Moning Karen Marie Highlander 06 Niemiertelny Szkot

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Być może miałam. Zgodziła się. Być może ze swą rodziną cieszy się przedłużonymiwakacjami na Morar.Adam pokręcił głową, wyginając usta w sarkastycznym uśmiechu. Powinienem byłwiedzieć.Wpatrywała się w niego przez długą chwilę. Muszę mieć dowód.Muszę zobaczyć to nawłasne oczy.Muszę zanieść radzie świadectwo z pierwszej ręki.Adam wzruszył ramionami. Użyj mnie, jako przynęty. A czego chcesz w zamian? Zaszczytu służenia ci. Powiedział gładko. Choć jest też drobna sprawa zwrotumojej nieśmiertelności i pełnych mocy. Jesteś mi coś winien.Czekam.Mięsień drgnął na szczęce Adama. Powiedziałem to w katakumbach, zaledwie chwilę potym, jak mnie przeklęłaś. Wysłucham tego jeszcze raz.Tutaj.Teraz.Nozdrza Adama zadrgały.Z królewskim pochyleniem głowy, powiedział: Teraz widzę,że sprzeciwienie ci się przed dworem mogło być nieprzemyślane, moja Królowo.Przyznaję, żepokaz mojego posłuszeństwa mógł lepiej ci się przysłużyć.Możliwe, iż mogłem wysilić siębardziej by znalezć właściwszy sposób wyrażenia mojego niepokoju. I uważać się za szczęśliwego, jeśli w ogóle zechciałabym cię wysłuchać.Adam zachował milczenie. Nie myśl, że nie zauważyłam tych wszystkich mogło w tych przeprosinach. Nadalnie przyznałeś, że się myliłeś. W tamtym momencie wierzyłem, że w radzie byli tacy, mający osobiste motywy wdoradzaniu próby przez krew.Martwiłem się wtedy, że knuli przeciw tobie.Wygląda na to, żemiałem rację.Aoibheal uśmiechnęła się słabo. Ach, Amadanie, nigdy się nie zmienisz, nieprawdaż? Przyjrzała mu się oceniająco. Opuścisz chronioną ziemię.Wrócisz tam, gdzie znalazł cię poraz pierwszy. Tak, moja Królowo. Zatem wyruszycie rano. Chcesz powiedzieć, że ja wyruszę. Poprawił. Nie mów mi, co chce powiedzieć.Powiedziałam to, co miałam na myśli.Ty i sidhe-seer. Powiedziałem, że ja go zwabię.Gabrielle nie Gabrielle? Urocze imię.Brzmisz, jakbyś lubił swojego człowieka.Nie zamierzasz się zemną kłócić, czyż nie? Nie zamierzasz bardziej testować moją cierpliwość, gdy muszę jeszczeposprzątać po twym najnowszym wyczynie?Adam przerwał w pół słowa.Gdy znów się odezwał, jego głos był ostrożnie beznamiętny. Gdy ta sidhe-seer Poprawił. zgodziła się działać, jako moja pośredniczka i pomócmi znalezć sposób na skontaktowanie się z tobą, obiecałem jej w zamian bezpieczeństwo.Ryzykowała żeby nam pomóc.Nam, tak długo polującym na jej rodzaj.Jej wsparcie pomogłozachować twoje rządy i bezpieczeństwo wszystkich królestw.Od dawna leży w naszymzwyczaju przyznawanie darów śmiertelnikom, którzy nam pomogli.Obiecałem, że gdy towszystko się skończy, zostawimy ją w jej własnym świecie, żywą i w dobrym stanie, wolną odścigania przez Tuatha D�, gwarantując bezpieczeństwo jej i tym, których kocha. Wielkie obietnice w ustach tak bezradnej Wróżki. Zrobisz ze mnie kłamcę? Sam robiłeś go z siebie wystarczająco często.Adam zjeżył się.Nie było potrzeby mówić o tym przy Gabrielle.Cisza się przedłużała.Potem królowa westchnęła cicho, srebrzystym dzwiękiem. Ujawnijmi zdrajcę, a ja dotrzymam obietnicy, którą dałeś człowiekowi.Ale ostrzegam cię, nie rób nicwięcej, Amadanie. Zatem zgadzasz się, że powinna pozostać tutaj.Na ziemi Keltarów. Powiedziałam, że dotrzymam twojej obietnicy.Ale ona idzie z tobą.Darroc mógłbyzastanawiać się nad jej nieobecnością i się nie ujawnić.Jeśli mnie zdradził, chcę dowodu i chcęgo natychmiast.Zanim zadziała przeciw mnie i sprawi, że mój dwór pomyśli, że to możliwe. Królowa poruszyła się w wirze promienistego światła. Będę obserwować.Wywab go dlamnie, a przybędę.Pokaż mi Aowców po stronie Starszego, a przywrócę ci pełne moce.Ipozwolę zdecydować o jego losie.Spodobałoby ci się to, prawda?Adam szarpnął głową w sztywnym skinieniu.Z jej ust wylał się strumień dzwięków w języku Tuatha D�.Gabrielle zadrżała intensywnieobok niego. Pozostaniesz pod tym f�th fiada, dopóki to się nie skończy, Amadanie. Do jasnej cholery. Wymamrotał wściekle Adam. Nienawidzę być niewidzialny. Keltarowie. Powiedziała Aoibheal jak nagły grzmot, spoglądając przez balustradę.Odtąd odradzam manipulowanie przy mych klątwach.Odprawcie ceremonię Lughnassadhnatychmiast lub spotkacie się z mym gniewem. Aye, Królowo Aoibheal. Odpowiedzieli razem Dageus i Drustan, wychodząc zzakamiennych kolumn po obu stronach schodów.Adam uśmiechnął się słabo.Powinien był wiedzieć, że żaden z Górali nie ucieknie, jedyniewycofa się w wyżej położone miejsce można powiedzieć, ruszy na wzgórza czekając wmilczącej gotowości, gdyby bitwa była niezbędna [ Pobierz całość w formacie PDF ]

v