[ Pobierz całość w formacie PDF ]
."Stosunek Mickiewicza do Rosji jest odmienny niż do caratu.Przedstawił w "Panu Tadeuszu" dwóch oficerów carskich.Kapitan Rykow jest prawdziwym Rosjaninem.Mickiewicz ukazał go jako człowieka sympatycznego i przyjaciela szlachty z Soplicowa.Major Płut to zdrajca, nikczemnik, tchórz.Postać Rykowa dowodzi przyjaźni pomiędzy naszym poetą a narodem rosyjskim, którego nigdy nie utożsamiał z caratem.Obraz i ocena szlachty w "Panu Tadeuszu" A.Mickiewicza.Adam Mickiewicz dużą uwagę skupił na szlachcie polskiej, z którą był związany.W utworze ukazał zarówno zalety, jak i wady szlachty.Mimo pewnych wad poeta ocenił szlachtę dość korzystnie.Dominującą cechą szlachty polskiej jest jej patriotyzm.Nawet Stolnik Horeszko jest patriotą, podejmował walkę z Moskalami, cenił tradycje i obyczaje szlacheckie.Hrabia natomiast jest przykładem kosmopolity, który cenił sobie obce wzory, lekceważy cechy narodowe i obyczaje.Jednak w zajeździe walczył przeciw Moskalom, a potem wraz z Tadeuszem wstąpił do wojska.To świadczy o jego patriotyzmie.Przykładem patrioty jest Sędzia.Świadczy o tym chociażby wystrój jego dworku w Soplicowie Na ścianach wiszą portrety znanych i zasłużonych patriotów (Jakub Jasiński, Tadeusz Kościuszko).Posiadał również zabytkowy zegar, który co godzinę wygrywał "Mazurka Dąbrowskiego".Cenił również tradycje narodowe i obyczaje.Współpracował z ks.Robakiem przy przygotowywaniu powstania.Mężnie walczył podczas zajazdu.Podkomorzy jest dumny ze sprawowanego urzędu, choć jest on mało znaczący.Jest przywiązany do tradycji narodowych.Świetnie wodzi Poloneza.Najgorętszym patriotą jest Jacek Soplica, pełniący rolę emisariusza, walczący w oddziałach poza granicami Księstwa.Gerwazy i Protazy są zwykłymi służącymi, wiernymi i oddanymi swym panom.Gerwazy starał się za wszelką cenę zdobyć zamek dla Horeszków.Dzielnie walczył z Moskalami.Wojski jest typowym rezydentem.Umie świetnie organizować polowania, sławny był ze świetnej gry na rogu na zakończenie polowania.Pełnił w Soplicowie rolę marszałka dworu.Prawdziwym patriotą jest Tadeusz, który dzielnie walczy z Moskalami w czasie bitwy.Następnie wraz z Hrabią udaje się za granicę Księstwa i wstępuje do wojska.Telimena to kosmopolitka, lekceważy narodowe obyczaje, zapatrzona jest w cudze wzory.Zaletą szlachty jest także gościnność.Autor ma nadzieje, że wszystkie dobre cechy szlachty polskiej pomogą odzyskać niepodległość.Znaczenie twórczości A.Mickiewicza w życiu naszego narodu i w literaturze polskiej.Mickiewicz był duchowym przywódcą naszego narodu w okresie niewoli.Zagrzewał Polaków do walki o niepodległość, sławił poświęcenie dla ojczyzny, bohaterstwo, piętnował zaś ugodowość wobec zaborców oraz zdradę własnego narodu.Poszukiwał wciąż najskuteczniejszych form (metod) walki, a po klęsce listopadowej przekonywał jednoznacznie o potrzebie walki ogólnonarodowej.Propagował ideę uwolnienia i uwłaszczenia chłopów i upatrywał w tym akcie możliwość pozyskania ich do walki o niepodległość.Mickiewicz nie skupiał się na dziejach własnego narodu, lecz rozumiał i popierał dążenia innych narodów do wolności, co potwierdza jego stosunek do Rosjan oraz ideę zawarte w "Trybunie Ludów".Nie tylko słowem poetyckim, lecz także własnymi czynami poeta dowiódł umiłowania wolności, buntu przeciwko wszelkiej tyranii.Potwierdzeniem siły oddziaływania poezji Mickiewicza są "Syzyfowe prace" Stefana Żeromskiego i "Latarnik " Sienkiewicza, gdzie jest ukazany wpływ "Pana Tadeusza " i "Reduty Ordona" na przeżycia i postawy bohaterów tych dzieł.Mickiewicz wniósł do naszej literatury wiele nowych wartości do których należą:nowe gatunki literackie (powieść poetycka,epopeja narodowa,ballady,nowy typ dramatu, nowy typ bohatera literackiego)ludowość, orientalizm.historyzmUtwory Mickiewicza są po dzień dzisiejszy wzorem pięknej i poprawnej polszczyzny.Życie i twórczość Juliusza Słowackiego.Słowacki urodził się w roku 1809 (4IX) w Krzemieńcu.Nauki szkolne i studia uniwersyteckie odbywał w Wilnie.Wychowywał się w rodzinie inteligenckiej, jego ojciec był profesorem literatury początkowo w liceum Krzemienieckim, potem od 1811 roku na Uniwersytecie Wileńskim.Matka Słowackiego Salomea również była osobą o wys.kulturze literackiej.W roku 1814 zmarł ojciec Juliusza.W 3 lata później pani Salomea wyszła za mąż po raz drugi, również za profesora Uniwersytetu Wileńskiego.Słowacki ukończył wydział prawny i za namową matki udał się do Warszawy.Było to w połowie lutego 1829 roku.Został przyjęty do pracy w biurze.Słowacki był świadkiem koronacji cara Mikołaja I na króla polskiego w roku 1829, widział również manifest ludu warszawskiego podczas pogrzebu Bielińskiego.Był również świadkiem wybuchu powstania listopadowego w 1830 roku.Te wydarzenia spowodowały, że Słowacki napisał piękne utwory liryczne: "Oda do młodości", "Hymn", "Kulik" i "Pieśń legionu litewskiego".W wierszach tych Słowacki przeciwstawiał się wszelkim objawom absolutyzmu, sławił wojnę wyzwoleńczą stanów Ameryki.Wzywał cały naród do walki o niepodległość i wolną ojczyznę.W roku 1831 wyjechał z kraju.Po wyjeździe z Warszawy Słowacki przez Wrocław udał się do Drezna a stamtąd w lipcu 1831 do Londynu z misją dyplomaty.Pobyt w Paryżu trwał do końca 1832, następnie w roku 1833 Słowacki udał się do Genewy.Tu pogłębiał swą wiedzę przez lekturę dzieł filozofów i historyków, które czerpał z miejskiej biblioteki.Zaraz po przybyciu do Genewy Słowacki rozpoczął starania o druk następnego, trzeciego tomiku poezji - wyszedł on w Paryżu w 1833 i zawierał poemat "Lambru" oraz "Godzina myśli".Oba te utwory były jakby przygotowaniem do napisania pierwszego wielkiego dramatu narodowego [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl trzylatki.xlx.pl
."Stosunek Mickiewicza do Rosji jest odmienny niż do caratu.Przedstawił w "Panu Tadeuszu" dwóch oficerów carskich.Kapitan Rykow jest prawdziwym Rosjaninem.Mickiewicz ukazał go jako człowieka sympatycznego i przyjaciela szlachty z Soplicowa.Major Płut to zdrajca, nikczemnik, tchórz.Postać Rykowa dowodzi przyjaźni pomiędzy naszym poetą a narodem rosyjskim, którego nigdy nie utożsamiał z caratem.Obraz i ocena szlachty w "Panu Tadeuszu" A.Mickiewicza.Adam Mickiewicz dużą uwagę skupił na szlachcie polskiej, z którą był związany.W utworze ukazał zarówno zalety, jak i wady szlachty.Mimo pewnych wad poeta ocenił szlachtę dość korzystnie.Dominującą cechą szlachty polskiej jest jej patriotyzm.Nawet Stolnik Horeszko jest patriotą, podejmował walkę z Moskalami, cenił tradycje i obyczaje szlacheckie.Hrabia natomiast jest przykładem kosmopolity, który cenił sobie obce wzory, lekceważy cechy narodowe i obyczaje.Jednak w zajeździe walczył przeciw Moskalom, a potem wraz z Tadeuszem wstąpił do wojska.To świadczy o jego patriotyzmie.Przykładem patrioty jest Sędzia.Świadczy o tym chociażby wystrój jego dworku w Soplicowie Na ścianach wiszą portrety znanych i zasłużonych patriotów (Jakub Jasiński, Tadeusz Kościuszko).Posiadał również zabytkowy zegar, który co godzinę wygrywał "Mazurka Dąbrowskiego".Cenił również tradycje narodowe i obyczaje.Współpracował z ks.Robakiem przy przygotowywaniu powstania.Mężnie walczył podczas zajazdu.Podkomorzy jest dumny ze sprawowanego urzędu, choć jest on mało znaczący.Jest przywiązany do tradycji narodowych.Świetnie wodzi Poloneza.Najgorętszym patriotą jest Jacek Soplica, pełniący rolę emisariusza, walczący w oddziałach poza granicami Księstwa.Gerwazy i Protazy są zwykłymi służącymi, wiernymi i oddanymi swym panom.Gerwazy starał się za wszelką cenę zdobyć zamek dla Horeszków.Dzielnie walczył z Moskalami.Wojski jest typowym rezydentem.Umie świetnie organizować polowania, sławny był ze świetnej gry na rogu na zakończenie polowania.Pełnił w Soplicowie rolę marszałka dworu.Prawdziwym patriotą jest Tadeusz, który dzielnie walczy z Moskalami w czasie bitwy.Następnie wraz z Hrabią udaje się za granicę Księstwa i wstępuje do wojska.Telimena to kosmopolitka, lekceważy narodowe obyczaje, zapatrzona jest w cudze wzory.Zaletą szlachty jest także gościnność.Autor ma nadzieje, że wszystkie dobre cechy szlachty polskiej pomogą odzyskać niepodległość.Znaczenie twórczości A.Mickiewicza w życiu naszego narodu i w literaturze polskiej.Mickiewicz był duchowym przywódcą naszego narodu w okresie niewoli.Zagrzewał Polaków do walki o niepodległość, sławił poświęcenie dla ojczyzny, bohaterstwo, piętnował zaś ugodowość wobec zaborców oraz zdradę własnego narodu.Poszukiwał wciąż najskuteczniejszych form (metod) walki, a po klęsce listopadowej przekonywał jednoznacznie o potrzebie walki ogólnonarodowej.Propagował ideę uwolnienia i uwłaszczenia chłopów i upatrywał w tym akcie możliwość pozyskania ich do walki o niepodległość.Mickiewicz nie skupiał się na dziejach własnego narodu, lecz rozumiał i popierał dążenia innych narodów do wolności, co potwierdza jego stosunek do Rosjan oraz ideę zawarte w "Trybunie Ludów".Nie tylko słowem poetyckim, lecz także własnymi czynami poeta dowiódł umiłowania wolności, buntu przeciwko wszelkiej tyranii.Potwierdzeniem siły oddziaływania poezji Mickiewicza są "Syzyfowe prace" Stefana Żeromskiego i "Latarnik " Sienkiewicza, gdzie jest ukazany wpływ "Pana Tadeusza " i "Reduty Ordona" na przeżycia i postawy bohaterów tych dzieł.Mickiewicz wniósł do naszej literatury wiele nowych wartości do których należą:nowe gatunki literackie (powieść poetycka,epopeja narodowa,ballady,nowy typ dramatu, nowy typ bohatera literackiego)ludowość, orientalizm.historyzmUtwory Mickiewicza są po dzień dzisiejszy wzorem pięknej i poprawnej polszczyzny.Życie i twórczość Juliusza Słowackiego.Słowacki urodził się w roku 1809 (4IX) w Krzemieńcu.Nauki szkolne i studia uniwersyteckie odbywał w Wilnie.Wychowywał się w rodzinie inteligenckiej, jego ojciec był profesorem literatury początkowo w liceum Krzemienieckim, potem od 1811 roku na Uniwersytecie Wileńskim.Matka Słowackiego Salomea również była osobą o wys.kulturze literackiej.W roku 1814 zmarł ojciec Juliusza.W 3 lata później pani Salomea wyszła za mąż po raz drugi, również za profesora Uniwersytetu Wileńskiego.Słowacki ukończył wydział prawny i za namową matki udał się do Warszawy.Było to w połowie lutego 1829 roku.Został przyjęty do pracy w biurze.Słowacki był świadkiem koronacji cara Mikołaja I na króla polskiego w roku 1829, widział również manifest ludu warszawskiego podczas pogrzebu Bielińskiego.Był również świadkiem wybuchu powstania listopadowego w 1830 roku.Te wydarzenia spowodowały, że Słowacki napisał piękne utwory liryczne: "Oda do młodości", "Hymn", "Kulik" i "Pieśń legionu litewskiego".W wierszach tych Słowacki przeciwstawiał się wszelkim objawom absolutyzmu, sławił wojnę wyzwoleńczą stanów Ameryki.Wzywał cały naród do walki o niepodległość i wolną ojczyznę.W roku 1831 wyjechał z kraju.Po wyjeździe z Warszawy Słowacki przez Wrocław udał się do Drezna a stamtąd w lipcu 1831 do Londynu z misją dyplomaty.Pobyt w Paryżu trwał do końca 1832, następnie w roku 1833 Słowacki udał się do Genewy.Tu pogłębiał swą wiedzę przez lekturę dzieł filozofów i historyków, które czerpał z miejskiej biblioteki.Zaraz po przybyciu do Genewy Słowacki rozpoczął starania o druk następnego, trzeciego tomiku poezji - wyszedł on w Paryżu w 1833 i zawierał poemat "Lambru" oraz "Godzina myśli".Oba te utwory były jakby przygotowaniem do napisania pierwszego wielkiego dramatu narodowego [ Pobierz całość w formacie PDF ]