulfilas bądz Ulfila (310-383), grecki apostoł , dzia-łający na terenach Dacji i Bosforu, nawracał Ostrogotów na wiarę chrześcijańską obrządku ariańskie-go.Jako biskup Taurydy uczestniczył w obradach I soboru Nicejskiego (325).Zanim przystąpił doprzekładowej pracy, najpierw stworzył alfabet gocki, w oparciu o grecki, bo nie chciał użyć staroger-mańskich run.Kolejnym problemem były braki w terminologii, dlatego też słownictwo poszerzył po-przez zapożyczenia z greki i łaciny.Budowę zdania oparł na składni greckiej.Przekład używany był wpaństwie Ostrogotów we Włoszech, które trwało krótko (488-554).Niedługo potem, po przejściu nakatolicyzm, język gocki zaginął i nie było nikogo, kto byłby zainteresowany czytaniem przekładuWulfili.Tekst Nowego Testamentu reprezentuje bizantyjską tradycję tekstualną (rodzina E), jest bliskidla cytatów Chryzostoma.Tekst Listów Pawła jest bliski dla Peszitty.Zachowane rękopisy zawierająsporo naleciałości tekstu zachodniego, być może zostały one dodane pózniej, w okresie państwaOstrogotów.Najważniejszym rękopisem jest Codex Argenteus, Srebrna Biblia , pisany srebrnymi i złotymiliterami na nasączonym purpurą pergaminie.Zawiera cztery Ewangelie, w kolejności: Mt, J, Ak, Mk.Stanowi go dziś 188 kart (pierwotnie było ich 336).Sporządzony został około 520 roku, dla Teodory-86 ka Wielkiego (455-526), króla Ostrogotów, wkrótce po jego koronacji w Rawennie, albo Brescji.Pośmierci Teodoryka kodeks został zapomniany.Nie jest uwzględniany w żadnych katalogach i listachksiąg.Został odkryty w XVI wieku, podczas wojny trzydziestoletniej zabrali go Szwedzi.Przecho-wywany jest w Uppsali.W 1970 roku, w Speyer, odkryta została jedna z brakujących kartek kodeksu,Fragment Speyer, kończy ona Ewangelię Marka.Od tej chwili kodeks liczy 188 kart.W 1995 rokukodeks został skradziony, ale już po miesiącu odzyskany243 [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl trzylatki.xlx.pl
.241R.Kasser, Papyrus Bodmer III.Evangile de Jean et Genese I-IV, 2 en bohairique, CSCO clxxvii, Scriptores coptici,XXV; Louvain, 1958.242G.Horner, The Coptic Version of the New Testament in the Northern Dialect, otherwise called Memphitic and Bohairic, 4vols.(1898-1905; repr.Osnabrck: 1969).85 szych czasów rękopisy, nie przekazują pełnego NT w dialektach środkowo-egipskich.Jeden z nich, nadialekt fajumski, zawiera tylko J 6, 11 15, 11 (z lukami).Przekład Ewangelii Jana na dialekt sub-achmimicki datowany jest na lata 350-375.Bliższy on jest przekładowi sahidyckiemu niż bohairyc-kiemu.Schyen Codex zawiera Ewangelię Mateusza, datowany jest na IV wiek.Ograniczenia dialektów koptyjskichAlfabet koptyjski powstał w oparciu o alfabet do grecki, do którego 24 liter dodano jeszcze 7liter zapożyczonych z pisma demotycznego (, , , , , , ).Pięć liter używanych było tylko wsłowach greckiego pochodzenia.Jednak język koptyjski nie rozróżnia pomiędzy d od t.Widoczne jestto w transkrypcjach takich terminów jak: , czy .Z drugiej zaś strony rozróżniadzwięki, które Grekom nie były znane.Język koptyjski zna tylko dwa rodzaje.Język koptyjski nie miał ekwiwalentu dla partykuły , czasami jednak transkrybowano ją(oraz partykułę ).Wiele terminów zostało zapożyczonych z języka greckiego (np., ,, , , , , , , , , ,, , , , , , i wiele innych).Szereg słów, zewzględu na itacyzm, pisane są na dwa sposoby: /, / ,/, / .Skróty dla nomina sacra dokonywane są wedle tej samej zasady jak wtekstach greckich (np., , , ).Przekład koptyjski, ze względu na swoją daleko idącą dosłowność, przy rekonstrukcji tekstugreckiego, jest bardziej przydatny od przekładów syryjskich i łacińskich.Przekład gockiPrzekład gocki tym wyróżnia się spośród przekładów starożytnych, że znamy datę, tłumaczaoraz okoliczności w jakich powstawał.Wulfila, Wulfilas bądz Ulfila (310-383), grecki apostoł , dzia-łający na terenach Dacji i Bosforu, nawracał Ostrogotów na wiarę chrześcijańską obrządku ariańskie-go.Jako biskup Taurydy uczestniczył w obradach I soboru Nicejskiego (325).Zanim przystąpił doprzekładowej pracy, najpierw stworzył alfabet gocki, w oparciu o grecki, bo nie chciał użyć staroger-mańskich run.Kolejnym problemem były braki w terminologii, dlatego też słownictwo poszerzył po-przez zapożyczenia z greki i łaciny.Budowę zdania oparł na składni greckiej.Przekład używany był wpaństwie Ostrogotów we Włoszech, które trwało krótko (488-554).Niedługo potem, po przejściu nakatolicyzm, język gocki zaginął i nie było nikogo, kto byłby zainteresowany czytaniem przekładuWulfili.Tekst Nowego Testamentu reprezentuje bizantyjską tradycję tekstualną (rodzina E), jest bliskidla cytatów Chryzostoma.Tekst Listów Pawła jest bliski dla Peszitty.Zachowane rękopisy zawierająsporo naleciałości tekstu zachodniego, być może zostały one dodane pózniej, w okresie państwaOstrogotów.Najważniejszym rękopisem jest Codex Argenteus, Srebrna Biblia , pisany srebrnymi i złotymiliterami na nasączonym purpurą pergaminie.Zawiera cztery Ewangelie, w kolejności: Mt, J, Ak, Mk.Stanowi go dziś 188 kart (pierwotnie było ich 336).Sporządzony został około 520 roku, dla Teodory-86 ka Wielkiego (455-526), króla Ostrogotów, wkrótce po jego koronacji w Rawennie, albo Brescji.Pośmierci Teodoryka kodeks został zapomniany.Nie jest uwzględniany w żadnych katalogach i listachksiąg.Został odkryty w XVI wieku, podczas wojny trzydziestoletniej zabrali go Szwedzi.Przecho-wywany jest w Uppsali.W 1970 roku, w Speyer, odkryta została jedna z brakujących kartek kodeksu,Fragment Speyer, kończy ona Ewangelię Marka.Od tej chwili kodeks liczy 188 kart.W 1995 rokukodeks został skradziony, ale już po miesiącu odzyskany243 [ Pobierz całość w formacie PDF ]