[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Innym przykładem myślenia wizualnego nie związanego z percepcją jest snuciemarzeń na jawie, zwane też bujaniem w obłokach lub fantazjowaniem.Fantazjowanie możedotyczyć marzeń, życzeń, rozwiązywania problemów, twórczości, itp.Jego akcja może siętoczyć w przeszłości, terazniejszości i przyszłości.Bujanie w obłokach stanowi jedną zważniejszych przyczyn kiepskiej koncentracji, a co za tym idzie o wiele mniej efektywnegouczenia się.Zatem proponuję: Zamiast fantazjować, naucz się myśleć wizualnie.Czynności, przy których myślenie wizualne jest bardzo pomocne:" Zapamiętywanie.Wizualizując materiał, który pragniesz zapamiętać, wpływasz na powstawaniepołączeń, które przenoszą informacje z pamięci krótkoterminowej do długo terminowej.Pamiętanie materiału przyswojonego zarówno poprzez zrozumienie, jak i metodą wkuwaniamożna bardzo poprawić dzięki zastosowaniu wizualizacji.Nie tylko, że przyspiesza onaproces zapamiętywania nowych treści, ale też pomaga przypominać je sobie, dostarczającdodatkowych tras", umożliwiających dotarcie do zmagazynowanych informacji." Rozwiązywanie problemów i rozumienie.Przy omawianiu tych zagadnień zaznaczyłem, że istotnym dla nich czynnikiem jestczas.Potrzebujemy go, aby zmienić lub rozszerzyć nasz pogląd na świat poprzez dołączenienowych informacji, zestawić fakty, aby stworzyć najlepsze warunki do rozwiązania problemu.Wizualizacja bardzo przyspiesza te procesy, umożliwiające widzenie wszystkich składnikównowych sytuacji i problemu równocześnie." Działania kreatywne.Wyobraznia jest kategorią często wspominaną przy opisywaniu procesów myślowych,na których opiera się praca twórcza.Tworzenie to w dużej mierze proces wizualny,zawierający bieżące wyobrażenia, bujanie w obłokach, sny lub wspomnienia.Większośćmetod pozytywnego wpływania na zdolności twórcze bazuje na wprowadzaniu danej osobyw nastrój pozwalający na spontaniczną wizualizację lub przepływ wewnętrznych wyobrażeń.Dlatego, gdy poprawisz swoją umiejętność wizualnego myślenia, to zwiększysz swójpotencjał twórczy." Samokontrola.Wyobrażenia, które tworzymy o sobie samych, wpływają na to, jak myślimy,zachowujemy się i czujemy w świecie rzeczywistym.Dzięki temu jeśli wyrobimy w sobieumiejętność kontrolowania wewnętrznych zakłóceń i widzenia siebie w pozytywnym świetle nasze relacje z ludzmi i generalnie ze światem radykalnie się poprawią.Jakże prawdziwe jest stwierdzenie: Jesteś tym, kim myślisz, że jesteś".Ja zaś proponuję swobodną parafrazęznanego porzekadła: Jak się widzisz (wizualizujesz), tak się z życia cieszysz".CZYNNOZCI PRZED ROZPOCZCIEM WIZUALIZACJI1.Znajdz odosobnione, spokojnie miejsce, w którym nikt i nic nie będzie ciprzeszkadzać.2.Wprowadz się w stan relaksu, wykorzystując ćwiczenia relaksacyjne z rozdziału Denerwowanie się".Jeśli chcesz wzmóc efekt, zastosuj też ćwiczenia z rozdziału Co dwiepółkule, to nie jedna".3.Gdy jesteś już zrelaksowany, skoncentruj się na obrazach, które mają stanowić treśććwiczeń wizualizacyjnych (będą podane w dalszej części tego rozdziału).Jeśli pojawia sięjakaś natarczywa myśl, to pozwól jej dryfować" lub odpłynąć".Nie skupiaj na niej swojejuwagi, to szybko zniknie.4.Zauważaj (i utwierdzaj się wewnętrznie w tym przeświadczeniu), że wizualizowaneobrazy stają się coraz bardziej wyraziste i żywe, co dowodzi, że twoja zdolność dokoncentrowania się jest coraz doskonalsza.5.Pamiętaj, że wizualizacja to proces, w którym nie ma miejsca na twoje dialogiwewnętrzne.Na początku ćwiczeń wizualizacyjnych będą one stanowić dość dużąprzeszkodę.Negatywne myśli na temat samego siebie oraz jakości wizualizowanych obrazówsą bardzo destruktywne.Jeśli piskliwy, natrętny głosik stale będzie cię przekonywał, że niejesteś dobry w tym, co robisz lub że wyobrażane przez ciebie obrazy są bardzo niewyrazne, topowinieneś go zlekceważyć i najnormalniej w świecie skierować swoją uwagę z powrotem nawyobrażenie.WICZENIA WIZUALIZACYJNE1.Zacznij od wizualizowania kolorów.Napełnij swój umysł kolorem niebieskim,zielonym, czerwonym czy jakimkolwiek innym, jaki wybierzesz.Skoncentruj w pełni swojąświadomość na widzeniu kolorów wyraznych i czystych.Jeśli kolory tworzone przez twójumysł wydają ci się być niewyrazne (najprawdopodobniej na początku tak będzie), tokoncentruj się na cechach różniących kolory między sobą, np.na tym, jak zielony różni się odżółtego.Koncentruj się na różnicy, zgłębiaj ją i w ten sposób kolory będą stawać się corazbardziejwyrazne.2.Następnie spróbuj wyobrażać sobie znane ci geometryczne kształty, takie jak okrąg,kwadrat czy trójkąt.Na początku narysuj jeden z tych kształtów na kartce (najlepiej z blokurysunkowego) i umieść go przed sobą na poziomie oczu.Pozwól twojemu wewnętrznemu oku" analizować każdą część figury w detalach, jej wielkość, kształt czy kolor.Wizualizujobiekt obracający się.Nie popadaj w przygnębienie, jeśli będziesz mieć kłopoty z wykonaniem tegoćwiczenia i nie wyciągaj pochopnych wniosków.Niektórym ludziom przychodzi o wieletrudniej wyobrażać sobie abstrakcyjne kształty niż konkretne obiekty czy twarze.Zapewne tywłaśnie do nich należysz.3.Kolejny krok to wyobrażanie sobie znanych ci obiektów trójwymiarowych, takichjak krzesło, piłka, pomidor, ołówek, szklanka.Umieść przedmiot w niedalekiej odległościprzed sobą i zrelaksuj się.Następnie obserwuj go, potem zamknij oczy i staraj się gowizualizować.W czasie tego ćwiczenia studiuj przedmiot w szczegółach i staraj się dołączaćje do twojego umysłowego obrazu.Następnie zrelaksuj się jeszcze bardziej i pozwólumysłowi wykreować obraz przedmiotu bez krytycznych uwag ze strony wewnętrznegogłosu.4.Wizualizuj znane ci osoby lub zwierzęta.Koncentruj się na twarzy, studiujdokładnie każdy szczegół.Następnie pozwól twojej wyobrazni na zmianę perspektywy.Patrzwewnętrznym wzrokiem z daleka, a potem z bliska.Oglądaj twarz z prawej strony, z lewejstrony i na koniec z tyłu.Możesz wyciągnąć wniosek, że wizualizowanie nie podlega prawomfizycznym.Możesz przybliżyć obiekt lub poruszać się wokół niego (siedząc, rzecz jasna, wmiejscu).5.Następnie wizualizuj znany ci dom czy budynek, wyobrażaj sobie, że otwieraszdrzwi i wchodzisz do środka.Studiuj podłogę przed tobą, to, co znajduje się na ścianach.Pozwól twojemu wewnętrznemu oku" na przemieszczanie się z pokoju do pokoju irejestrowanie mebli, kolorów, okien, obrazów wiszących na ścianach i innych szczegółów.Następnie wyjdz z budynku i badaj jego otoczenie tak samo jak wcześniej, wychwytującszczegóły.6.Teraz wizualizuj dynię.Jasnopomarańczową dynię z zieloną łodygą.Wyobrazsobie, że ta dynia unosi się przed tobą, powoli do sufitu.Pozwól jej opaść do poziomu twoichoczu i obserwuj, jak obraca się szybciej i szybciej.Nagle zatrzymuje się i zaczyna się robićmniejsza i mniejsza, aż osiąga wielkość jabłka.Potem zmienia kolor i staje się jasnoniebieska,następnie zielona, aż w końcu z powrotem pomarańczowa.7.Wyobraz sobie siebie samego leżącego wygodnie na łóżku.Dokonaj w umyśleprzeglądu twojego pokoju, przyglądaj się znanym ci przedmiotom i meblom.Następniepowtórz ten przegląd, ale tym razem w wyobrazni.Poruszaj się po pokoju, przyglądając się zbliska przedmiotom, meblom, oknom i drzwiom.Potem popatrz na okno i odczuj (w wyobrazni oczywiście), jak powoli i delikatnie lecisz w jego kierunku i w końcu wylatujeszna zewnątrz [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl trzylatki.xlx.pl
.Innym przykładem myślenia wizualnego nie związanego z percepcją jest snuciemarzeń na jawie, zwane też bujaniem w obłokach lub fantazjowaniem.Fantazjowanie możedotyczyć marzeń, życzeń, rozwiązywania problemów, twórczości, itp.Jego akcja może siętoczyć w przeszłości, terazniejszości i przyszłości.Bujanie w obłokach stanowi jedną zważniejszych przyczyn kiepskiej koncentracji, a co za tym idzie o wiele mniej efektywnegouczenia się.Zatem proponuję: Zamiast fantazjować, naucz się myśleć wizualnie.Czynności, przy których myślenie wizualne jest bardzo pomocne:" Zapamiętywanie.Wizualizując materiał, który pragniesz zapamiętać, wpływasz na powstawaniepołączeń, które przenoszą informacje z pamięci krótkoterminowej do długo terminowej.Pamiętanie materiału przyswojonego zarówno poprzez zrozumienie, jak i metodą wkuwaniamożna bardzo poprawić dzięki zastosowaniu wizualizacji.Nie tylko, że przyspiesza onaproces zapamiętywania nowych treści, ale też pomaga przypominać je sobie, dostarczającdodatkowych tras", umożliwiających dotarcie do zmagazynowanych informacji." Rozwiązywanie problemów i rozumienie.Przy omawianiu tych zagadnień zaznaczyłem, że istotnym dla nich czynnikiem jestczas.Potrzebujemy go, aby zmienić lub rozszerzyć nasz pogląd na świat poprzez dołączenienowych informacji, zestawić fakty, aby stworzyć najlepsze warunki do rozwiązania problemu.Wizualizacja bardzo przyspiesza te procesy, umożliwiające widzenie wszystkich składnikównowych sytuacji i problemu równocześnie." Działania kreatywne.Wyobraznia jest kategorią często wspominaną przy opisywaniu procesów myślowych,na których opiera się praca twórcza.Tworzenie to w dużej mierze proces wizualny,zawierający bieżące wyobrażenia, bujanie w obłokach, sny lub wspomnienia.Większośćmetod pozytywnego wpływania na zdolności twórcze bazuje na wprowadzaniu danej osobyw nastrój pozwalający na spontaniczną wizualizację lub przepływ wewnętrznych wyobrażeń.Dlatego, gdy poprawisz swoją umiejętność wizualnego myślenia, to zwiększysz swójpotencjał twórczy." Samokontrola.Wyobrażenia, które tworzymy o sobie samych, wpływają na to, jak myślimy,zachowujemy się i czujemy w świecie rzeczywistym.Dzięki temu jeśli wyrobimy w sobieumiejętność kontrolowania wewnętrznych zakłóceń i widzenia siebie w pozytywnym świetle nasze relacje z ludzmi i generalnie ze światem radykalnie się poprawią.Jakże prawdziwe jest stwierdzenie: Jesteś tym, kim myślisz, że jesteś".Ja zaś proponuję swobodną parafrazęznanego porzekadła: Jak się widzisz (wizualizujesz), tak się z życia cieszysz".CZYNNOZCI PRZED ROZPOCZCIEM WIZUALIZACJI1.Znajdz odosobnione, spokojnie miejsce, w którym nikt i nic nie będzie ciprzeszkadzać.2.Wprowadz się w stan relaksu, wykorzystując ćwiczenia relaksacyjne z rozdziału Denerwowanie się".Jeśli chcesz wzmóc efekt, zastosuj też ćwiczenia z rozdziału Co dwiepółkule, to nie jedna".3.Gdy jesteś już zrelaksowany, skoncentruj się na obrazach, które mają stanowić treśććwiczeń wizualizacyjnych (będą podane w dalszej części tego rozdziału).Jeśli pojawia sięjakaś natarczywa myśl, to pozwól jej dryfować" lub odpłynąć".Nie skupiaj na niej swojejuwagi, to szybko zniknie.4.Zauważaj (i utwierdzaj się wewnętrznie w tym przeświadczeniu), że wizualizowaneobrazy stają się coraz bardziej wyraziste i żywe, co dowodzi, że twoja zdolność dokoncentrowania się jest coraz doskonalsza.5.Pamiętaj, że wizualizacja to proces, w którym nie ma miejsca na twoje dialogiwewnętrzne.Na początku ćwiczeń wizualizacyjnych będą one stanowić dość dużąprzeszkodę.Negatywne myśli na temat samego siebie oraz jakości wizualizowanych obrazówsą bardzo destruktywne.Jeśli piskliwy, natrętny głosik stale będzie cię przekonywał, że niejesteś dobry w tym, co robisz lub że wyobrażane przez ciebie obrazy są bardzo niewyrazne, topowinieneś go zlekceważyć i najnormalniej w świecie skierować swoją uwagę z powrotem nawyobrażenie.WICZENIA WIZUALIZACYJNE1.Zacznij od wizualizowania kolorów.Napełnij swój umysł kolorem niebieskim,zielonym, czerwonym czy jakimkolwiek innym, jaki wybierzesz.Skoncentruj w pełni swojąświadomość na widzeniu kolorów wyraznych i czystych.Jeśli kolory tworzone przez twójumysł wydają ci się być niewyrazne (najprawdopodobniej na początku tak będzie), tokoncentruj się na cechach różniących kolory między sobą, np.na tym, jak zielony różni się odżółtego.Koncentruj się na różnicy, zgłębiaj ją i w ten sposób kolory będą stawać się corazbardziejwyrazne.2.Następnie spróbuj wyobrażać sobie znane ci geometryczne kształty, takie jak okrąg,kwadrat czy trójkąt.Na początku narysuj jeden z tych kształtów na kartce (najlepiej z blokurysunkowego) i umieść go przed sobą na poziomie oczu.Pozwól twojemu wewnętrznemu oku" analizować każdą część figury w detalach, jej wielkość, kształt czy kolor.Wizualizujobiekt obracający się.Nie popadaj w przygnębienie, jeśli będziesz mieć kłopoty z wykonaniem tegoćwiczenia i nie wyciągaj pochopnych wniosków.Niektórym ludziom przychodzi o wieletrudniej wyobrażać sobie abstrakcyjne kształty niż konkretne obiekty czy twarze.Zapewne tywłaśnie do nich należysz.3.Kolejny krok to wyobrażanie sobie znanych ci obiektów trójwymiarowych, takichjak krzesło, piłka, pomidor, ołówek, szklanka.Umieść przedmiot w niedalekiej odległościprzed sobą i zrelaksuj się.Następnie obserwuj go, potem zamknij oczy i staraj się gowizualizować.W czasie tego ćwiczenia studiuj przedmiot w szczegółach i staraj się dołączaćje do twojego umysłowego obrazu.Następnie zrelaksuj się jeszcze bardziej i pozwólumysłowi wykreować obraz przedmiotu bez krytycznych uwag ze strony wewnętrznegogłosu.4.Wizualizuj znane ci osoby lub zwierzęta.Koncentruj się na twarzy, studiujdokładnie każdy szczegół.Następnie pozwól twojej wyobrazni na zmianę perspektywy.Patrzwewnętrznym wzrokiem z daleka, a potem z bliska.Oglądaj twarz z prawej strony, z lewejstrony i na koniec z tyłu.Możesz wyciągnąć wniosek, że wizualizowanie nie podlega prawomfizycznym.Możesz przybliżyć obiekt lub poruszać się wokół niego (siedząc, rzecz jasna, wmiejscu).5.Następnie wizualizuj znany ci dom czy budynek, wyobrażaj sobie, że otwieraszdrzwi i wchodzisz do środka.Studiuj podłogę przed tobą, to, co znajduje się na ścianach.Pozwól twojemu wewnętrznemu oku" na przemieszczanie się z pokoju do pokoju irejestrowanie mebli, kolorów, okien, obrazów wiszących na ścianach i innych szczegółów.Następnie wyjdz z budynku i badaj jego otoczenie tak samo jak wcześniej, wychwytującszczegóły.6.Teraz wizualizuj dynię.Jasnopomarańczową dynię z zieloną łodygą.Wyobrazsobie, że ta dynia unosi się przed tobą, powoli do sufitu.Pozwól jej opaść do poziomu twoichoczu i obserwuj, jak obraca się szybciej i szybciej.Nagle zatrzymuje się i zaczyna się robićmniejsza i mniejsza, aż osiąga wielkość jabłka.Potem zmienia kolor i staje się jasnoniebieska,następnie zielona, aż w końcu z powrotem pomarańczowa.7.Wyobraz sobie siebie samego leżącego wygodnie na łóżku.Dokonaj w umyśleprzeglądu twojego pokoju, przyglądaj się znanym ci przedmiotom i meblom.Następniepowtórz ten przegląd, ale tym razem w wyobrazni.Poruszaj się po pokoju, przyglądając się zbliska przedmiotom, meblom, oknom i drzwiom.Potem popatrz na okno i odczuj (w wyobrazni oczywiście), jak powoli i delikatnie lecisz w jego kierunku i w końcu wylatujeszna zewnątrz [ Pobierz całość w formacie PDF ]