[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Fradeko povis liveri nur komunan konsolon.Depost unu monato, Re¸ino verÿis ebriecon ¸is rando en la plezuran pokalon: nun, çar Petro ¸in elçerpis tutan, li povis trovi en fundo nur unu aferon, la satigon.Tio, kio incitegis la junan virinon pli ankoraû ol la malvarmeco de ÿia edzo, estis lia diskreteco.Kiam ÿi konsentis edzini¸i kun li, ÿi nutris la malprecizan esperon, ke Fradeko kaj Herbeno faras unu solan viron.Ÿi kredis, ke la intimeco de la geedza vivo malli-gos la langon de Petro kaj naskos konfeson.Sed spite ÿiaj diplomataîoj ÿi ne sukcesis.Jen per indiferenta mieno ÿi faris al sia edzo pri lia estinta vivo tre malkaÿan kaj tre klaran demandon, al kiu li respondis sen embaraso, redirante la Fradekan historion, kiun ÿi sciis parkere; jen ÿi faris kelkan delikatan kaj diskretan aludon al iu juneca fari¸o, konita nur de ÿi kaj de Fernando.En tiuj okazoj neniam Petro ÿajnis kompreni; neniam li sin perfidis.Kaj la juna virino interne koleris, pripensante, ke, depost kiam ÿi edzini¸is, ÿi estas ankoraû sur la sama loko, kiel en la epoko de gefiançi¸o, kaj ke ÿi eç ne scias laû certa maniero, kia estas la viro, kies edzino ÿi fari¸is.308ÇU LI?eLIBROPro tio, çar ÿin instigis la kolerego pro malsukceso kaj la espero al sukceso, ÿi metis malpli kaj malpli da singardo en siajn aludojn al la pasintaj fari¸oj.Unue ÿi prenis kiel ¸eneralan temon nur la malmulte komprometantajn memorojn pri ÿia plej maljuna infana¸o.Sed iom post iom ÿi lasis diveni, ke la simileco de ÿia edzo kun Fernando multege pezis sur ÿia determino.De tio estis facile konkludi, ke la sento, kiun ÿi havis por Herbeno en la pasinta tempo estis certe pli fervora ol tiu, kiun oni havas ¸enerale por simpla bokuzo.Petro memoru la ardon, kiun ÿi montris, kiam ÿi alsaltis al lia kolo en la glacia groto, li aldonu al tiu montro la dubojn, kiujn li certe sentis pri ÿia virgineco en la unua nokto de ilia geedzi¸o, kaj certe la malfeliça junulo devos sin demandi, çu li ne estas por sia edzino nur la daûriganto de malnova amkuni¸o.Kredeble tiaj estis liaj suspektoj, çar li volis lumigi al tiu arero kaj peti klarigojn.Sed Re¸ino, sentante, ke konfeso estus tro dan¸eroplena tiel longe, kiam ÿi ne estos certa pri la personeco de sia edzo, sin ÿirmis malantaû malprecizajn frazojn, kaj fine lin frenezigis de varmegaj karesoj; çar tiu rimedo kelkafoje ankoraû sukcesis.309ÇU LI?eLIBROTamen çiutage nova signo montris al ÿi, ke absoluta estas la identeco inter ÿia nuna edzo kaj ÿia iama amanto.Kiel Fernando, Petro ÿategis aûtomobilismon.Kiel Fernando, li estis unu el plej fervoraj anoj de la Esperanta Pariza grupo.Kiel Fernando, li interesi¸is al çiuj sciencaj aû indus-triaj progresoj, al aerveturado, al senfadena telegrafo, al radioj X, al radiumo.Kiel Fernando fine, li estis pasiplena al voja¸oj; kaj li ne povis kaÿi sian ¸ojon, retrovante la Herbenan bibliotekon plenan je libroj, landkartaroj, albumoj, fotografaîoj, fine je çiuspecaj geografiaj dokumentoj, kiujn Beatrico senÿancele portigis en lian hejmon, kvazaû ÿi nur redonas tion, kio al li apartenas jam de longa tempo.La sama identeco retrovi¸is en la plej propraj, la plej intimaj ecoj de lia naturo.Ne nur la intelektaj kaj superaj bezonoj de Fradeko estis la samaj kiel tiuj de Herbeno, sed eç la pli malsuperaj gustoj de la junulo sençece rememorigis al Re¸ino la viron, kiun ÿi amis en la pasinta tempo, kaj kiun ÿi kredis ami ankoraû, amante sian edzon.Se ÿi deziris al li plezurigi, prezentante sur la man¸otablon nutraîon de li ÿatitan, ÿi bezonis nur memori pri la gustoj de Fernando, kaj ordonis, ke la servistino preparu la kuiraîon preferitan de ÿia iama amanto.Ÿi estis certa, ke Petro montros sian kontenton, ÿin gra-310ÇU LI?eLIBROtulos pro ÿia afablaîo, kaj komplimentos la kuiristinon pro ÿia sperteco.Fine ne nur li havis la samajn emojn, la samajn inklinojn, la samajn gustojn kiel Fernando, sed plie la saman temperamenton kaj la saman farton: kaj fari¸o okazis, kiu estis por sinjorino Fradeko luma montro, kaj al ÿi liveris la preskaû certigon, ke Petro kaj Fernando estas unu sola viro.Ian tagon, ÿia edzo ÿajnis priokupata pro procentedono de monsumoj, kiam subite li prenis sian maldekstran polekson inter la granda kaj montra fingroj de la dekstra mano, kaj ¸in faldis kaj malfaldis kun ardo, kiun nenio¸ustigis.—La tiko de Fernando! ÿi ekkriis.Ha! tiun fojon, ci ne povas nei cian veran identecon!Pro tiuj vortoj, Fradeko ru¸i¸is, kvazaû li estus malkovrita kaj juste kulpigita de mensogo, kaj respondis balbutante:—Depost mia infana¸o, mi havas tikon tiel forte enra-dikigitan, ke çiuj miaj penadoj por ¸in malaperigi estis senfruktaj.Vane mi min observas kiel eble plej zorge, estas momentoj, en kiuj ¸i revenas malgraû mia volo.Mi deziris ¸in kaÿi al ci, çar mi scias, ke ¸i igas min ridinda.Jen estas kial ci vidis min konfuzita, kiam mi rimarkis, ke ci ¸in malkovras.311ÇU LI?eLIBRORe¸ino havis geston de malkontento.Kiel çiam ÿia edzo lerte glitis for de ÿiaj manoj, kaj al ÿi donis klarigon sendube akcepteblan [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl trzylatki.xlx.pl
.Fradeko povis liveri nur komunan konsolon.Depost unu monato, Re¸ino verÿis ebriecon ¸is rando en la plezuran pokalon: nun, çar Petro ¸in elçerpis tutan, li povis trovi en fundo nur unu aferon, la satigon.Tio, kio incitegis la junan virinon pli ankoraû ol la malvarmeco de ÿia edzo, estis lia diskreteco.Kiam ÿi konsentis edzini¸i kun li, ÿi nutris la malprecizan esperon, ke Fradeko kaj Herbeno faras unu solan viron.Ÿi kredis, ke la intimeco de la geedza vivo malli-gos la langon de Petro kaj naskos konfeson.Sed spite ÿiaj diplomataîoj ÿi ne sukcesis.Jen per indiferenta mieno ÿi faris al sia edzo pri lia estinta vivo tre malkaÿan kaj tre klaran demandon, al kiu li respondis sen embaraso, redirante la Fradekan historion, kiun ÿi sciis parkere; jen ÿi faris kelkan delikatan kaj diskretan aludon al iu juneca fari¸o, konita nur de ÿi kaj de Fernando.En tiuj okazoj neniam Petro ÿajnis kompreni; neniam li sin perfidis.Kaj la juna virino interne koleris, pripensante, ke, depost kiam ÿi edzini¸is, ÿi estas ankoraû sur la sama loko, kiel en la epoko de gefiançi¸o, kaj ke ÿi eç ne scias laû certa maniero, kia estas la viro, kies edzino ÿi fari¸is.308ÇU LI?eLIBROPro tio, çar ÿin instigis la kolerego pro malsukceso kaj la espero al sukceso, ÿi metis malpli kaj malpli da singardo en siajn aludojn al la pasintaj fari¸oj.Unue ÿi prenis kiel ¸eneralan temon nur la malmulte komprometantajn memorojn pri ÿia plej maljuna infana¸o.Sed iom post iom ÿi lasis diveni, ke la simileco de ÿia edzo kun Fernando multege pezis sur ÿia determino.De tio estis facile konkludi, ke la sento, kiun ÿi havis por Herbeno en la pasinta tempo estis certe pli fervora ol tiu, kiun oni havas ¸enerale por simpla bokuzo.Petro memoru la ardon, kiun ÿi montris, kiam ÿi alsaltis al lia kolo en la glacia groto, li aldonu al tiu montro la dubojn, kiujn li certe sentis pri ÿia virgineco en la unua nokto de ilia geedzi¸o, kaj certe la malfeliça junulo devos sin demandi, çu li ne estas por sia edzino nur la daûriganto de malnova amkuni¸o.Kredeble tiaj estis liaj suspektoj, çar li volis lumigi al tiu arero kaj peti klarigojn.Sed Re¸ino, sentante, ke konfeso estus tro dan¸eroplena tiel longe, kiam ÿi ne estos certa pri la personeco de sia edzo, sin ÿirmis malantaû malprecizajn frazojn, kaj fine lin frenezigis de varmegaj karesoj; çar tiu rimedo kelkafoje ankoraû sukcesis.309ÇU LI?eLIBROTamen çiutage nova signo montris al ÿi, ke absoluta estas la identeco inter ÿia nuna edzo kaj ÿia iama amanto.Kiel Fernando, Petro ÿategis aûtomobilismon.Kiel Fernando, li estis unu el plej fervoraj anoj de la Esperanta Pariza grupo.Kiel Fernando, li interesi¸is al çiuj sciencaj aû indus-triaj progresoj, al aerveturado, al senfadena telegrafo, al radioj X, al radiumo.Kiel Fernando fine, li estis pasiplena al voja¸oj; kaj li ne povis kaÿi sian ¸ojon, retrovante la Herbenan bibliotekon plenan je libroj, landkartaroj, albumoj, fotografaîoj, fine je çiuspecaj geografiaj dokumentoj, kiujn Beatrico senÿancele portigis en lian hejmon, kvazaû ÿi nur redonas tion, kio al li apartenas jam de longa tempo.La sama identeco retrovi¸is en la plej propraj, la plej intimaj ecoj de lia naturo.Ne nur la intelektaj kaj superaj bezonoj de Fradeko estis la samaj kiel tiuj de Herbeno, sed eç la pli malsuperaj gustoj de la junulo sençece rememorigis al Re¸ino la viron, kiun ÿi amis en la pasinta tempo, kaj kiun ÿi kredis ami ankoraû, amante sian edzon.Se ÿi deziris al li plezurigi, prezentante sur la man¸otablon nutraîon de li ÿatitan, ÿi bezonis nur memori pri la gustoj de Fernando, kaj ordonis, ke la servistino preparu la kuiraîon preferitan de ÿia iama amanto.Ÿi estis certa, ke Petro montros sian kontenton, ÿin gra-310ÇU LI?eLIBROtulos pro ÿia afablaîo, kaj komplimentos la kuiristinon pro ÿia sperteco.Fine ne nur li havis la samajn emojn, la samajn inklinojn, la samajn gustojn kiel Fernando, sed plie la saman temperamenton kaj la saman farton: kaj fari¸o okazis, kiu estis por sinjorino Fradeko luma montro, kaj al ÿi liveris la preskaû certigon, ke Petro kaj Fernando estas unu sola viro.Ian tagon, ÿia edzo ÿajnis priokupata pro procentedono de monsumoj, kiam subite li prenis sian maldekstran polekson inter la granda kaj montra fingroj de la dekstra mano, kaj ¸in faldis kaj malfaldis kun ardo, kiun nenio¸ustigis.—La tiko de Fernando! ÿi ekkriis.Ha! tiun fojon, ci ne povas nei cian veran identecon!Pro tiuj vortoj, Fradeko ru¸i¸is, kvazaû li estus malkovrita kaj juste kulpigita de mensogo, kaj respondis balbutante:—Depost mia infana¸o, mi havas tikon tiel forte enra-dikigitan, ke çiuj miaj penadoj por ¸in malaperigi estis senfruktaj.Vane mi min observas kiel eble plej zorge, estas momentoj, en kiuj ¸i revenas malgraû mia volo.Mi deziris ¸in kaÿi al ci, çar mi scias, ke ¸i igas min ridinda.Jen estas kial ci vidis min konfuzita, kiam mi rimarkis, ke ci ¸in malkovras.311ÇU LI?eLIBRORe¸ino havis geston de malkontento.Kiel çiam ÿia edzo lerte glitis for de ÿiaj manoj, kaj al ÿi donis klarigon sendube akcepteblan [ Pobierz całość w formacie PDF ]