[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dotyczy to między innymi depozytów od różnych podmiotów, środków pozyskanych na rynku pieniężnym czy też kredytów banku centralnego.Wyszczególniając źródła pozyskiwania środków pieniężnych można stwierdzić, że nie wszystkie banki mają do nich jednakowy dostęp, np.banki w formie spółki akcyjnej mogą zwiększyć własne fundusze poprzez emisje nowych akcji i uplasowanie ich na rynku.Wielu ekonomistów uważa, że dokapitalizowanie banku charakteryzuje się najniższym kosztem pozyskania środków, jednakże w ich pozyskaniu należy uwzględniać oczekiwania finansowe samych inwestorów - w postaci dywidendy, a także koszty związane z emisją i uplasowaniem papierów wartościowych na rynku.Istotną cechą wyróżniającą poszczególne źródła pozyskiwania środków pieniężnych jest wpływ samego banku na koszt pozyskania jednego złotego.Wszystkie wymienione źródła można przyporządkować do dwóch grup.W jednej z nich bank ma małe lub żadne możliwości wpływu na koszt pozyskania środków - występuje jako podmiot akceptujący cenę ich pozyskania.W drugiej ma możliwość indywidualnych negocjacji.Do pierwszej grupy należą środki pozyskane z kredytów banku centralnego oraz z kredytów z rynku międzybankowego.Banki mogą te środki wykorzystać, jeśli w określonym terminie zaakceptują stopy procentowe, które występują na rynku, a które ustalane są obecnie przez Radę Polityki Pieniężnej.Należy do nich zaliczyć:lStopę kredytu refinansowego, która posiadała w przeszłości dominujące znaczenie i była związana z kredytem refinansowym udzielanym w celu zaopatrywania banków w środki finansowe w określonej sytuacji - najczęściej w przypadku nagłego niedoboru środków.Obecnie ma znaczenie dla banków, które finansują inwestycje centralne.llStopę kredytu redyskontowego, związaną z przyjęciem od klientów banku weksli do dyskonta.W pierwszym etapie bank angażuje własne środki, w drugim natomiast pozyskuje środki z banku centralnego w drodze redyskonta przyjętych weksli.llStopę kredytu lombardowego, która wiąże się z zastawem w banku centralnym papierów wartościowych będących w dyspozycji banku.lZnaczenie wymienionych stóp, oprócz stopy lombardowej, spada wraz z rozwojem rynku pieniężnego, a w jego ramach rynku międzybankowego, gdzie dokonywane są transakcje kupna i sprzedaży środków pieniężnych między instytucjami bankowymi.W Polsce od 1991 roku ogłaszana jest codziennie stopa WIBOR i WIBID.Poziom stopy WIBOR jest średnią arytmetyczną stóp procentowych, po jakich najważniejsze banki warszawskiego rynku międzybankowego skłonne są sprzedać swoje nadwyżki środków pieniężnych.Obecnie stopy te stały się w wielu bankach komercyjnych stopami bazowymi dla udzielanych kredytów.Wyszczególnione rodzaje stóp procentowych stanowią często podstawę wyboru pozyskiwanych źródeł środków pieniężnych.W celu zminimalizowania ryzyka związanego z ich niekorzystnym poziomem w przyszłości wykorzystuje się je w umowach kredytowych dla określenia przyszłego poziomu oprocentowania swych wierzytelności powiększonego o marżę odsetkową.Reasumując, koszt pozyskania zasobów pieniężnych równy jest wysokości odsetek zapłaconych przez bank bankowi centralnemu lub instytucjom funkcjonującym na rynku międzybankowym.Jednym z najważniejszych zadań banku jest pozyskiwanie środków pieniężnych w postaci depozytów przede wszystkim na rynkach lokalnych.Koszt pozyskania tych depozytów uzależniony jest od:lwysokości odsetek zapłaconych deponentom, w tym metod ich naliczania,llwysokości rezerw obowiązkowych odprowadzanych od wkładów bankowych,llwysokości składki ubezpieczenia depozytów - opłaty na fundusz pomocowy Bankowego Funduszu Gwarancyjnego i wykorzystany fundusz ochrony środków gwarantowanych,llwysokości kosztów operacyjnych związanych z obsługą depozytu.lDwa z wymienionych czynników - wysokość rezerwy obowiązkowej i wysokość składki ubezpieczenia depozytów - są niezależne od banku.Poziom rezerw obowiązkowych ustalany jest przez Radę Polityki Pieniężnej i ma pośredni wpływ na koszt pozyskania depozytów bankowych.Banki zobowiązane są do odprowadzenia części pozyskanych środków pieniężnych w postaci lokat na nie oprocentowany rachunek w NBP, co ogranicza możliwości zaangażowania wszystkich zgromadzonych depozytów w działalność aktywną banku.Bank natomiast zobowiązany jest do naliczania odsetek od całości środków przyjętych od deponentów.W związku z tym faktyczny koszt odsetek wypłaconych deponentom jest znacznie wyższy, co wynika ze wzoru:K = 100sd : (100 - sr)gdzie:K - koszt oprocentowania po uwzględnieniu rezerwy obowiązkowejsd - stopa procentowa depozytusr - stopa rezerwy obowiązkowej.Wpływ stopy rezerwy obowiązkowej na koszt oprocentowania depozytów ilustruje tabela poniżej:Tabela 12 [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl trzylatki.xlx.pl
.Dotyczy to między innymi depozytów od różnych podmiotów, środków pozyskanych na rynku pieniężnym czy też kredytów banku centralnego.Wyszczególniając źródła pozyskiwania środków pieniężnych można stwierdzić, że nie wszystkie banki mają do nich jednakowy dostęp, np.banki w formie spółki akcyjnej mogą zwiększyć własne fundusze poprzez emisje nowych akcji i uplasowanie ich na rynku.Wielu ekonomistów uważa, że dokapitalizowanie banku charakteryzuje się najniższym kosztem pozyskania środków, jednakże w ich pozyskaniu należy uwzględniać oczekiwania finansowe samych inwestorów - w postaci dywidendy, a także koszty związane z emisją i uplasowaniem papierów wartościowych na rynku.Istotną cechą wyróżniającą poszczególne źródła pozyskiwania środków pieniężnych jest wpływ samego banku na koszt pozyskania jednego złotego.Wszystkie wymienione źródła można przyporządkować do dwóch grup.W jednej z nich bank ma małe lub żadne możliwości wpływu na koszt pozyskania środków - występuje jako podmiot akceptujący cenę ich pozyskania.W drugiej ma możliwość indywidualnych negocjacji.Do pierwszej grupy należą środki pozyskane z kredytów banku centralnego oraz z kredytów z rynku międzybankowego.Banki mogą te środki wykorzystać, jeśli w określonym terminie zaakceptują stopy procentowe, które występują na rynku, a które ustalane są obecnie przez Radę Polityki Pieniężnej.Należy do nich zaliczyć:lStopę kredytu refinansowego, która posiadała w przeszłości dominujące znaczenie i była związana z kredytem refinansowym udzielanym w celu zaopatrywania banków w środki finansowe w określonej sytuacji - najczęściej w przypadku nagłego niedoboru środków.Obecnie ma znaczenie dla banków, które finansują inwestycje centralne.llStopę kredytu redyskontowego, związaną z przyjęciem od klientów banku weksli do dyskonta.W pierwszym etapie bank angażuje własne środki, w drugim natomiast pozyskuje środki z banku centralnego w drodze redyskonta przyjętych weksli.llStopę kredytu lombardowego, która wiąże się z zastawem w banku centralnym papierów wartościowych będących w dyspozycji banku.lZnaczenie wymienionych stóp, oprócz stopy lombardowej, spada wraz z rozwojem rynku pieniężnego, a w jego ramach rynku międzybankowego, gdzie dokonywane są transakcje kupna i sprzedaży środków pieniężnych między instytucjami bankowymi.W Polsce od 1991 roku ogłaszana jest codziennie stopa WIBOR i WIBID.Poziom stopy WIBOR jest średnią arytmetyczną stóp procentowych, po jakich najważniejsze banki warszawskiego rynku międzybankowego skłonne są sprzedać swoje nadwyżki środków pieniężnych.Obecnie stopy te stały się w wielu bankach komercyjnych stopami bazowymi dla udzielanych kredytów.Wyszczególnione rodzaje stóp procentowych stanowią często podstawę wyboru pozyskiwanych źródeł środków pieniężnych.W celu zminimalizowania ryzyka związanego z ich niekorzystnym poziomem w przyszłości wykorzystuje się je w umowach kredytowych dla określenia przyszłego poziomu oprocentowania swych wierzytelności powiększonego o marżę odsetkową.Reasumując, koszt pozyskania zasobów pieniężnych równy jest wysokości odsetek zapłaconych przez bank bankowi centralnemu lub instytucjom funkcjonującym na rynku międzybankowym.Jednym z najważniejszych zadań banku jest pozyskiwanie środków pieniężnych w postaci depozytów przede wszystkim na rynkach lokalnych.Koszt pozyskania tych depozytów uzależniony jest od:lwysokości odsetek zapłaconych deponentom, w tym metod ich naliczania,llwysokości rezerw obowiązkowych odprowadzanych od wkładów bankowych,llwysokości składki ubezpieczenia depozytów - opłaty na fundusz pomocowy Bankowego Funduszu Gwarancyjnego i wykorzystany fundusz ochrony środków gwarantowanych,llwysokości kosztów operacyjnych związanych z obsługą depozytu.lDwa z wymienionych czynników - wysokość rezerwy obowiązkowej i wysokość składki ubezpieczenia depozytów - są niezależne od banku.Poziom rezerw obowiązkowych ustalany jest przez Radę Polityki Pieniężnej i ma pośredni wpływ na koszt pozyskania depozytów bankowych.Banki zobowiązane są do odprowadzenia części pozyskanych środków pieniężnych w postaci lokat na nie oprocentowany rachunek w NBP, co ogranicza możliwości zaangażowania wszystkich zgromadzonych depozytów w działalność aktywną banku.Bank natomiast zobowiązany jest do naliczania odsetek od całości środków przyjętych od deponentów.W związku z tym faktyczny koszt odsetek wypłaconych deponentom jest znacznie wyższy, co wynika ze wzoru:K = 100sd : (100 - sr)gdzie:K - koszt oprocentowania po uwzględnieniu rezerwy obowiązkowejsd - stopa procentowa depozytusr - stopa rezerwy obowiązkowej.Wpływ stopy rezerwy obowiązkowej na koszt oprocentowania depozytów ilustruje tabela poniżej:Tabela 12 [ Pobierz całość w formacie PDF ]