Karol Marks Walki klasowe we Francji

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Aatwo więc zrozumieć, dlaczego proletariat paryski starał się przeforsować swe interesy obokburżuazyjnych, zamiast je urzeczywistniać jako rewolucyjne interesy samego społeczeństwa;dlaczego pochylił czerwony sztandar przed trójkolorowym.Robotnicy francuscy nie mogli postą-pić ani kroku naprzód, nie mogli ani na włos naruszyć ustroju burżuazyjnego, dopóki przebiegrewolucji nie wzburzył przeciwko temu ustrojowi przeciw panowaniu kapitału masy narodu,stojącej pomiędzy proletariatem a burżuazja, tj.chłopów i drobnomieszczan, i nie zmusił ich doprzyłączenia się do proletariatu, do uznania go za swego przewodnika w walce.Tylko za cenęstraszliwej klęski czerwcowej robotnicy mogli okupić to zwycięstwo.Komisja luksemburska, ten twór paryskich robotników, miała tę zasługę, że z wysokości try-buny europejskiej zdradziła tajemnicę rewolucji XIX wieku: wyzwolenie proletariatu. Moni-teur [organ urzędowy] czerwienił się ze złości, gdy musiał oficjalnie propagować dzikiemrzonki , które leżały dotychczas pogrzebane w apokryficznych pismach socjalistów i tylko odczasu do czasu dochodziły do uszu burżuazji, jak dalekie bajki na wpół straszne, na wpół śmiesz-ne.Zdumiona Europa ocknęła się nagle ze swej burżuazyjnej drzemki.Tak więc w wyobrażeniuproletariuszy, którzy arystokrację finansową mieszali z burżuazją w ogóle; w urojeniu republi-kańskich poczciwców, którzy przeczyli samemu istnieniu klas lub co najwyżej uznawali je jakoskutek monarchii konstytucyjnej; w obłudnych frazesach tych warstw burżuazji, które dotąd byłyusunięte od władzy zaprowadzenie republiki kładło kres panowaniu burżuazji.Wszyscy rojali-ści zmienili się wtedy w republikanów, wszyscy milionerzy Paryża w robotników.Frazesem,który odpowiadał temu urojonemu zniesieniu stosunków klasowych, była fraternit� , ogólnezbratanie się i braterstwo.To sielankowe abstrahowanie od przeciwieństw klasowych, to senty-mentalne wyrównanie sprzecznych interesów klasowych, te marzycielskie wzloty ponad walkęklas, słowem, fraternit� oto było właściwe hasło rewolucji lutowej.Podział klasowy istniał tyl-ko wskutek nieporozumienia i Lamartine ochrzcił Rząd Tymczasowy 24 lutego jako un gouver-nement qui suspende ce malentendu terrible qui existe entre les diff�rentes classes [ Rząd, któryusuwa to straszne nieporozumienie istniejące miedzy różnymi klasami ].Proletariat paryski upa-jał się tym wielkodusznym porywem braterstwa.Ze swej strony Rząd Tymczasowy, gdy był już zmuszony do proklamowania republiki, robiłwszystko, co mógł, aby uczynić ją możliwą do przyjęcia dla burżuazji i prowincji.Odgraniczyłsię od krwawych okropności pierwszej republiki francuskiej przez zniesienie kary śmierci dlaprzestępców politycznych.Prasie pozostawił zupełną wolność przekonań; armię, sądy i admini-23strację z małymi wyjątkami pozostawił w rękach dawnych dostojników; żadnego z wielkich wi-nowajców monarchii lipcowej nie pociągnął do odpowiedzialności.Burżuazyjni republikanie z National zabawiali się zamianą monarchistycznych imion i kostiumów na starorepublikańskie.Dla nich republika była tylko nowym strojem balowym starego burżuazyjnego społeczeństwa.Młoda republika szukała swej największej zasługi w tym, aby nikogo nie straszyć, lecz samejwszystkiego się bać, i aby miękką ustępliwością i niestawianiem nikomu oporu zapewnić sobieegzystencję i rozbroić opornych.Klasom uprzywilejowanym wewnątrz kraju i mocarstwom de-spotycznym na zewnątrz oświadczono głośno, że republika jest usposobiona pokojowo, że dewi-zą jej jest: %7łyj i pozwól żyć innym! Ponadto wkrótce po rewolucji lutowej powstali Niemcy,Polacy, Austriacy, Węgrzy, Włosi każdy naród stosownie do swego ówczesnego położenia.AniAnglia sama objęta ruchem, ani Rosja przestraszona nim, nie były przygotowane do interwencji.Republika nie miała więc przed sobą żadnego narodowego wroga.Nie było więc żadnych zawi-kłań zewnętrznych na wielką skalę, które by mogły rozpalić energię czynu, przyśpieszyć procesrewolucyjny, pchnąć naprzód Rząd Tymczasowy lub odrzucić go na bok.Proletariat paryski wi-dząc w republice swój własny twór przyklaskiwał naturalnie każdemu aktowi Rządu Tymczaso-wego, przyczyniającemu się do umocnienia pozycji tegoż rządu w społeczeństwie burżuazyjnym.Proletariat chętnie dawał się użyć Caussidiere owi do służby policyjnej przy ochronie własnościw Paryżu i pozostawiał Louis Blancowi załatwienie zatargów o płacę pomiędzy robotnikami amajstrami [ Pobierz całość w formacie PDF ]