[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Chronometrażysta głośno podaje upływający czas, oraz zapisuje co znaleziono.Sanitariusz udziela pomocy rannym zwiadowcom i ewakuuje ich wraz z zespołem ewakuacyjno-ratunkowym do rozgrodzonego przejścia.Po wykonaniu zadania przez zespoły przeszukiwawcze , które wracają do swoich drużyn i kontynuują ubezpieczenie , na sygnał dowódcy zadania wykonuje zespół wysadzający , który zajmuje miejsce przy zgromadzonym sprzęcie i wyposażeniu przeciwnika lub wyznaczonym do niszczenia obiekcie , przygotowuje ładunek wybuchowy do odpalenia.Czas palenia się lontu prochowego powinien wynosić 1 minutę.Po podaniu sygnału do dowódcy o gotowości grupy wysadzającej do odpalenia ładunku następuje zorganizowane odejście z rejonu napadu.ZAGADNIENIE 6.ETAP 6.Odejście z rejonu napadu.Odejście z rejonu napadu następuje w sposób zorganizowany.Na pierwszy sygnał dowódcy plutonu np.,,DWA” wycofania dokonuje co drugi zwiadowca grupy napadu (biegiem kierując się do rozgrodzonego przejścia w zaporach inżynieryjnych , fortyfikacyjnych).Tam są liczeni ,,w bramce” przez sanitariusza oraz pierwszego z grupy zwiadowcę , następnie kierują się biegiem do punktu rozejścia i zejścia a następnie do rejonu wyjściowego.Na drugi sygnał dowódcy np.,,ZERO” w ten sam sposób wycofują się pozostali żołnierze grupy napadu.Ten sygnał jest równocześnie sygnałem dla grupy wysadzającej do zapalenia lontu.Po dokonaniu tej czynności dowódca plutonu, radiotelefonista wycofuje się do rejonu wyjściowego przez rozgrodzone przejście gdzie sanitariusz melduje jaka ilość zwiadowców wycofała się.Jeśli obiekt jest duży, wycofanie grupy napadu przebiega następująco, na sygnał dowódcy plutonu „ DWA” wycofuje się co drugi zwiadowca grupy napadu na odległość około 20-30 metrów po czym zajmują stanowiska i ubezpieczają pozostałych zwiadowców grupy napadu.Ci wycofują się i zajmują stanowiska 20-30 metrów za pierwszymi zwiadowcami.Ubezpieczając się wzajemnie zwiadowcy grupy napadu wycofują się do rozgrodzonego przejścia w zaporach fortyfikacyjnych, dalej przez punkt rozejścia i zejścia do rejonu wyjściowego - rys.nr 36Wybuch następuje po 1 minucie od podania drugiego sygnału, w tym czasie wszyscy żołnierze grupy napadu są w drodze do rejonu wyjściowego.Wybuch jest sygnałem dla podgrup ubezpieczających oraz grupy wsparcia do wycofania się bezpośrednio do rejonu wyjściowego.W rejonie wyjściowym na sygnał wybuchu dwóch zwiadowców pozostawionych na ubezpieczeniu organizuje „bramkę” na godzinie 12 rejonu wyjściowego dokonuje liczenia wszystkich powracających z napadu.Wbiegający zwiadowcy zajmują poprzednie miejsca w ugrupowaniu i ubezpieczają rejon wyjściowy.Po dotarciu podgrup ubezpieczających i grupy wsparcia i upewnieniu się dowódcy plutonu o stanie ilościowym plutonu.Marszem ubezpieczonym pluton odchodzi do kolejnego rejonu na odległość 800-1000 metrów ,gdzie odtwarzają zdolność bojową i gdzie następuje przekazanie informacji o wykonaniu napadu.ZAKOŃCZENIEAnalizując techniki działania elementów rozpoznawczych ( zwiadowców ) należy stwierdzić, że wysoka efektywność i skuteczność działania wynika z prostoty.Szczegółowego określenia funkcji i miejsca w szyku każdego zwiadowcy, jego obowiązków wynikających ze współdziałania.Umożliwia każdemu zwiadowcy aktywne realizowanie zadania przy pełnym zrozumieniu swej roli, miejsca, funkcji oraz obowiązków w zespole.Jednocześnie daje mu poczucie bezpieczeństwa wynikającego z ciągłego wzajemnego ubezpieczania się par, podgrup, grup w ramach działającego elementu rozpoznawczego.Dowódcy stwarza warunki nieprzewidzianych sytuacji (zagrożeniu) do natychmiastowego wypracowania decyzji, postawienia zadań wszystkim zwiadowcom jedynie poprzez podanie hasła np.POSTÓJ.Zwiadowcy działają zgodnie ze schematem, organizują ubezpieczenie, każdy z nich realizuje swoje zadanie.W każdym działaniu (zadaniu) powtarzają się w różnym układzie epizody tj.postój, marsz, zajęcie rejonu, rozpoznanie obiektu, terenu, zatrzymanie itd.tzn.techniki , z których „jak z klocków LEGO” buduje się wariantowe działanie elementu rozpoznawczego.Jak wskazują doświadczenia zdobyte przez pododdziały GANGER w konfliktach lokalnych jest to racjonalny, zweryfikowany w walce wysoce efektywny sposób realizacji zadań rozpoznawczych.Prawidłowo zorganizowana praca na posterunku gwarantuje zdobycie i przekazanie informacji (bojowych, rozpoznawczych) w systemie obiegu informacji.Załącznik nr.1 kompleksowo przedstawia i określa oraz reguluje tematykę z tego zakresu.Dążąc do uproszczenia wszelkich działań zwiadowców proponujemy zmodyfikowaną formę meldunku o wynikach obserwacji „5 x C” (załącznik nr.2).Warunkiem koniecznym do prowadzenia skutecznego rozpoznania, organizacji dowodzenia i współdziałania w ramach zespołu w ramach (elementu rozpoznawczego) jest stosowanie własnego (wypracowanego)języka migowego.Załącznik nr.3 jest propozycją znaków migowych.Każdy zwiadowca musi znać sygnały naprowadzania śmigłowców, aby mógł w sposób zrozumiały dla pilotów, znakami migowymi zapewnić pewne, bezpieczne lądowanie we wskazanym miejscu.O tym traktuje załącznik nr.4 [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl trzylatki.xlx.pl
.Chronometrażysta głośno podaje upływający czas, oraz zapisuje co znaleziono.Sanitariusz udziela pomocy rannym zwiadowcom i ewakuuje ich wraz z zespołem ewakuacyjno-ratunkowym do rozgrodzonego przejścia.Po wykonaniu zadania przez zespoły przeszukiwawcze , które wracają do swoich drużyn i kontynuują ubezpieczenie , na sygnał dowódcy zadania wykonuje zespół wysadzający , który zajmuje miejsce przy zgromadzonym sprzęcie i wyposażeniu przeciwnika lub wyznaczonym do niszczenia obiekcie , przygotowuje ładunek wybuchowy do odpalenia.Czas palenia się lontu prochowego powinien wynosić 1 minutę.Po podaniu sygnału do dowódcy o gotowości grupy wysadzającej do odpalenia ładunku następuje zorganizowane odejście z rejonu napadu.ZAGADNIENIE 6.ETAP 6.Odejście z rejonu napadu.Odejście z rejonu napadu następuje w sposób zorganizowany.Na pierwszy sygnał dowódcy plutonu np.,,DWA” wycofania dokonuje co drugi zwiadowca grupy napadu (biegiem kierując się do rozgrodzonego przejścia w zaporach inżynieryjnych , fortyfikacyjnych).Tam są liczeni ,,w bramce” przez sanitariusza oraz pierwszego z grupy zwiadowcę , następnie kierują się biegiem do punktu rozejścia i zejścia a następnie do rejonu wyjściowego.Na drugi sygnał dowódcy np.,,ZERO” w ten sam sposób wycofują się pozostali żołnierze grupy napadu.Ten sygnał jest równocześnie sygnałem dla grupy wysadzającej do zapalenia lontu.Po dokonaniu tej czynności dowódca plutonu, radiotelefonista wycofuje się do rejonu wyjściowego przez rozgrodzone przejście gdzie sanitariusz melduje jaka ilość zwiadowców wycofała się.Jeśli obiekt jest duży, wycofanie grupy napadu przebiega następująco, na sygnał dowódcy plutonu „ DWA” wycofuje się co drugi zwiadowca grupy napadu na odległość około 20-30 metrów po czym zajmują stanowiska i ubezpieczają pozostałych zwiadowców grupy napadu.Ci wycofują się i zajmują stanowiska 20-30 metrów za pierwszymi zwiadowcami.Ubezpieczając się wzajemnie zwiadowcy grupy napadu wycofują się do rozgrodzonego przejścia w zaporach fortyfikacyjnych, dalej przez punkt rozejścia i zejścia do rejonu wyjściowego - rys.nr 36Wybuch następuje po 1 minucie od podania drugiego sygnału, w tym czasie wszyscy żołnierze grupy napadu są w drodze do rejonu wyjściowego.Wybuch jest sygnałem dla podgrup ubezpieczających oraz grupy wsparcia do wycofania się bezpośrednio do rejonu wyjściowego.W rejonie wyjściowym na sygnał wybuchu dwóch zwiadowców pozostawionych na ubezpieczeniu organizuje „bramkę” na godzinie 12 rejonu wyjściowego dokonuje liczenia wszystkich powracających z napadu.Wbiegający zwiadowcy zajmują poprzednie miejsca w ugrupowaniu i ubezpieczają rejon wyjściowy.Po dotarciu podgrup ubezpieczających i grupy wsparcia i upewnieniu się dowódcy plutonu o stanie ilościowym plutonu.Marszem ubezpieczonym pluton odchodzi do kolejnego rejonu na odległość 800-1000 metrów ,gdzie odtwarzają zdolność bojową i gdzie następuje przekazanie informacji o wykonaniu napadu.ZAKOŃCZENIEAnalizując techniki działania elementów rozpoznawczych ( zwiadowców ) należy stwierdzić, że wysoka efektywność i skuteczność działania wynika z prostoty.Szczegółowego określenia funkcji i miejsca w szyku każdego zwiadowcy, jego obowiązków wynikających ze współdziałania.Umożliwia każdemu zwiadowcy aktywne realizowanie zadania przy pełnym zrozumieniu swej roli, miejsca, funkcji oraz obowiązków w zespole.Jednocześnie daje mu poczucie bezpieczeństwa wynikającego z ciągłego wzajemnego ubezpieczania się par, podgrup, grup w ramach działającego elementu rozpoznawczego.Dowódcy stwarza warunki nieprzewidzianych sytuacji (zagrożeniu) do natychmiastowego wypracowania decyzji, postawienia zadań wszystkim zwiadowcom jedynie poprzez podanie hasła np.POSTÓJ.Zwiadowcy działają zgodnie ze schematem, organizują ubezpieczenie, każdy z nich realizuje swoje zadanie.W każdym działaniu (zadaniu) powtarzają się w różnym układzie epizody tj.postój, marsz, zajęcie rejonu, rozpoznanie obiektu, terenu, zatrzymanie itd.tzn.techniki , z których „jak z klocków LEGO” buduje się wariantowe działanie elementu rozpoznawczego.Jak wskazują doświadczenia zdobyte przez pododdziały GANGER w konfliktach lokalnych jest to racjonalny, zweryfikowany w walce wysoce efektywny sposób realizacji zadań rozpoznawczych.Prawidłowo zorganizowana praca na posterunku gwarantuje zdobycie i przekazanie informacji (bojowych, rozpoznawczych) w systemie obiegu informacji.Załącznik nr.1 kompleksowo przedstawia i określa oraz reguluje tematykę z tego zakresu.Dążąc do uproszczenia wszelkich działań zwiadowców proponujemy zmodyfikowaną formę meldunku o wynikach obserwacji „5 x C” (załącznik nr.2).Warunkiem koniecznym do prowadzenia skutecznego rozpoznania, organizacji dowodzenia i współdziałania w ramach zespołu w ramach (elementu rozpoznawczego) jest stosowanie własnego (wypracowanego)języka migowego.Załącznik nr.3 jest propozycją znaków migowych.Każdy zwiadowca musi znać sygnały naprowadzania śmigłowców, aby mógł w sposób zrozumiały dla pilotów, znakami migowymi zapewnić pewne, bezpieczne lądowanie we wskazanym miejscu.O tym traktuje załącznik nr.4 [ Pobierz całość w formacie PDF ]