[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.lPrzy braku ewidencji ustala się stan materiałów, towarów, wyrobów z natury, a wyceniony arkusz spisowy stanowi podstawę wyksięgowania na koniec kwartału lub roku wartości tych składników z kosztów i wprowadzenia na zapasy, aby następnego dnia dokonać zapisu odwrotnego zgodnie z zasadą przyjętą w ZPK.W takim przypadku nie wyprowadza się różnic inwentaryzacyjnych, gdyż nie ma z czym porównać ustalonego stanu z natury.Mogą jednak powstać na tych składnikach różnice, jeżeli prowadzona np.w produkcji dokumentacja jej rozliczeń umożliwia porównanie rzeczywistego zużycia takiego materiału z normami.Mogą wówczas powstać rozbieżności podlegające wyjaśnieniu i czasami będące podstawą obciążenia osób odpowiedzialnych, podobnie jak zawinione różnice inwentaryzacyjne, jednak rozliczenie ich następuje w odrębnym trybie.W razie prowadzenia tylko ewidencji ilościowej musi być ona traktowana, bez względu na miejsce prowadzenia, jako urządzenie księgowe, a także spełniać wymogi takiego urządzenia, zwłaszcza ujmować operacje właściwie udokumentowane.Ustala się więc jedynie różnice ilościowe oraz wyjaśnia je i weryfikuje.W przypadku niedoborów zawinionych dokonuje się ich wyceny i wprowadza (po odpowiedniej decyzji kierownika jednostki) na obciążenie osób odpowiedzialnych materialnie.Różnice niezawinione wprowadza się do ewidencji ilościowej bez wyceny.Możliwe jest kompensowanie na podobnych artykułach niedoborów z nadwyżkami.Ustalenie i rozliczenie różnic może nastąpić w zestawieniu zbiorczym spisów z natury, w którym wycenie będą podlegać jedynie niedobory zawinione.Kompensata dokonywana jest w formie specjalnego zestawienia.W sklepach detalicznych, gastronomii itp.towary są ewidencjonowane w cenach sprzedaży.W tych cenach jest też wyceniany - na potrzeby rozliczenia inwentaryzacji - spis z natury towarów.Ustalenie różnic inwentaryzacyjnych polega na wyprowadzeniu globalnej różnicy wartościowej - również w cenach sprzedaży - pomiędzy stanem wynikającym z ewidencji wartościowej prowadzonej w księgowości a wartością ustaloną w spisie z natury.Różnice inwentaryzacyjne dla składników objętych ewidencją ilościowo-wartościową są ustalane w formularzach pod nazwą „Zestawienie zbiorcze spisów z natury” lub „Zestawienie różnic inwentaryzacyjnych”, gdzie podaje się te pozycje, w których stwierdzono rzeczywiste różnice inwentaryzacyjne.Warto jednak zauważyć, że sporządzenie zestawienia zbiorczego spisów z natury pozwala na łatwiejsze stwierdzenie kompletności spisu.Ponadto pozwala ono na zbilansowanie całokształtu informacji wynikających ze spisu z natury oraz ewidencji, na uchwycenie błędów w księgowości, w wysokości cen itp.W rezultacie dalszego postępowania ustala się również różnice mieszczące się w granicach norm ubytków naturalnych i inne niezawinione, np.powstałe w wyniku błędów pomiarów, dokonuje się kompensaty - na ogół na wniosek osób materialnie odpowiedzialnych - niedoborów z nadwyżkami na artykułach podobnych, ustala się niedobory zawinione i po decyzji kierownika jednostki dokonuje się odpowiednich ich księgowań.Komplet materiałów inwentaryzacyjnych (tj.spisy z natury oraz materiały dotyczące ich wyceny, a także ustalone różnice inwentaryzacyjne) jest przekazywany przez księgowość do komisji inwentaryzacyjnej w celu dokonania weryfikacji.Wyjaśnienia osób odpowiedzialnych materialnieWażny element weryfikacji różnic inwentaryzacyjnych stanowią wyjaśnienia osób odpowiedzialnych materialnie, zwłaszcza odnoszące się do przyczyn powstania tych różnic.Dlatego w czynnościach dotyczących weryfikacji i rozliczania różnic inwentaryzacyjnych nie można przecenić udziału osób odpowiedzialnych materialnie.Po analizie niedoborów i nadwyżek wynikających z materiałów inwentaryzacyjnych można odtworzyć w pamięci pewne fakty, np., że szlifierkę oddano na złom, lecz nie wystawiono dowodu LT, czy też że stłukł się balon rozpuszczalnika, na co są świadkowie, lecz protokołu szkodowego nie sporządzono.W razie ustalenia różnic osoby materialnie odpowiedzialne otrzymują ich wykaz, do którego mają obowiązek ustosunkować się na piśmie.Zdarza się, że nie można wyjaśnić przyczyn ich powstania.Trudno bowiem ustosunkować się do faktu pomyłki przy przyjmowaniu, wydawaniu, w dokumentach, w spisie z natury itp.Gdyby magazynier był świadomy pomyłki, nie dopuściłby do niej.Istnieje też możliwość kradzieży przez niesolidnych klientów, pomyłek w oryginalnych opakowaniach, które nie zostały sprawdzone przy rozpakowywaniu itp.Komisja inwentaryzacyjna musi wówczas przedstawić wnioski bez uzyskania pomocy osób odpowiedzialnych.Jednakże w wielu przypadkach z uwagi na łatwy dostęp do składników, w których stwierdzono różnice, do ewidencji tych składników, do dokumentacji zdarza się, że przyczyny różnic dają się wyjaśnić (np.pomyłki w wartości na dowodzie przyjęcia towarów do sklepu - nie skorygowane przez strony transakcji, pomyłki w spisie z natury, stwierdzenie, że w opakowaniu o określonych gabarytach znajduje się nie 10, lecz 12 sztuk wyrobu itp.).Wyjaśnienia i oświadczenia osób materialnie odpowiedzialnych uzasadniające przyczyny powstania różnic, a nierzadko zawierające propozycje sposobu ich rozliczenia (np.co z czym skompensować), złożone na piśmie, stanowią integralną część materiałów z weryfikacji różnic inwentaryzacyjnych.Weryfikacja różnic inwentaryzacyjnychGłównym przedmiotem weryfikacji są ustalone różnice inwentaryzacyjne oraz wyjaśnienia osób odpowiedzialnych materialnie, zwłaszcza gdy są pełne, trafne, zasadne i wiarygodne.Przygotowania kompletnego materiału dotyczącego wyjaśnienia przyczyn powstania, analizy, oceny oraz propozycji rozliczenia różnic inwentaryzacyjnych dokonuje komisja inwentaryzacyjna [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl trzylatki.xlx.pl
.lPrzy braku ewidencji ustala się stan materiałów, towarów, wyrobów z natury, a wyceniony arkusz spisowy stanowi podstawę wyksięgowania na koniec kwartału lub roku wartości tych składników z kosztów i wprowadzenia na zapasy, aby następnego dnia dokonać zapisu odwrotnego zgodnie z zasadą przyjętą w ZPK.W takim przypadku nie wyprowadza się różnic inwentaryzacyjnych, gdyż nie ma z czym porównać ustalonego stanu z natury.Mogą jednak powstać na tych składnikach różnice, jeżeli prowadzona np.w produkcji dokumentacja jej rozliczeń umożliwia porównanie rzeczywistego zużycia takiego materiału z normami.Mogą wówczas powstać rozbieżności podlegające wyjaśnieniu i czasami będące podstawą obciążenia osób odpowiedzialnych, podobnie jak zawinione różnice inwentaryzacyjne, jednak rozliczenie ich następuje w odrębnym trybie.W razie prowadzenia tylko ewidencji ilościowej musi być ona traktowana, bez względu na miejsce prowadzenia, jako urządzenie księgowe, a także spełniać wymogi takiego urządzenia, zwłaszcza ujmować operacje właściwie udokumentowane.Ustala się więc jedynie różnice ilościowe oraz wyjaśnia je i weryfikuje.W przypadku niedoborów zawinionych dokonuje się ich wyceny i wprowadza (po odpowiedniej decyzji kierownika jednostki) na obciążenie osób odpowiedzialnych materialnie.Różnice niezawinione wprowadza się do ewidencji ilościowej bez wyceny.Możliwe jest kompensowanie na podobnych artykułach niedoborów z nadwyżkami.Ustalenie i rozliczenie różnic może nastąpić w zestawieniu zbiorczym spisów z natury, w którym wycenie będą podlegać jedynie niedobory zawinione.Kompensata dokonywana jest w formie specjalnego zestawienia.W sklepach detalicznych, gastronomii itp.towary są ewidencjonowane w cenach sprzedaży.W tych cenach jest też wyceniany - na potrzeby rozliczenia inwentaryzacji - spis z natury towarów.Ustalenie różnic inwentaryzacyjnych polega na wyprowadzeniu globalnej różnicy wartościowej - również w cenach sprzedaży - pomiędzy stanem wynikającym z ewidencji wartościowej prowadzonej w księgowości a wartością ustaloną w spisie z natury.Różnice inwentaryzacyjne dla składników objętych ewidencją ilościowo-wartościową są ustalane w formularzach pod nazwą „Zestawienie zbiorcze spisów z natury” lub „Zestawienie różnic inwentaryzacyjnych”, gdzie podaje się te pozycje, w których stwierdzono rzeczywiste różnice inwentaryzacyjne.Warto jednak zauważyć, że sporządzenie zestawienia zbiorczego spisów z natury pozwala na łatwiejsze stwierdzenie kompletności spisu.Ponadto pozwala ono na zbilansowanie całokształtu informacji wynikających ze spisu z natury oraz ewidencji, na uchwycenie błędów w księgowości, w wysokości cen itp.W rezultacie dalszego postępowania ustala się również różnice mieszczące się w granicach norm ubytków naturalnych i inne niezawinione, np.powstałe w wyniku błędów pomiarów, dokonuje się kompensaty - na ogół na wniosek osób materialnie odpowiedzialnych - niedoborów z nadwyżkami na artykułach podobnych, ustala się niedobory zawinione i po decyzji kierownika jednostki dokonuje się odpowiednich ich księgowań.Komplet materiałów inwentaryzacyjnych (tj.spisy z natury oraz materiały dotyczące ich wyceny, a także ustalone różnice inwentaryzacyjne) jest przekazywany przez księgowość do komisji inwentaryzacyjnej w celu dokonania weryfikacji.Wyjaśnienia osób odpowiedzialnych materialnieWażny element weryfikacji różnic inwentaryzacyjnych stanowią wyjaśnienia osób odpowiedzialnych materialnie, zwłaszcza odnoszące się do przyczyn powstania tych różnic.Dlatego w czynnościach dotyczących weryfikacji i rozliczania różnic inwentaryzacyjnych nie można przecenić udziału osób odpowiedzialnych materialnie.Po analizie niedoborów i nadwyżek wynikających z materiałów inwentaryzacyjnych można odtworzyć w pamięci pewne fakty, np., że szlifierkę oddano na złom, lecz nie wystawiono dowodu LT, czy też że stłukł się balon rozpuszczalnika, na co są świadkowie, lecz protokołu szkodowego nie sporządzono.W razie ustalenia różnic osoby materialnie odpowiedzialne otrzymują ich wykaz, do którego mają obowiązek ustosunkować się na piśmie.Zdarza się, że nie można wyjaśnić przyczyn ich powstania.Trudno bowiem ustosunkować się do faktu pomyłki przy przyjmowaniu, wydawaniu, w dokumentach, w spisie z natury itp.Gdyby magazynier był świadomy pomyłki, nie dopuściłby do niej.Istnieje też możliwość kradzieży przez niesolidnych klientów, pomyłek w oryginalnych opakowaniach, które nie zostały sprawdzone przy rozpakowywaniu itp.Komisja inwentaryzacyjna musi wówczas przedstawić wnioski bez uzyskania pomocy osób odpowiedzialnych.Jednakże w wielu przypadkach z uwagi na łatwy dostęp do składników, w których stwierdzono różnice, do ewidencji tych składników, do dokumentacji zdarza się, że przyczyny różnic dają się wyjaśnić (np.pomyłki w wartości na dowodzie przyjęcia towarów do sklepu - nie skorygowane przez strony transakcji, pomyłki w spisie z natury, stwierdzenie, że w opakowaniu o określonych gabarytach znajduje się nie 10, lecz 12 sztuk wyrobu itp.).Wyjaśnienia i oświadczenia osób materialnie odpowiedzialnych uzasadniające przyczyny powstania różnic, a nierzadko zawierające propozycje sposobu ich rozliczenia (np.co z czym skompensować), złożone na piśmie, stanowią integralną część materiałów z weryfikacji różnic inwentaryzacyjnych.Weryfikacja różnic inwentaryzacyjnychGłównym przedmiotem weryfikacji są ustalone różnice inwentaryzacyjne oraz wyjaśnienia osób odpowiedzialnych materialnie, zwłaszcza gdy są pełne, trafne, zasadne i wiarygodne.Przygotowania kompletnego materiału dotyczącego wyjaśnienia przyczyn powstania, analizy, oceny oraz propozycji rozliczenia różnic inwentaryzacyjnych dokonuje komisja inwentaryzacyjna [ Pobierz całość w formacie PDF ]