Kalifornijska noc 04 Pocałunki z Barcelony Adler Elizabeth

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Mac - szepnęła Sunny i wyciągnęła do niego rękę.I w tym momencie rozległ się znajomy, wibrujący dzwięk.Jego telefon.Mac odruchowowłożył rękę do kieszeni.Wyjął telefon i spojrzał na czytnik.- Lev? - zdziwił się Mac.Pieprzony telefon! Sunny znała powiedzenie o ostatniej kropli, która przepełnia czarę.Dlaniej ten telefon był właśnie ową ostatnią kroplą.Pobiegła do Allie i rzuciła się jej wramiona.Ron pospiesznie poprowadził je do samochodu.Kierowca zobaczył, żenadchodzą, i zawczasu otworzył drzwi.Sunny opadła na tylne siedzenie, z głową na oparciu i zamknęła oczy.Samochód ruszyłpowoli.Musiała spojrzeć.Musiała zobaczyć, czy Mac pójdzie do Lorenzy czekającej naniego na tarasie.Mac jednak nadał stał pod drzewem z telefonem w ręce i patrzył za nią osłupiały.A potemzaczął krzyczeć.Jego głos, wołający jej imię, odbijał się w jej uszach echem, gdy samochód zacząłprzyspieszać.Rozdział 46TrujilloBibi siedziała sama w Castillo Adivino, swoim zamku wróżki.Zastanawiała się, czyjakakolwiek wróżka zdołałaby przewidzieć wypadki ostatnich kilku dni i to, jak zmieni sięjej życie.Siedziała na starej kanapie z wysokim oparciem obitej zielonym aksamitem.Koło niejleżał Amigo.Musiała go wciągnąć na siedzenie, bo robił się coraz starszy i nie miał jużsiły, by wskoczyć.Nastawiła kompakt Jacinta i ustawiła głośność na maksimum, aż muzyka odbijała sięechem od ścian.Drapieżny pomruk Jacinta i jej własny głos, zdyszany, seksowny szept wtle. Nie potrzebuję cię, byś stopił lód w mych oczach." Jej słowa.To właśnie uczyniłJacinto.Stopił lód w jej oczach i w jej sercu.Położyła się na wytartych poduszkach kanapy, przerzucając nogi ponad Amigo.Pies tylkootworzył jedno oko, by zobaczyć, co się dzieje, i na powrót zapadł w drzemkę.Glosyobojga wypełniały całą przestrzeń.Zwiat Bibi zdawał się drżeć w posadach, gdywspominała swego młodego kochanka, jego ciało tuż przy niej i w niej, słodycz jego ust,jego energię, rozkosz i wspólny śmiech.Szkoda, po prostu szkoda, pomyślała, wracając do rzeczywistości.Zdawała sobie sprawę,że to związek bez przyszłości.Nagrała z Jacinto piosenkę.Wiedziała, że będzie przebojem,tak jak wszystkie jego płyty.Miała dość doświadczenia i rozeznania, by wiedzieć, że to cośwyjątkowego, gdy muzyka oddziałuje w ten sposób.Ale nie mogła dalej mieć w tymudziału.Wróciła do zamku, znów anonimowa w swoim sekretnym życiu jako VidaHernandez, kobieta bez przeszłości i bez córki.- Bibi? - rozległ się okrzyk.Drzwi się uchyliły, a zza nich wychynęła głowa Rodolfa.- MójBoże, nie słyszę własnego głosu! - krzyknął przez dudniącą muzykę.Bibi usiadła i wyłączyła odtwarzacz.- To nowy kompakt Jacinta.- Tak przypuszczałem.Oczywiście tam w tle to twój głos.Podszedł bliżej i usiadł na kanapie obok niej, odsuwając psa.Bibi opuściła nogi, by zrobićmu więcej miejsca.- Czy dobrze zrobiłam?- Pytasz, czy zostaniesz rozpoznana? To możliwe, ale kto to udowodni? Poza tym VidaHernandez będzie wymieniona na płycie jako autorka tekstu.Jacinto powiedział, że niechcesz być wymieniana z nim w duecie.Bibi, czy się mylę, czy też on wie dlaczego?- Domyślił się - przyznała Bibi.- Nie wiem jak, ale się domyślił.- Wiedział już tego wieczoru u mnie w domu, gdy zagrałaś swoją piosenkę.Twoja muzykajest bardzo charakterystyczna.Tak zagrać mogłaś tylko ty.- O Boże - zawołała zaniepokojona.- Co teraz?- Jest jeszcze jedna sprawa - powiedział.- Do mojego biura zadzwonił amerykańskidetektyw i wypytywał o ciebie.Mój personel oczywiście nic mu nie powiedział.Wszystkieinformacje są poufne i on to uszanował.Nie rozmawiałem z nim osobiście, ale chciał siędowiedzieć, czy nadal zajmuję się twoimi interesami.Powiedziano mu tylko, że zasadą wnaszej firmie jest dyskrecja.Rodolfo rozłożył szeroko ręce i wzruszył ramionami.- Pamiętaj, ten detektyw nie ma nic wspólnego z twoim nagraniem z Jacintem - dodał.- Tocoś, do czego musiało dojść wcześniej czy pózniej.Oczywiście stoi za tym Lorenza.Toona cię szuka.Bibi podciągnęła pod szyję stary, czarny sweter z kaszmiru.Nagle zrobiło jej się zimno.Muzyka przestała rozbrzmiewać, zamek był cichy, słychać było tylko ciężki oddechAmigo.Odruchowo wyciągnęła rękę, by go pogłaskać.Biedny Amigo.Biedna Bibi.Biedna Paloma.- Lorenza zawsze kochała Palomę - powiedziała.- To przecież wnuczka Juana Pedra.- Paloma odziedziczy też twoje udziały w winnicach i majątku de Ravelów.Peretti jestnadal w świetle prawa ojczymem Palomy.Słyszałem, że chce się dobrać do jej pieniędzy izrobi wszystko co w jego mocy, by je dostać.Włącznie ze zmuszeniem Palomy, by wróciłado Stanów i z nim zamieszkała.- O Jezu, nie! - odezwała się tak ostro, że aż pies uniósł łeb i zerknął na nią zaniepokojony.- On nie może tego zrobić.Miejsce Palomy jest w rodzinie Ravelów.- Bibi, bardzo dużo nad tym myślałem.Wiem, że Lorenza wynajęła tego detektywa, by cięodnalazł.Musisz wrócić do Palomy.Możesz walczyć z Perettim, choćby i w sądzie, jeślizajdzie taka potrzeba.Będziesz walczyć o Palomę, o swoje dziecko.Nie możesz pozwolić,by on ją zabrał.Musisz się zmierzyć z własną przeszłością.Przecież nigdy cię nieobciążono winą za te morderstwa, a jedynie podejrzewano.Musisz wrócić i odzyskaćprawa matki.Rodolfo energicznie rozłożył ręce.Przestraszyło to psa, który spojrzał na niego zwyrzutem.Pogłaskał uspokajająco czarno-białe futro.- Bibi, chyba nie masz wyboru.- Ja nie zabiłam tych nieszczęsnych ludzi.Myślisz, że nie zadawałam sobie tego pytanianiezliczone setki razy, kto mógł to zrobić i dlaczego? I wciąż nie znam odpowiedzi.- W takim razie proponuję, byś spytała tego detektywa.On jest całkiem sławny.Spojrzałana niego pytająco.- Nazywa się Mac Reilly.Bibi zamknęła oczy na wspomnienie programu Mac Reilly i zagadki Malibu.- Ach tak, oczywiście - powiedziała.- Jest niezły, bardzo simp�tico.Jest w nim cośautentycznego, jakaś szczerość.- Jest dobry w tym, co robi.Lorenza doskonale wybrała.Więc jak? Zobaczysz się z nim?Bibi zamknęła oczy [ Pobierz całość w formacie PDF ]