[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Pomykalski, Strategie.op.cit., s.117.Macierz Mc Kinseya jest określana jako macierz atrakcyjności produktu czy atrakcyjności rynku.Konstrukcja tej macierzy opiera się na dwóch założeniach:1) firma powinna działać w sektorach mniej atrakcyjnych,2) przedsiębiorstwo powinno się skupić na inwestowaniu w produkty o mocnej pozycji konkurencyjnej, a wycofać się z tych, których pozycja konkurencyjna jest słaba.Metoda Mc Kinseya, tj.dziesięciopolowa macierz analizy portfela produkcji przedsiębiorstwa jest zbudowana na podstawie dwóch zmiennych:lPierwszą zmienną jest atrakcyjność przemysłu, mierzona w długim okresiel2) Druga zmienna jest wypadkową pozycji konkurencyjnej i siły finansowej przedsiębiorstwa.Łączy ona elastyczność i stabilność popytu, tj.czynniki znajdujące się w otoczeniu firmy z czynnikami wewnętrznymi (np.pozycja konkurencyjna oraz potencjał finansowy).Macierz Mc Kinseya przedstawia rysunek 13.Wielkości kół są proporcjonalne do wielkości danego produktu (lub asortymentu produktów) w strukturze produkcji danego przedsiębiorstwa.Zamalowane wycinki kół są z kolei proporcjonalne do wielkości udziału w rynku danego produktu wytwarzanego przez przedsiębiorstwa.Zastosowanie macierzy Mc Kinseya pozwala na wyodrębnienie silnych stron portfela produktów.Jest ona wytyczną dla strategii przedsiębiorstwa.Rozkład produktów w macierzy wskazuje, gdzie „zbierać żniwa”, co likwidować, gdzie jest potrzebny „zastrzyk gotówki”, co zrobić z produktami przeciętnymi, aby stały się rentowne.Podstawową zaletą tej metody jest jej elastyczność w ocenie atrakcyjności przemysłu.Daje się ona dowolnie konstruować w zależności do sytuacji w konkretnym sektorze czy na konkretnym rynku.Wadą tej techniki jest to, że wprowadza subiektywne kryteria oceny.Jest ona bardziej statyczna tzn.lepiej określa bieżącą niż przyszłą pozycję konkurencyjną przedsiębiorstwa.Rys.13.Macierz Mc Kinseya.Źródło: A.A.Thompson, A.J.Strickland, Strategic Management, Concepts and Cases, R.D.Irwin, Homewood III, Boston 1987, s.192Rozwinięciem macierzy Mc Kinseya i macierzy ADL jest macierz cyklu życia produktu opracowana przez Ch.W.Hofera.Metoda ta ma zastosowanie w dużych korporacjach przemysłowych, dysponujących kilkoma tysiącami produktów.Tam też została przygotowana.W takich warunkach nie można było zastosować dotychczasowych macierzy analizy portfelowej, w których każdy produkt był ujmowany oddzielnie.Istot, tej metody jest:lwydzielenie w przedsiębiorstwie strategicznych jednostek organizacyjnych (jednostki te tworzy się w celu lepszej identyfikacji konkurencji, dostawców i nabywców);llokreślenie pozycji konkurencyjnej każdej z wyodrębnionych strategicznych jednostek organizacyjnych;llustalenie miejsca każdej strategicznej jednostki organizacyjnej na krzywej cyklu życia produktu.lStrategiczne jednostki organizacyjne są wyodrębnionymi częściami organizacji, mają zidentyfikowanych konkurentów, działają na zewnętrznych rynkach i mają własne strategie działania.Jednostki te mogą, lecz nie muszą, wchodzić w skład formalnej struktury organizacyjnej, tzn.mogą odpowiadać bezpośrednio wydziałem czy komórek lub być tylko ich częściami.Macierz cyklu życia produktu Ch.W.Hofera przedstawia rysunek 14.Wielkość kół jest proporcjonalna do wielkości strategicznej jednostki organizacyjnej w strukturze produkcji danego przedsiębiorstwa.Zamalowane wycinki kół są z kolei proporcjonalne do wielkości udziału w rynku danej grupy produktów wytwarzanych przez przedsiębiorstwo.Charakterystyka poszczególnych grup produktów (strategicznych jednostek organizacyjnych) w macierzy Ch.W.Hofera jest wskazówką w budowaniu strategii produktowo-rynkowych.Produkty A oznaczają produkty-dylematy.Mają one mocną pozycję konkurencyjną w przemyśle o tendencji wzrostowej, ale w początkowej fazie jego rozwoju.Oznacza to szanse ekspansji danego produktu przy zastosowaniu odpowiednich strategii finansowych i marketingowych.Produkty B są określone mianem rozwojowego zwycięzcy.Mają one mocną pozycję w przemyśle o tendencji wzrostowej, w fazie wprowadzenia na rynek.Podobnie jak produkty z grupy A, mają szanse ekspansji pod warunkiem zastosowania odpowiednich strategii finansowych i marketingowych.Produkty C-to potencjalni przegrani.Przemysł jest w fazie wzrostu, ale pozycja konkurencyjna tych wyrobów jest słaba.Konieczne są dodatkowe analizy, gdyż być może produkt wchodzi w fazę wstrząsów, ale w przyszłości ma szansę rozwoju.Niewątpliwie jednak potrzebne jest zastosowanie odpowiednich strategii selektywnego wyboru z tej grupy produktów [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl trzylatki.xlx.pl
.Pomykalski, Strategie.op.cit., s.117.Macierz Mc Kinseya jest określana jako macierz atrakcyjności produktu czy atrakcyjności rynku.Konstrukcja tej macierzy opiera się na dwóch założeniach:1) firma powinna działać w sektorach mniej atrakcyjnych,2) przedsiębiorstwo powinno się skupić na inwestowaniu w produkty o mocnej pozycji konkurencyjnej, a wycofać się z tych, których pozycja konkurencyjna jest słaba.Metoda Mc Kinseya, tj.dziesięciopolowa macierz analizy portfela produkcji przedsiębiorstwa jest zbudowana na podstawie dwóch zmiennych:lPierwszą zmienną jest atrakcyjność przemysłu, mierzona w długim okresiel2) Druga zmienna jest wypadkową pozycji konkurencyjnej i siły finansowej przedsiębiorstwa.Łączy ona elastyczność i stabilność popytu, tj.czynniki znajdujące się w otoczeniu firmy z czynnikami wewnętrznymi (np.pozycja konkurencyjna oraz potencjał finansowy).Macierz Mc Kinseya przedstawia rysunek 13.Wielkości kół są proporcjonalne do wielkości danego produktu (lub asortymentu produktów) w strukturze produkcji danego przedsiębiorstwa.Zamalowane wycinki kół są z kolei proporcjonalne do wielkości udziału w rynku danego produktu wytwarzanego przez przedsiębiorstwa.Zastosowanie macierzy Mc Kinseya pozwala na wyodrębnienie silnych stron portfela produktów.Jest ona wytyczną dla strategii przedsiębiorstwa.Rozkład produktów w macierzy wskazuje, gdzie „zbierać żniwa”, co likwidować, gdzie jest potrzebny „zastrzyk gotówki”, co zrobić z produktami przeciętnymi, aby stały się rentowne.Podstawową zaletą tej metody jest jej elastyczność w ocenie atrakcyjności przemysłu.Daje się ona dowolnie konstruować w zależności do sytuacji w konkretnym sektorze czy na konkretnym rynku.Wadą tej techniki jest to, że wprowadza subiektywne kryteria oceny.Jest ona bardziej statyczna tzn.lepiej określa bieżącą niż przyszłą pozycję konkurencyjną przedsiębiorstwa.Rys.13.Macierz Mc Kinseya.Źródło: A.A.Thompson, A.J.Strickland, Strategic Management, Concepts and Cases, R.D.Irwin, Homewood III, Boston 1987, s.192Rozwinięciem macierzy Mc Kinseya i macierzy ADL jest macierz cyklu życia produktu opracowana przez Ch.W.Hofera.Metoda ta ma zastosowanie w dużych korporacjach przemysłowych, dysponujących kilkoma tysiącami produktów.Tam też została przygotowana.W takich warunkach nie można było zastosować dotychczasowych macierzy analizy portfelowej, w których każdy produkt był ujmowany oddzielnie.Istot, tej metody jest:lwydzielenie w przedsiębiorstwie strategicznych jednostek organizacyjnych (jednostki te tworzy się w celu lepszej identyfikacji konkurencji, dostawców i nabywców);llokreślenie pozycji konkurencyjnej każdej z wyodrębnionych strategicznych jednostek organizacyjnych;llustalenie miejsca każdej strategicznej jednostki organizacyjnej na krzywej cyklu życia produktu.lStrategiczne jednostki organizacyjne są wyodrębnionymi częściami organizacji, mają zidentyfikowanych konkurentów, działają na zewnętrznych rynkach i mają własne strategie działania.Jednostki te mogą, lecz nie muszą, wchodzić w skład formalnej struktury organizacyjnej, tzn.mogą odpowiadać bezpośrednio wydziałem czy komórek lub być tylko ich częściami.Macierz cyklu życia produktu Ch.W.Hofera przedstawia rysunek 14.Wielkość kół jest proporcjonalna do wielkości strategicznej jednostki organizacyjnej w strukturze produkcji danego przedsiębiorstwa.Zamalowane wycinki kół są z kolei proporcjonalne do wielkości udziału w rynku danej grupy produktów wytwarzanych przez przedsiębiorstwo.Charakterystyka poszczególnych grup produktów (strategicznych jednostek organizacyjnych) w macierzy Ch.W.Hofera jest wskazówką w budowaniu strategii produktowo-rynkowych.Produkty A oznaczają produkty-dylematy.Mają one mocną pozycję konkurencyjną w przemyśle o tendencji wzrostowej, ale w początkowej fazie jego rozwoju.Oznacza to szanse ekspansji danego produktu przy zastosowaniu odpowiednich strategii finansowych i marketingowych.Produkty B są określone mianem rozwojowego zwycięzcy.Mają one mocną pozycję w przemyśle o tendencji wzrostowej, w fazie wprowadzenia na rynek.Podobnie jak produkty z grupy A, mają szanse ekspansji pod warunkiem zastosowania odpowiednich strategii finansowych i marketingowych.Produkty C-to potencjalni przegrani.Przemysł jest w fazie wzrostu, ale pozycja konkurencyjna tych wyrobów jest słaba.Konieczne są dodatkowe analizy, gdyż być może produkt wchodzi w fazę wstrząsów, ale w przyszłości ma szansę rozwoju.Niewątpliwie jednak potrzebne jest zastosowanie odpowiednich strategii selektywnego wyboru z tej grupy produktów [ Pobierz całość w formacie PDF ]