[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Terapia dotyczy następujących warstw obronnych.Pierwszą jest warstwa ego, która zawieraobrony psychiczne.Do obron ego zalicza się: zaprzeczanie, nieufność, obwinianie, projekcję,racjonalizację i intelektualizację.W drugiej warstwie mięśniowej zlokalizowane sąnapięcia mięśniowe, wspierające obrony ego oraz chroniące jednostkę przed tłumionymiuczuciami, które nie są wyrażane.Trzecia jest warstwa emocjonalna, w której mieszczą sięstłumione uczucia złości, lęku, grozy, rozpaczy, smutku i cierpienia.Najgłębszą warstwę,czwartą, stanowi serce, z którego wypływa uczucie miłości i pragnienie bycia kochanym.Zajmowanie się w psychoterapii pierwszą warstwą pozwala uświadomić jednostcetendencję do zaprzeczania, projekcji, obwinienia czy racjonalizowania.Nie wpływa to jednakzazwyczaj na napięcia mięśniowe ani nie wyzwala stłumionych uczuć.Istnieje więc potrzebastosowania w terapii technik prowadzących do wywoływania i uwalniania stłumionychemocji.Często kładzie się nacisk na wywoływanie krzyku, który działa na osobowość jakkatharsis.Krzyk jest eksplozją wnętrza osobowości, która niszczy sztywność wytworzonąprzez chroniczne napięcia mięśniowe i podkopuje obrony ego.Plącz i głębokie łkaniewywołują podobny skutek przez rozmiękczenie, roztopienie tego, co w ciele zostałousztywnione.Wyzwalanie wściekłości w sytuacji terapeutycznej jest również korzystne,reakcja ta bowiem może zostać zintegrowana z ego pacjenta.Ujawnienie lęku trudniejszedo wydobycia jest jeszcze ważniejsze.Jeżeli przerażenie czy zgroza nie zostaną wydobytena powierzchnię i przepracowane, to kataraktyczne efekty wyzwalania smutku, złości ikrzyku będą krótkotrwałe.Gdy pacjent nie przeżyje lęku i nie zrozumie jego przyczyn,wówczas jego krzyk, płacz i złość będą wywoływały niewielkie zmiany w jego osobowości.Proces hamujący zostanie zastąpiony procesem kataraktycznym, ale nie dojdzie do istotnychzmian rozwojowych.Pacjent może wówczas zostać uwięziony pomiędzy siłami, których nierozumiał i nie przepracował, a pragnieniem uzyskania chwilowego rozładowaniakataraktycznego.Dla psychoterapii jest ważne, aby stłumione uczucia znalazły ujście.W bioenergetycekonsekwentnie dąży się do ujawniania i wentylowania tych uczuć, aby została udostępnionaenergia niezbędna w procesie zmian.Trzeba je uwalniać wciąż na nowo, aby można byłokorzystać z energii koniecznej do rozwoju.Praca wyłącznie z trzecią warstwą (emocjonalną)nie daje pożądanych rezultatów.Pomijanie warstw pierwszej (ego) i drugiej (mięśniowej) nieoznacza, że udało się ich wpływy wyeliminować.Są one wyłączone tylko chwilowo dopóki działa efekt kataraktyczny.Jednak gdy pacjent będzie musiał funkcjonować w świeciejako odpowiedzialna, dorosła osoba, wówczas odwoła się do swoich mechanizmówobronnych.Nie może postąpić inaczej, kataraktyczny czy regresywny sposób zachowania sięjest bowiem nieadekwatny poza sytuacją terapeutyczną.W psychoterapii trzeba pracowaćrównolegle na pierwszym i trzecim poziomie, które uzupełniają się wzajemnie pierwszyzwiązany jest z obronami intelektualnymi, a trzeci z emocjonalnymi.Ale stan taki trudno jestosiągnąć, ponieważ bezpośrednie połączenie między tymi warstwami biegnie przez warstwędrugą napięć mięśniowych.Gdy praca psychoterapeutyczna dotyczy warstwy drugiej, to można przechodzić dopierwszej lub trzeciej, kiedy jest to konieczne.Zajmując się napięciami mięśniowymi, możnapomóc pacjentowi zrozumieć, jak jego opancerzenie czy sztywność ciała warunkująnastawienia psychiczne.Jeśli zachodzi taka potrzeba, można sięgnąć do stłumionych uczuć iodblokować je przez uruchomienie napiętych mięśni, które powstrzymują i blokują wyrażanie142 emocji.Dla przykładu, krzyk jest blokowany przez napięte mięśnie w gardle.Gdy przywydawaniu głośnego dzwięku przez pacjenta terapeuta mocno naciska palcami mięśniewzdłuż boków szyi, to dzwięk ten często przechodzi w krzyk, który może trwać nadal pousunięciu nacisku, zwłaszcza kiedy pacjent odczuwa potrzebę krzyku.Obserwując krzyk,terapeuta przenosi uwagę do pierwszej warstwy, aby ustalić, czego on dotyczy i dlaczego byłstłumiony.W ten sposób analiza i przepracowanie postawy obronnej angażują wszystkie trzywarstwy obronne.Dzięki koncentracji na fizycznym poziomie dolegliwości (np.ściśniętymgardle) procedura terapeutyczna przestaje być zabiegiem czysto kataraktycznym i staje sięprocesem rozwojowym.Praca skoncentrowana na napięciach mięśniowych bez analizy psychologicznejmechanizmów obronnych nie ma charakteru procesu psychoterapeutycznego.Praca zciałem pacjenta (masaż, ćwiczenia jogi itp.) ma pozytywną wartość, ale nie jestpsychoterapią.W bioenergetyce przyjmuje się, że kontakt z własnym ciałem i redukcjanapięcia są ważne dla każdego człowieka.W związku z tym pacjenci są zachęcam do ćwiczeńbioenergetycznych (wykonywanych samodzielnie lub w grupie) oraz do systematycznegomasażu.Zakłada się, że opisana tu psychoterapia umożliwia wyeliminowanie wszystkichmechanizmów obronnych osobowości.Kepner (1991) zwraca uwagę na niebezpieczeństwa psychoterapii prowadzonej przezterapeutów? koncentrujących się wyłącznie na procesach toczących się w ciele pacjenta.Głównym celem takiej psychoterapii jest rozładowywanie napięć przez zmniejszaniechronicznego napięcia mięśni, zmianę nieprawidłowej postawy ciała.Opór dający sięzaobserwować w ciele pacjenta jest przez tych terapeutów traktowany zdroworozsądkowe jako irracjonalny nałóg.Terapeuci stosują więc techniki oddziałujące bezpośrednio na ciałopacjenta (np.specjalne masaże).Autor stwierdza, że metody oddziaływania wyłącznie fizycznego mogą doprowadzićdo opanowania nawyków, ale nie do ich unicestwienia.Wschodnie sztuki walki czy taniecmogą doprowadzić do zwalczenia złych nawyków, ale autentyczne uczucia jednostki mogązostać zepchnięte pod powierzchnię.Metody wyłącznie fizyczne nie umożliwiają uwolnieniapowstrzymywanych dotychczas emocji ani nie przekształcają neurotycznych przekonań.Jeślikonflikt, który terapeuta utożsamia z procesami cielesnymi, nie zostanie wyjaśniony iprzepracowany, to stary nawyk może powrócić.Wyuczenie się nowego, prawidłowego"nawyku może uniemożliwić dotarcie do pierwotnego konfliktu na skutek wtórnegostłumienia.3.3 [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl trzylatki.xlx.pl
.Terapia dotyczy następujących warstw obronnych.Pierwszą jest warstwa ego, która zawieraobrony psychiczne.Do obron ego zalicza się: zaprzeczanie, nieufność, obwinianie, projekcję,racjonalizację i intelektualizację.W drugiej warstwie mięśniowej zlokalizowane sąnapięcia mięśniowe, wspierające obrony ego oraz chroniące jednostkę przed tłumionymiuczuciami, które nie są wyrażane.Trzecia jest warstwa emocjonalna, w której mieszczą sięstłumione uczucia złości, lęku, grozy, rozpaczy, smutku i cierpienia.Najgłębszą warstwę,czwartą, stanowi serce, z którego wypływa uczucie miłości i pragnienie bycia kochanym.Zajmowanie się w psychoterapii pierwszą warstwą pozwala uświadomić jednostcetendencję do zaprzeczania, projekcji, obwinienia czy racjonalizowania.Nie wpływa to jednakzazwyczaj na napięcia mięśniowe ani nie wyzwala stłumionych uczuć.Istnieje więc potrzebastosowania w terapii technik prowadzących do wywoływania i uwalniania stłumionychemocji.Często kładzie się nacisk na wywoływanie krzyku, który działa na osobowość jakkatharsis.Krzyk jest eksplozją wnętrza osobowości, która niszczy sztywność wytworzonąprzez chroniczne napięcia mięśniowe i podkopuje obrony ego.Plącz i głębokie łkaniewywołują podobny skutek przez rozmiękczenie, roztopienie tego, co w ciele zostałousztywnione.Wyzwalanie wściekłości w sytuacji terapeutycznej jest również korzystne,reakcja ta bowiem może zostać zintegrowana z ego pacjenta.Ujawnienie lęku trudniejszedo wydobycia jest jeszcze ważniejsze.Jeżeli przerażenie czy zgroza nie zostaną wydobytena powierzchnię i przepracowane, to kataraktyczne efekty wyzwalania smutku, złości ikrzyku będą krótkotrwałe.Gdy pacjent nie przeżyje lęku i nie zrozumie jego przyczyn,wówczas jego krzyk, płacz i złość będą wywoływały niewielkie zmiany w jego osobowości.Proces hamujący zostanie zastąpiony procesem kataraktycznym, ale nie dojdzie do istotnychzmian rozwojowych.Pacjent może wówczas zostać uwięziony pomiędzy siłami, których nierozumiał i nie przepracował, a pragnieniem uzyskania chwilowego rozładowaniakataraktycznego.Dla psychoterapii jest ważne, aby stłumione uczucia znalazły ujście.W bioenergetycekonsekwentnie dąży się do ujawniania i wentylowania tych uczuć, aby została udostępnionaenergia niezbędna w procesie zmian.Trzeba je uwalniać wciąż na nowo, aby można byłokorzystać z energii koniecznej do rozwoju.Praca wyłącznie z trzecią warstwą (emocjonalną)nie daje pożądanych rezultatów.Pomijanie warstw pierwszej (ego) i drugiej (mięśniowej) nieoznacza, że udało się ich wpływy wyeliminować.Są one wyłączone tylko chwilowo dopóki działa efekt kataraktyczny.Jednak gdy pacjent będzie musiał funkcjonować w świeciejako odpowiedzialna, dorosła osoba, wówczas odwoła się do swoich mechanizmówobronnych.Nie może postąpić inaczej, kataraktyczny czy regresywny sposób zachowania sięjest bowiem nieadekwatny poza sytuacją terapeutyczną.W psychoterapii trzeba pracowaćrównolegle na pierwszym i trzecim poziomie, które uzupełniają się wzajemnie pierwszyzwiązany jest z obronami intelektualnymi, a trzeci z emocjonalnymi.Ale stan taki trudno jestosiągnąć, ponieważ bezpośrednie połączenie między tymi warstwami biegnie przez warstwędrugą napięć mięśniowych.Gdy praca psychoterapeutyczna dotyczy warstwy drugiej, to można przechodzić dopierwszej lub trzeciej, kiedy jest to konieczne.Zajmując się napięciami mięśniowymi, możnapomóc pacjentowi zrozumieć, jak jego opancerzenie czy sztywność ciała warunkująnastawienia psychiczne.Jeśli zachodzi taka potrzeba, można sięgnąć do stłumionych uczuć iodblokować je przez uruchomienie napiętych mięśni, które powstrzymują i blokują wyrażanie142 emocji.Dla przykładu, krzyk jest blokowany przez napięte mięśnie w gardle.Gdy przywydawaniu głośnego dzwięku przez pacjenta terapeuta mocno naciska palcami mięśniewzdłuż boków szyi, to dzwięk ten często przechodzi w krzyk, który może trwać nadal pousunięciu nacisku, zwłaszcza kiedy pacjent odczuwa potrzebę krzyku.Obserwując krzyk,terapeuta przenosi uwagę do pierwszej warstwy, aby ustalić, czego on dotyczy i dlaczego byłstłumiony.W ten sposób analiza i przepracowanie postawy obronnej angażują wszystkie trzywarstwy obronne.Dzięki koncentracji na fizycznym poziomie dolegliwości (np.ściśniętymgardle) procedura terapeutyczna przestaje być zabiegiem czysto kataraktycznym i staje sięprocesem rozwojowym.Praca skoncentrowana na napięciach mięśniowych bez analizy psychologicznejmechanizmów obronnych nie ma charakteru procesu psychoterapeutycznego.Praca zciałem pacjenta (masaż, ćwiczenia jogi itp.) ma pozytywną wartość, ale nie jestpsychoterapią.W bioenergetyce przyjmuje się, że kontakt z własnym ciałem i redukcjanapięcia są ważne dla każdego człowieka.W związku z tym pacjenci są zachęcam do ćwiczeńbioenergetycznych (wykonywanych samodzielnie lub w grupie) oraz do systematycznegomasażu.Zakłada się, że opisana tu psychoterapia umożliwia wyeliminowanie wszystkichmechanizmów obronnych osobowości.Kepner (1991) zwraca uwagę na niebezpieczeństwa psychoterapii prowadzonej przezterapeutów? koncentrujących się wyłącznie na procesach toczących się w ciele pacjenta.Głównym celem takiej psychoterapii jest rozładowywanie napięć przez zmniejszaniechronicznego napięcia mięśni, zmianę nieprawidłowej postawy ciała.Opór dający sięzaobserwować w ciele pacjenta jest przez tych terapeutów traktowany zdroworozsądkowe jako irracjonalny nałóg.Terapeuci stosują więc techniki oddziałujące bezpośrednio na ciałopacjenta (np.specjalne masaże).Autor stwierdza, że metody oddziaływania wyłącznie fizycznego mogą doprowadzićdo opanowania nawyków, ale nie do ich unicestwienia.Wschodnie sztuki walki czy taniecmogą doprowadzić do zwalczenia złych nawyków, ale autentyczne uczucia jednostki mogązostać zepchnięte pod powierzchnię.Metody wyłącznie fizyczne nie umożliwiają uwolnieniapowstrzymywanych dotychczas emocji ani nie przekształcają neurotycznych przekonań.Jeślikonflikt, który terapeuta utożsamia z procesami cielesnymi, nie zostanie wyjaśniony iprzepracowany, to stary nawyk może powrócić.Wyuczenie się nowego, prawidłowego"nawyku może uniemożliwić dotarcie do pierwotnego konfliktu na skutek wtórnegostłumienia.3.3 [ Pobierz całość w formacie PDF ]