[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Konsekwencją tego jestwymóg bezwzględnego podporządkowania się jednostki-człowieka i jednostki-obywatelawoli Stwórcy.System prawa, jako dany od Boga, jest niezmienny i totalny, w tym sensie,że zmierza do objęcia prawem bożym wszystkich aspektów życia jednostkowego i społecz-nego.Władzę na ziemi, w imieniu Allacha, sprawują następcy Mahometa kalifowie,którzy są jedynie administratorami woli Boga.Najlepszą formą ustroju jest państwoteokratyczne, w którym życie polityczne podporządkowane jest religijnemu.Obraz społe-czeństwa przedstawiony w Koranie wskazuje na jego zróżnicowanie, ekonomiczne i religij-ne, a także nierówności wynikające z różnicy płci.Obowiązuje patriarchalny modelrodziny, w którym rola kobiety sprowadza się do prowadzenia domu, dbania o dziecii szczęście męża.Gospodarka powinna opierać się na własności prywatnej, ale jednocześ-nie posiadać mechanizmy chroniące społeczeństwo przed nadmierną koncentracją własności.Liczbę wyznawców Allacha szacuje się dziś na około 900 mln.Dzielą się oni na dwagłówne odłamy religijne:1) sunnitów (ok.800 mln),2) szyitów (ok.96 mln).Podział ten sięga VII wieku i zrodził się ze sporu o władzę kalifów.Szyici uznali, żenależy się ona wyłącznie potomkom Mahometa.Prawdziwy władca zwany imamem, jestpośrednikiem duchowym między Allachem a człowiekiem, jest znawcą Koranu i potrafinajpełniej realizować wolę Boga na Ziemi.Sunnici natomiast twierdzą, że kalifem jest ten,kto w danym momencie faktycznie sprawuje władzę, uzyskaną drogą sukcesji, bądz innymsposobem.Kiedy w 1979 r., po obaleniu szacha Rezy Pahlaviego, władzę w Iranie przejąłajattolah Chomeini, irańscy szyici obwołali go imamem.Iran stał się republiką islamską rządy zostały przekazane duchowieństwu, a treścią polityki i prawa stały się nakazy Koranu.Współczesny islam jest doktryną i postawą światopoglądową, do której odwołują sięliczne i zróżnicowane programy oraz ruchy polityczne, w której znajdują oparcie i uza-sadnienie odmienne systemy ustrojowe monarchie (np.Arabia Saudyjska), republiki pre-112BG AGH zydenckie (np.Irak), republiki parlamentarne (Liban) czy wspomniane już republikiislamskie.Do islamu nawiązywały też kraje, które podjęły próbę wprowadzenia tzw.soc-jalizmu arabskiego (Egipt, Libia, Algieria).Prezydent Naser twierdził wręcz, że islam jestreligią socjalizmu.Na gruncie islamu zrodziła się u schyłku XIX w.idea panarabizmu głosząca pogląd,że wszystkie ludy posługujące się językiem arabskim, należące do wspólnoty kulturowejukształtowanej przez religię i tradycję islamską, należą do jednego narodu.Panarabizm postulował stworzenie ojczyzny arabskiej rozciągającej się od ZatokiPerskiej do Oceanu Atlantyckiego i jednoczącej rozproszonych, i często skłóconych zesobą, Arabów.W okresie międzywojennym panarabizm akcentował głównie wspólnotękulturową, unikając odwoływania się do islamu jako elementu jednoczącego świat arabski.Po II wojnie światowej idea panarabizmu znacznie się ożywiła pod wpływemzagrożenia, jakim było powstanie w 1948 r.Izraela.W niektórych krajach arabskich w la-tach 40.powołana została do życia Socjalistyczna Partia Odrodzenia Narodowego (al-Baas), która stawiała sobie za cel zjednoczenie Arabów w ramach jednego państwa.Posukcesie wyborczym i przejęciu władzy przez tę partię w Syrii i Iraku próbowanozaangażować w procesy zjednoczeniowe inne kraje, ale bez powodzenia.Fiaskiemzakończyły się też kolejne inicjatywy istniejąca w latach 1958-61 Zjednoczona RepublikaArabska (Egipt i Syria), plan utworzenia federacji Egiptu, Iraku i Syrii czy wspólnotykrajów Maghrebu (Algieria, Maroko, Libia i Tunezja).Jedyną trwałą wspólnotą sąistniejące od 1971 r.Zjednoczone Emiraty Arabskie.W latach 1956 1970 do roli lidera w ruchu panarabskim aspirował prezydent EgiptuG.A.Naser.Pojawił się nawet wówczas termin naseryzm, oznaczający dążenie do spo-łecznej, politycznej i kulturalnej emancypacji narodu arabskiego połączone z politykąprzeciwstawienia się obecności krajów zachodnich na Bliskim Wschodzie.Poważnymwzmocnieniem idei panarabizmu w latach 70.była wspólna, solidarna polityka krajówarabskich wobec Zachodu, w okresie kryzysu energetycznego z lat 1973 74.Zdecydowanowówczas o wstrzymaniu dostaw ropy naftowej do USA i Holandii i poważnych ograni-czeniach w eksporcie do innych krajów.Ponadto kraje arabskie wycofały kapitał wartościokoło 9 mld dolarów z banków amerykańskich i zachodnioeuropejskich, co doprowadziłodo poważnego zachwiania rynku finansowego.Obok panarabizmu, który odwoływał się głównie do języka i kultury jako elementówtworzących wspólnotę, pojawiła się idea panislamizmu (bardziej znana pod nazwą funda-mentalizmu islamskiego ) postulująca stworzenie wspólnoty wyznaniowej.Fundamenta-lizm oznacza wierność pewnym ideom i zasadom.Celem fundamentalistów islamskich jestutworzenie kolejnych republik islamskich kierujących się szariatem, czyli systemem praw-nym opartym na Koranie.Dążą także do wiernego odzwierciedlenia zasad islamu w stosun-kach społecznych i organizacji państwa.Są wrogo nastawieni do zachodnich rozwiązańustrojowych i prawnych, do systemu wartości, obyczajów i stylów życia wykształconychprzez kulturę masową i cywilizację zachodnią, a zwłaszcza amerykańską.113BG AGH Już w latach 20 [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl trzylatki.xlx.pl
.Konsekwencją tego jestwymóg bezwzględnego podporządkowania się jednostki-człowieka i jednostki-obywatelawoli Stwórcy.System prawa, jako dany od Boga, jest niezmienny i totalny, w tym sensie,że zmierza do objęcia prawem bożym wszystkich aspektów życia jednostkowego i społecz-nego.Władzę na ziemi, w imieniu Allacha, sprawują następcy Mahometa kalifowie,którzy są jedynie administratorami woli Boga.Najlepszą formą ustroju jest państwoteokratyczne, w którym życie polityczne podporządkowane jest religijnemu.Obraz społe-czeństwa przedstawiony w Koranie wskazuje na jego zróżnicowanie, ekonomiczne i religij-ne, a także nierówności wynikające z różnicy płci.Obowiązuje patriarchalny modelrodziny, w którym rola kobiety sprowadza się do prowadzenia domu, dbania o dziecii szczęście męża.Gospodarka powinna opierać się na własności prywatnej, ale jednocześ-nie posiadać mechanizmy chroniące społeczeństwo przed nadmierną koncentracją własności.Liczbę wyznawców Allacha szacuje się dziś na około 900 mln.Dzielą się oni na dwagłówne odłamy religijne:1) sunnitów (ok.800 mln),2) szyitów (ok.96 mln).Podział ten sięga VII wieku i zrodził się ze sporu o władzę kalifów.Szyici uznali, żenależy się ona wyłącznie potomkom Mahometa.Prawdziwy władca zwany imamem, jestpośrednikiem duchowym między Allachem a człowiekiem, jest znawcą Koranu i potrafinajpełniej realizować wolę Boga na Ziemi.Sunnici natomiast twierdzą, że kalifem jest ten,kto w danym momencie faktycznie sprawuje władzę, uzyskaną drogą sukcesji, bądz innymsposobem.Kiedy w 1979 r., po obaleniu szacha Rezy Pahlaviego, władzę w Iranie przejąłajattolah Chomeini, irańscy szyici obwołali go imamem.Iran stał się republiką islamską rządy zostały przekazane duchowieństwu, a treścią polityki i prawa stały się nakazy Koranu.Współczesny islam jest doktryną i postawą światopoglądową, do której odwołują sięliczne i zróżnicowane programy oraz ruchy polityczne, w której znajdują oparcie i uza-sadnienie odmienne systemy ustrojowe monarchie (np.Arabia Saudyjska), republiki pre-112BG AGH zydenckie (np.Irak), republiki parlamentarne (Liban) czy wspomniane już republikiislamskie.Do islamu nawiązywały też kraje, które podjęły próbę wprowadzenia tzw.soc-jalizmu arabskiego (Egipt, Libia, Algieria).Prezydent Naser twierdził wręcz, że islam jestreligią socjalizmu.Na gruncie islamu zrodziła się u schyłku XIX w.idea panarabizmu głosząca pogląd,że wszystkie ludy posługujące się językiem arabskim, należące do wspólnoty kulturowejukształtowanej przez religię i tradycję islamską, należą do jednego narodu.Panarabizm postulował stworzenie ojczyzny arabskiej rozciągającej się od ZatokiPerskiej do Oceanu Atlantyckiego i jednoczącej rozproszonych, i często skłóconych zesobą, Arabów.W okresie międzywojennym panarabizm akcentował głównie wspólnotękulturową, unikając odwoływania się do islamu jako elementu jednoczącego świat arabski.Po II wojnie światowej idea panarabizmu znacznie się ożywiła pod wpływemzagrożenia, jakim było powstanie w 1948 r.Izraela.W niektórych krajach arabskich w la-tach 40.powołana została do życia Socjalistyczna Partia Odrodzenia Narodowego (al-Baas), która stawiała sobie za cel zjednoczenie Arabów w ramach jednego państwa.Posukcesie wyborczym i przejęciu władzy przez tę partię w Syrii i Iraku próbowanozaangażować w procesy zjednoczeniowe inne kraje, ale bez powodzenia.Fiaskiemzakończyły się też kolejne inicjatywy istniejąca w latach 1958-61 Zjednoczona RepublikaArabska (Egipt i Syria), plan utworzenia federacji Egiptu, Iraku i Syrii czy wspólnotykrajów Maghrebu (Algieria, Maroko, Libia i Tunezja).Jedyną trwałą wspólnotą sąistniejące od 1971 r.Zjednoczone Emiraty Arabskie.W latach 1956 1970 do roli lidera w ruchu panarabskim aspirował prezydent EgiptuG.A.Naser.Pojawił się nawet wówczas termin naseryzm, oznaczający dążenie do spo-łecznej, politycznej i kulturalnej emancypacji narodu arabskiego połączone z politykąprzeciwstawienia się obecności krajów zachodnich na Bliskim Wschodzie.Poważnymwzmocnieniem idei panarabizmu w latach 70.była wspólna, solidarna polityka krajówarabskich wobec Zachodu, w okresie kryzysu energetycznego z lat 1973 74.Zdecydowanowówczas o wstrzymaniu dostaw ropy naftowej do USA i Holandii i poważnych ograni-czeniach w eksporcie do innych krajów.Ponadto kraje arabskie wycofały kapitał wartościokoło 9 mld dolarów z banków amerykańskich i zachodnioeuropejskich, co doprowadziłodo poważnego zachwiania rynku finansowego.Obok panarabizmu, który odwoływał się głównie do języka i kultury jako elementówtworzących wspólnotę, pojawiła się idea panislamizmu (bardziej znana pod nazwą funda-mentalizmu islamskiego ) postulująca stworzenie wspólnoty wyznaniowej.Fundamenta-lizm oznacza wierność pewnym ideom i zasadom.Celem fundamentalistów islamskich jestutworzenie kolejnych republik islamskich kierujących się szariatem, czyli systemem praw-nym opartym na Koranie.Dążą także do wiernego odzwierciedlenia zasad islamu w stosun-kach społecznych i organizacji państwa.Są wrogo nastawieni do zachodnich rozwiązańustrojowych i prawnych, do systemu wartości, obyczajów i stylów życia wykształconychprzez kulturę masową i cywilizację zachodnią, a zwłaszcza amerykańską.113BG AGH Już w latach 20 [ Pobierz całość w formacie PDF ]