[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ci kupcy płótna i jedwabiu, ci finansiści powinni wiedzieć, że jestwojna i że to miecz rozstrzyga o wszystkim.Zawraca jeszcze w ichstronę.- Trzeba mieć zaufanie - mówi.Od kilku dni bankierzy ociągają się bowiem z pożyczeniempotrzebnych pieniędzy.Czy im się zdaje, że wojny można wygrywać tylko z pomocążołnierzy? Minister finansów Barbé-Marbois pozwolił się nabraćOuvrardowi, temu fabrykantowi złota, który zadaje się z bankieramimającymi kontakty z londyńskim City.Jeśli zostawię im wolną rękę, to omoich finansach będzie decydowała spółka bankowa Baring-Pitt.Przez kilka minut rozprawia o pieniądzach.- Nie wyemituję nigdy żadnego papierowego pieniądza.Ma jeszcze w pamięci asygnaty, pieniądze, które topniały w rękach.Ludwik XVI, a na przeciwnym biegunie Robespierre, obaj zostalistraceni z powodu kwestii finansowych.To bankierzy z ukrycia sterują mechanizmami gilotyny.- Chcę zgromadzić - mówi - i przekazać moim następcom rezerwy, które będą mogły im zastąpić środki nadzwyczajne, które japotrafiłem sobie stwarzać.296Nie czekając, aż notable wyrażą swe poparcie, kieruje się wstronę cesarzowej, młodych kobiet i otaczających je oficerów.Ale kimbędą moi następcy, jeśli umrę bezpotomnie?Napoleon jest wreszcie wśród kobiet.Przy pani Gazzini i pannieGuillebaud znajdują się także damy dworu Karoliny.Można by sądzić, że moja siostra wybrała te kobiety dla mnie.Czego się spodziewa? Że dla którejś z nich rozejdę się z Józefiną?Czy też robi to tylko po to, aby zranić i upokorzyć cesarzową, zemścićsię za to, że nie zajmuje pierwszego miejsca - tak samo postępują Eliza iPaulina.Zaiste wojna jest stanem naturalnym.Nieco na uboczu od nich trzyma się młoda kobieta, a właściwiezachowująca się nieśmiało dziewczyna.Musi to być z pewnościąmieszkanka Lyonu, ponieważ nie ma w niej nic z paryskiej imper-tynencji właściwej w nie mniejszym stopniu paniom z dworu niżkobietom lekkich obyczajów z Palais-Royal!Napoleon podchodzi do niej.Zaczepia ją obcesowo.Ona w od-powiedzi bąka coś zakłopotana.Francois-Émilie Marie Leroy? Po-dobają mu się jej imiona, mówi.Nie spotkał nigdy kobiety noszącej teimiona.Zabiera ją ze sobą.Nie jest zwolennikiem długiego oblężenia, lecz ataku - tak nawojnie, jak i w miłości, zresztą czy to nie to samo?Józefina się pogodziła.Wie, że nie chcę już widzieć jej minywykrzywionej zazdrością.Jest cesarzową, jej to nie wystarczy? Wkroczyu mego boku do katedry w Mediolanie.Otrzyma swoją cząstkę chwały,nawet jeśli tylko otrzymuję koronę Włoch.Napoleon sam wkłada sobie na głowę żelazną koronę króla Włoch.Plac przed katedrą wypełniony jest wiwatującym, rozentuz-jazmowanym tłumem.- Bóg mi ją daje - mówi, dotykając korony.- Biada temu, kto po niąbezprawnie sięgnie.- Po czym, już ciszej, dodaje: - Mam nadzieję, żeto zdanie okaże się prorocze.Kilka dni później decyduje o aneksji Genui i Ligurii.Z RepublikiLukki tworzy księstwo, które powierza siostrze, księżnej Elizie,panującej już w Piombino.297Wszystko staje się proste, jeśli się ma siłę i determinację.A kto mógłby mnie powstrzymać?Papież? W Turynie Pius VII okazał się łaskawy w zamian za kilkakoncesji, które w królestwie Włoch ustanawiają taki sam ustrój religijnyjak w konkordacie z Francją.Czy Anglii wystarczy środków, aby toczyć ze mną wojnę na tymterenie?„Szalony jest naród, który nie ma wcale fortyfikacji ani żadnej armiilądowej" - zwierza się Caulaincourtowi.Jeśli będą mieli do dyspozycjiniezbędne sześć godzin, to Anglia zobaczy, jak ląduje „w jej sercuarmia stu tysięcy elitarnych i zahartowanych w bojach żołnierzy".Co mogą przedsięwziąć przeciwko mnie? Sprzymierzyć się z Rosją?Król Anglii i car zawarli traktat mający na celu cofnięcie Francji dogranic z 1789 roku i zainstalowanie w Paryżu rządu, który będzie imodpowiadał i który unieważni zmiany wprowadzone przez rewolucję [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl trzylatki.xlx.pl
.Ci kupcy płótna i jedwabiu, ci finansiści powinni wiedzieć, że jestwojna i że to miecz rozstrzyga o wszystkim.Zawraca jeszcze w ichstronę.- Trzeba mieć zaufanie - mówi.Od kilku dni bankierzy ociągają się bowiem z pożyczeniempotrzebnych pieniędzy.Czy im się zdaje, że wojny można wygrywać tylko z pomocążołnierzy? Minister finansów Barbé-Marbois pozwolił się nabraćOuvrardowi, temu fabrykantowi złota, który zadaje się z bankieramimającymi kontakty z londyńskim City.Jeśli zostawię im wolną rękę, to omoich finansach będzie decydowała spółka bankowa Baring-Pitt.Przez kilka minut rozprawia o pieniądzach.- Nie wyemituję nigdy żadnego papierowego pieniądza.Ma jeszcze w pamięci asygnaty, pieniądze, które topniały w rękach.Ludwik XVI, a na przeciwnym biegunie Robespierre, obaj zostalistraceni z powodu kwestii finansowych.To bankierzy z ukrycia sterują mechanizmami gilotyny.- Chcę zgromadzić - mówi - i przekazać moim następcom rezerwy, które będą mogły im zastąpić środki nadzwyczajne, które japotrafiłem sobie stwarzać.296Nie czekając, aż notable wyrażą swe poparcie, kieruje się wstronę cesarzowej, młodych kobiet i otaczających je oficerów.Ale kimbędą moi następcy, jeśli umrę bezpotomnie?Napoleon jest wreszcie wśród kobiet.Przy pani Gazzini i pannieGuillebaud znajdują się także damy dworu Karoliny.Można by sądzić, że moja siostra wybrała te kobiety dla mnie.Czego się spodziewa? Że dla którejś z nich rozejdę się z Józefiną?Czy też robi to tylko po to, aby zranić i upokorzyć cesarzową, zemścićsię za to, że nie zajmuje pierwszego miejsca - tak samo postępują Eliza iPaulina.Zaiste wojna jest stanem naturalnym.Nieco na uboczu od nich trzyma się młoda kobieta, a właściwiezachowująca się nieśmiało dziewczyna.Musi to być z pewnościąmieszkanka Lyonu, ponieważ nie ma w niej nic z paryskiej imper-tynencji właściwej w nie mniejszym stopniu paniom z dworu niżkobietom lekkich obyczajów z Palais-Royal!Napoleon podchodzi do niej.Zaczepia ją obcesowo.Ona w od-powiedzi bąka coś zakłopotana.Francois-Émilie Marie Leroy? Po-dobają mu się jej imiona, mówi.Nie spotkał nigdy kobiety noszącej teimiona.Zabiera ją ze sobą.Nie jest zwolennikiem długiego oblężenia, lecz ataku - tak nawojnie, jak i w miłości, zresztą czy to nie to samo?Józefina się pogodziła.Wie, że nie chcę już widzieć jej minywykrzywionej zazdrością.Jest cesarzową, jej to nie wystarczy? Wkroczyu mego boku do katedry w Mediolanie.Otrzyma swoją cząstkę chwały,nawet jeśli tylko otrzymuję koronę Włoch.Napoleon sam wkłada sobie na głowę żelazną koronę króla Włoch.Plac przed katedrą wypełniony jest wiwatującym, rozentuz-jazmowanym tłumem.- Bóg mi ją daje - mówi, dotykając korony.- Biada temu, kto po niąbezprawnie sięgnie.- Po czym, już ciszej, dodaje: - Mam nadzieję, żeto zdanie okaże się prorocze.Kilka dni później decyduje o aneksji Genui i Ligurii.Z RepublikiLukki tworzy księstwo, które powierza siostrze, księżnej Elizie,panującej już w Piombino.297Wszystko staje się proste, jeśli się ma siłę i determinację.A kto mógłby mnie powstrzymać?Papież? W Turynie Pius VII okazał się łaskawy w zamian za kilkakoncesji, które w królestwie Włoch ustanawiają taki sam ustrój religijnyjak w konkordacie z Francją.Czy Anglii wystarczy środków, aby toczyć ze mną wojnę na tymterenie?„Szalony jest naród, który nie ma wcale fortyfikacji ani żadnej armiilądowej" - zwierza się Caulaincourtowi.Jeśli będą mieli do dyspozycjiniezbędne sześć godzin, to Anglia zobaczy, jak ląduje „w jej sercuarmia stu tysięcy elitarnych i zahartowanych w bojach żołnierzy".Co mogą przedsięwziąć przeciwko mnie? Sprzymierzyć się z Rosją?Król Anglii i car zawarli traktat mający na celu cofnięcie Francji dogranic z 1789 roku i zainstalowanie w Paryżu rządu, który będzie imodpowiadał i który unieważni zmiany wprowadzone przez rewolucję [ Pobierz całość w formacie PDF ]