Shepard Sara Gra w kłamstwa 04 Kłamstwo doskonałe

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dopiero wtedy Emma zauważyła, jak starannie byłubrany jego dżinsy wyglądały na nowe, a niebieska koszulka polo idealnie podkreślała jegooczy.Na dodatek ogolił się, używając płynu po goleniu Kiehl s, który Emma kupiła mu w zeszływeekend.Podobało się jej, że tak bardzo chciał zrobić dobre wrażenie.Choć byli w liceum Wheeler, mieli wrażenie, jakby cały Hollier przyjechał tu na mecz.Na trybunach było mnóstwo uczniów ubranych na zielono, którzy tupali i śpiewali szkolnąpiosenkę zagrzewającą do walki.Emma rozglądała się za czarnymi włosami Madeline i rudąburzą Charlotte, ale nie widziała ich. To dziwne wyszeptała pod nosem. Mówiły, że będą w najwyższym rzędzie. Może są zajęte planowaniem kolejnego numeru powiedział cicho Ethan. Cha, cha, bardzo śmieszne odparła.W zeszłym tygodniu Emma i Ethan przez Gręw Kłamstwa wylądowali w opuszczonym domu. Może tym razem zamkną nas tylko w toalecie.Ethan zmarszczył nos. Oby tylko nie w męskiej szatni.Strasznie tam śmierdzi. To może w salonie masażu drużyny droczyła się Emma. Z naszą prywatnąmasażystką. Nie miałbym nic przeciwko odparł z uśmiechem.Na samej górze znajdowało się puste miejsce i Emma pociągnęła za sobą Ethana pometalowych schodach.Kilkoro uczniów przesunęło się, żeby zrobić im miejsce, jednaz dziewczyn z włosami przyciętymi w bardzo krótkiego boba uniosła telefon, udając, że piszeSMS-a, ale Emma widziała, że robi zdjęcie Ethanowi.Dwie dziewczyny z pierwszej klasy kilkarzędów niżej zachichotały, pokazując palcami w jego stronę.Emma szturchnęła go w bok. Nie odwracaj się teraz, ale moim zdaniem tworzy się twój fanklub. Na pewno odparł Ethan, czerwieniąc się.Jego wstydliwość mnie jednak nie zwiodła.Kiedy przeczesał dłonią swoje kruczoczarnewłosy, zauważyłam na jego ustach delikatny uśmieszek.Czy to możliwe, by pan WielkiSamotnik cieszył się z okazywanej mu uwagi? Zawsze myślałam, że ludzie, którzy szydząz popularności, to ci nielubiani przez resztę.Kto nie chciałby być uwielbiany?Sędzia dmuchnął w gwizdek i obydwie drużyny pobiegły do swoich ławek, żebyporozmawiać z trenerami przed rozpoczęciem meczu.Emma wyczuła zapach musztardy, a karkmuskała jej delikatna bryza.Ethan objął ją w pasie i przyciągnął do siebie. Zimno ci? Może odrobinę powiedziała Emma. Sutton mawiała, że najbardziej lubi wieczorne rozgrywki mruknął Ethan tak, żeby niktinny nie usłyszał. Mówiła, że mecze pod gwiazdami mają w sobie coś seksownego.Emma zwróciła ku niemu twarz. Naprawdę?Ethan odgarnął za ucho jeden ze swoich czarnych loków. Podsłuchałem to kiedyś na korytarzu i jakoś to zapamiętałem.Emma zagryzła dolną wargę, nagle czując zazdrość.Wyglądało na to, że każdy facetw szkole podkochiwał się w Sutton.Ethan też? Emma wiedziała, że to niedorzeczne byćzazdrosną o zmarłą siostrę, ale czasami nie potrafiła przestać myśleć o tym, że być może Ethanwidział w Sutton coś, czego nie widział w niej. Zapamiętałeś jeszcze jakieś inne słowa mojej siostry? zapytała cicho. Powiedziałem ci już wszystko. Ethan zacisnął palce na dłoni Emmy. Chciałbymwiedzieć coś więcej.Emma wypuściła powietrze z płuc. Ja też. Sutton! zawołała Gabby.Wraz z Lili szły w górę po trybunach, ubrane w koszulkiz napisem FANKI CHAOPAK�W Z HOLLIER.Charlotte, Madeline, Thayer i Laurel szli kilkakroków za nimi.Thayer miał na sobie swoją starą drużynową koszulkę.To, że w drużynie nosiłnumer 13, teraz wydało się nieco ironiczne. Hej! odkrzyknęła Emma, przywołując ich machaniem ręki.Wystarczyło, że spojrzałana kilkoro dzieciaków ze szkoły, a cała ławka dziewczyn i chłopców wstała i przeniosła się kilkarzędów niżej.Posiadanie takiej władzy było czymś niebywałym, zwłaszcza że w poprzednimżyciu to Emma musiałaby się przesunąć.Ethan obserwował, jak wszyscy wchodzą po trybunach. Zaczynamy rozgrywki wymamrotał pod nosem.Lili doszła na samą górę i odwróciła się, pokazując plecy różowej koszulki, gdzie widniałnapis PIAKARSKI SZAA CIAA. Podobają ci się? Zrobione na zamówienie. W szkolnym sklepiku nie znajdziesz nic tak oryginalnego dodała Gabby.Miała nasobie taką samą koszulkę, tylko że w odblaskowym żółtym kolorze.Madeline usiadła koło Ethana. Cześć, Poeto powiedziała, szturchając go lekko w żebra.Emma unikała kontaktu wzrokowego z Thayerem, nie chcąc go zachęcać, by usiadł przyjej wolnym boku, ale ku jej niezadowoleniu wybrał miejsce koło niej i się przywitał.Zacisnęłaswoją dłoń na dłoni Ethana, starając się dać mu do zrozumienia, że wszystko jest w porządku.Naszczęście Ethan odwzajemnił jej uśmiech.Laurel spojrzała na Thayera i Emmę z kwaśną miną, po czym usiadła przy Charlotte nakońcu ławki. Jak się miewa najwierniejszy kibic piłki? zapytał Thayer, udając, że wymierza Emmiecios w ramię. Jakoś żyję powiedziała, zdając sobie sprawę, jak kiepsko brzmią jej słowa.Thayer spojrzał na nią poważnie. Chyba nie będziesz kibicować naszym, skoro wywalili mnie z drużyny? Szczerzemówiąc, mam nadzieję, że Wheeler wygra.Emma zmarszczyła czoło i żartobliwym tonem rzuciła: Zdrajca.Thayer zaśmiał się głośniej, niż było trzeba, i wpatrywał się w Emmę iskrzącymiorzechowymi oczami, nie mrugając.Dziewczyna poczuła, jak Ethan rozluznia uścisk.Też mnie to trochę ubodło.Thayer patrzył na moją blizniaczkę tak samo, jak w moichwspomnieniach patrzył na mnie.Pragnęłam położyć mu dłonie na ramionach i sprawić, byzobaczył mnie, nie Emmę [ Pobierz całość w formacie PDF ]

v