[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.torturowanych), ludziwalczących w obronie własnego życia (np.rozbitków czepiających się szczątka statku i spychających przy tym innych wwodę) itp.Chwiejne były poglądy, czy wyłączyć nietrzezwych -za wyłączaniem przemawia ich niepoczytalność, przeciwwyłączeniu zaś okoliczność, że nie powinni byli doprowadzić się do nietrzezwości.Wyłącza się sprawców przestępstwbardzo dawnych, chociaż chwiejne są poglądy, czy wszystkie przestępstwa powinny podlegać przedawnieniu oraz jakdługiemu.Z odczuciem, że człowiek to jednak klasa systemów, a nie jeden i ten sam system, można się spotkać również pozaobrębem stosunków prawnych.Czyż nie zdarza się, na przykład, że ktoś zobaczywszy ukochaną po trzydziestoletniejprzerwie w żaden sposób nie potrafi skojarzyć obu postaci jako jednej i tej samej osoby - dla jego uczuć są to dwa różnesystemy.Do podobnych sytuacji odnoszą się powiedzenia: "stał się dla mnie zupełnie obcym człowiekiem", "gdzie jawtedy miałam oczy" itp.W powieści Na zachodzie bez zmian Remarque pisze o żołnierzu powracającym z pierwszej wojny światowej, że niemógł odnalezć w swojej wyobrazni żadnych związków z uczniem, którym był on sam przed zmobilizowaniem.Sycylijska Vendetta nakazywała rodzinie, której członek został zabity przez członka innej rodziny, zabić w zamianczłonka tej rodziny, niekoniecznie zabójcę, mógł to być jakiś jego krewniak, który się nawiną.I znów pytanie: czy sprawca zabójstwa i jego krewny, który został za to zabójstwo z zemsty zabity, należeli do jednegonadsystemu, czy też do jednej klasy systemów? Mściciele uważali, że do jednego nadsystemu, tj.do zwalczanej rodziny,której członkowie są ze sobą związani wspólnym interesem, wzajemnie się popierają, zapewne uplanowali zabójstwo, aprzynajmniej je aprobowali, słuszne jest więc, żeby każdy poniósł skutki postępowania pozostałych.Natomiast zdaniemsądu jest to przynależność do rodziny jako jednej klasy systemów, każdy członek rodziny odpowiada za siebie, zabójstwowięc i zemsta to oddzielne zbrodnie indywidualnych osób.Podobna dwoistość interpretacji tkwi u podłoża każdej represji zbiorowej.Według prawa międzynarodowegomieszkańcy okupowanego kraju należą do jednej klasy "narodowość", nie wolno więc stosować represji do jednych zaczyny drugich.Okupanci natomiast traktują to jako przynależność do jednego nadsystemu "naród", którego członkowiemają wspólny interes walki z okupantem, pomagają sobie bezpośrednio, a co najmniej pośrednio, a więc ujęcie jednychjako zakładników może okazać się skutecznym środkiem do powstrzymania innych od wrogich wystąpień.Aatwo zauważyć, że cybernetyczny mechanizm odpowiedzialności jednostkowej i odpowiedzialności zbiorowej jesttaki sam: za czyn nieuchwytnego ukarać uchwytnego.W odpowiedzialności jednostkowej chodzi o uchwycenie jednego zkolejnych systemów, a w odpowiedzialności zbiorowej o uchwycenie jednego z jednoczesnych systemów.Jest też godne uwagi, że wszelkie administracje interesują się elementami człowieka jako systemu, wyszukując wśródnich najtrwalsze i przeciwdziałając ich sztucznym zmianom: szczegóły rysopisu, linie papilarne ("odciski palców") itp.Człowiek jest dla nich tym samym systemem przez całe życie, bez względu na zmiany jego właściwości.Natomiast doktryny (religijne, polityczne) interesują się właściwościami człowieka jako systemu, dążąc do ich zmiany.Człowiek, który z klasy "grzesznicy" został zaliczony do klasy "nawróceni", staje się dla nich innym systemem.Sprawy tożsamości systemów i przynależności do klas systemów mają podstawowe znaczenie dla znajomościludzkich charakterów i ich roli w stosunkach interpersonalnych.Wielu ludzi doznaje ciężkich cierpień z powoduniemożności rozstrzygnięcia o swoim postępowaniu wobec życiowego partnera: człowiek niby ten sam, a zachowanieinne niż dawniej.Tymczasem sedno sprawy tkwi w tym, że albo ma on zmieniony charakter, i wobec tego należy do innejklasy systemów niż dawniej albo ma on nadal taki sam charakter, ale początkowo błędnie rozeznany (wskutek złudzeniacharakterologicznego), czyli należy nie do tej klasy systemów, do której został początkowo zaliczony.Będzie o tym mowaw rozdziale 17.5.SPRZ%7łENIEPowiązanie między systemami polegające na oddziaływaniach między nimi określa się s p r z ę ż e n i e.Sprzężenie w którym jeden system oddziaływuje na drugi, stanowi s p r z ę ż e n i e p r o s t e. Rys.5.1 Sprzężenie prosteRysunek 5.1 jest schematem sprzężenia prostego, polegającego na oddziaływaniu systemu X na system Y.Sprzężenie, w którym dwa systemy oddziałują na siebie, stanowi s p r z ę ż e n i e z w r o t n e.Rys.5.2 Sprzężenie zwrotneRysunek 5.2 jest schematem sprzężenia zwrotnego polegającego na oddziaływaniu systemu X na system Y ioddziaływaniu systemu Y na system X.Jest wiele rodzajów sprzężenia zwrotnego.Zostały one zanalizowane i wyrażone wzorami matematycznymi, którychprzytaczanie mijałoby się z celem, ponieważ (abstrahując od ich trudności przekraczającej poziom szkolnej matematyki)dotyczą procesów ciągłych, co zapewnia przydatność tych wzorów głównie do ujmowania procesów technologicznych.Tymczasem stosunki interpersonalne - a one należą do głównych tematów tej książki - polegają przeważnie naoddziaływaniach skokowych , jak np.rozmowy i dyskusje, których uczestnicy wypowiadają się przecież na przemian,procesy sądowe, w których jedna strona wnosi pozew, a druga dopiero po przegraniu sprawy wnosi odwołanie, itp.Stosunki te przypominają grę w brydża lub pokera, gdzie partnerzy licytują kolejno, po usłyszeniu odzywkiprzeciwnika.Dlatego też, zamiast odwoływania się do istniejącej teorii sprzężeń, zdecydowałem się na opracowanie ujęciadostosowanego do oddziaływań skokowych.Strona matematyczna bardzo się przy tym upraszcza, zupełne jednakpominięcie wzorów matematycznych tu jest niemożliwe, ponieważ wynikają z nich wnioski, do których nie można byłobydojść bez pomocy matematyki.Najpierw wprowadzmy następujące konwencje terminologiczne:B o d z i e c (S) jest to oddziaływanie wejściowe systemu.R e a k c j a (R) jest to oddziaływanie wyjściowe systemu.R e a k t y w n o ś ć (r) jest to stosunek reakcji systemu do bodzca działającego na ten system:R[5.1] r =SNa pierwszy rzut oka trudno byłoby uwierzyć, że z tego prostego równania definicyjnego można wywieść dziesięćistotnych twierdzeń dotyczących zachowania się systemów sprzężonych. Rys.5.3 Sprzężenie dwóch systemów o określonych reaktywnościachZe względu na konieczność formalnego ujęcia tych twierdzeń zostaną wprowadzone oznaczenia widoczne na rysunku5 [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl trzylatki.xlx.pl
.torturowanych), ludziwalczących w obronie własnego życia (np.rozbitków czepiających się szczątka statku i spychających przy tym innych wwodę) itp.Chwiejne były poglądy, czy wyłączyć nietrzezwych -za wyłączaniem przemawia ich niepoczytalność, przeciwwyłączeniu zaś okoliczność, że nie powinni byli doprowadzić się do nietrzezwości.Wyłącza się sprawców przestępstwbardzo dawnych, chociaż chwiejne są poglądy, czy wszystkie przestępstwa powinny podlegać przedawnieniu oraz jakdługiemu.Z odczuciem, że człowiek to jednak klasa systemów, a nie jeden i ten sam system, można się spotkać również pozaobrębem stosunków prawnych.Czyż nie zdarza się, na przykład, że ktoś zobaczywszy ukochaną po trzydziestoletniejprzerwie w żaden sposób nie potrafi skojarzyć obu postaci jako jednej i tej samej osoby - dla jego uczuć są to dwa różnesystemy.Do podobnych sytuacji odnoszą się powiedzenia: "stał się dla mnie zupełnie obcym człowiekiem", "gdzie jawtedy miałam oczy" itp.W powieści Na zachodzie bez zmian Remarque pisze o żołnierzu powracającym z pierwszej wojny światowej, że niemógł odnalezć w swojej wyobrazni żadnych związków z uczniem, którym był on sam przed zmobilizowaniem.Sycylijska Vendetta nakazywała rodzinie, której członek został zabity przez członka innej rodziny, zabić w zamianczłonka tej rodziny, niekoniecznie zabójcę, mógł to być jakiś jego krewniak, który się nawiną.I znów pytanie: czy sprawca zabójstwa i jego krewny, który został za to zabójstwo z zemsty zabity, należeli do jednegonadsystemu, czy też do jednej klasy systemów? Mściciele uważali, że do jednego nadsystemu, tj.do zwalczanej rodziny,której członkowie są ze sobą związani wspólnym interesem, wzajemnie się popierają, zapewne uplanowali zabójstwo, aprzynajmniej je aprobowali, słuszne jest więc, żeby każdy poniósł skutki postępowania pozostałych.Natomiast zdaniemsądu jest to przynależność do rodziny jako jednej klasy systemów, każdy członek rodziny odpowiada za siebie, zabójstwowięc i zemsta to oddzielne zbrodnie indywidualnych osób.Podobna dwoistość interpretacji tkwi u podłoża każdej represji zbiorowej.Według prawa międzynarodowegomieszkańcy okupowanego kraju należą do jednej klasy "narodowość", nie wolno więc stosować represji do jednych zaczyny drugich.Okupanci natomiast traktują to jako przynależność do jednego nadsystemu "naród", którego członkowiemają wspólny interes walki z okupantem, pomagają sobie bezpośrednio, a co najmniej pośrednio, a więc ujęcie jednychjako zakładników może okazać się skutecznym środkiem do powstrzymania innych od wrogich wystąpień.Aatwo zauważyć, że cybernetyczny mechanizm odpowiedzialności jednostkowej i odpowiedzialności zbiorowej jesttaki sam: za czyn nieuchwytnego ukarać uchwytnego.W odpowiedzialności jednostkowej chodzi o uchwycenie jednego zkolejnych systemów, a w odpowiedzialności zbiorowej o uchwycenie jednego z jednoczesnych systemów.Jest też godne uwagi, że wszelkie administracje interesują się elementami człowieka jako systemu, wyszukując wśródnich najtrwalsze i przeciwdziałając ich sztucznym zmianom: szczegóły rysopisu, linie papilarne ("odciski palców") itp.Człowiek jest dla nich tym samym systemem przez całe życie, bez względu na zmiany jego właściwości.Natomiast doktryny (religijne, polityczne) interesują się właściwościami człowieka jako systemu, dążąc do ich zmiany.Człowiek, który z klasy "grzesznicy" został zaliczony do klasy "nawróceni", staje się dla nich innym systemem.Sprawy tożsamości systemów i przynależności do klas systemów mają podstawowe znaczenie dla znajomościludzkich charakterów i ich roli w stosunkach interpersonalnych.Wielu ludzi doznaje ciężkich cierpień z powoduniemożności rozstrzygnięcia o swoim postępowaniu wobec życiowego partnera: człowiek niby ten sam, a zachowanieinne niż dawniej.Tymczasem sedno sprawy tkwi w tym, że albo ma on zmieniony charakter, i wobec tego należy do innejklasy systemów niż dawniej albo ma on nadal taki sam charakter, ale początkowo błędnie rozeznany (wskutek złudzeniacharakterologicznego), czyli należy nie do tej klasy systemów, do której został początkowo zaliczony.Będzie o tym mowaw rozdziale 17.5.SPRZ%7łENIEPowiązanie między systemami polegające na oddziaływaniach między nimi określa się s p r z ę ż e n i e.Sprzężenie w którym jeden system oddziaływuje na drugi, stanowi s p r z ę ż e n i e p r o s t e. Rys.5.1 Sprzężenie prosteRysunek 5.1 jest schematem sprzężenia prostego, polegającego na oddziaływaniu systemu X na system Y.Sprzężenie, w którym dwa systemy oddziałują na siebie, stanowi s p r z ę ż e n i e z w r o t n e.Rys.5.2 Sprzężenie zwrotneRysunek 5.2 jest schematem sprzężenia zwrotnego polegającego na oddziaływaniu systemu X na system Y ioddziaływaniu systemu Y na system X.Jest wiele rodzajów sprzężenia zwrotnego.Zostały one zanalizowane i wyrażone wzorami matematycznymi, którychprzytaczanie mijałoby się z celem, ponieważ (abstrahując od ich trudności przekraczającej poziom szkolnej matematyki)dotyczą procesów ciągłych, co zapewnia przydatność tych wzorów głównie do ujmowania procesów technologicznych.Tymczasem stosunki interpersonalne - a one należą do głównych tematów tej książki - polegają przeważnie naoddziaływaniach skokowych , jak np.rozmowy i dyskusje, których uczestnicy wypowiadają się przecież na przemian,procesy sądowe, w których jedna strona wnosi pozew, a druga dopiero po przegraniu sprawy wnosi odwołanie, itp.Stosunki te przypominają grę w brydża lub pokera, gdzie partnerzy licytują kolejno, po usłyszeniu odzywkiprzeciwnika.Dlatego też, zamiast odwoływania się do istniejącej teorii sprzężeń, zdecydowałem się na opracowanie ujęciadostosowanego do oddziaływań skokowych.Strona matematyczna bardzo się przy tym upraszcza, zupełne jednakpominięcie wzorów matematycznych tu jest niemożliwe, ponieważ wynikają z nich wnioski, do których nie można byłobydojść bez pomocy matematyki.Najpierw wprowadzmy następujące konwencje terminologiczne:B o d z i e c (S) jest to oddziaływanie wejściowe systemu.R e a k c j a (R) jest to oddziaływanie wyjściowe systemu.R e a k t y w n o ś ć (r) jest to stosunek reakcji systemu do bodzca działającego na ten system:R[5.1] r =SNa pierwszy rzut oka trudno byłoby uwierzyć, że z tego prostego równania definicyjnego można wywieść dziesięćistotnych twierdzeń dotyczących zachowania się systemów sprzężonych. Rys.5.3 Sprzężenie dwóch systemów o określonych reaktywnościachZe względu na konieczność formalnego ujęcia tych twierdzeń zostaną wprowadzone oznaczenia widoczne na rysunku5 [ Pobierz całość w formacie PDF ]