[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Któregoś dnia Nagual zabrał ich wszystkich na długi spacer po odludnej kamienistej dolinie wgórach.Przygotował wielki tobół pełen różnych przedmiotów, zabrał nawet radio Pablita.Wręczył tentobół Josefinie, Pablitowi włożył na plecy ciężki stół i wszyscy wyruszyli w góry.W niemalczterdziestomilowym marszu w góry nieśli te ciężary na zmianę.Gdy dotarli na miejsce, Nagual kazałPablitowi postawić stół dokładnie pośrodku doliny.Następnie poprosił Josefinę, by ułożyła na stolezawartość tobołka.Gdy to zrobiła, wyjaśnił im różnicę pomiędzy tonąłem i nagualem w taki samsposób, jak w pewnej restauracji w Ciudad de Mexico wyjaśniał mnie, tyle że w ich przypadkuobjaśnienie było znacznie bardziej obrazowe.Powiedział im, że tonął jest istniejącym w naszej świadomości porządkiem codziennego świata,który nosimy ze sobą przez całe życie, tak jak oni nieśli tobół i stół.Osobisty tonął jest jak ten stółpośrodku doliny to malutka wysepka znanych nam rzeczy.Nagual z kolei jest jak utrzymująca tenstół w miejscu nieznana siła i ogrom bezludnej doliny.Powiedział im, że czarownik jest zobowiązany patrzeć na swój tonął z oddalenia, aby lepiejwidzieć, co znajduje się wokół niego.Kazał im pójść na skraj doliny, skąd widać było ją całą.Stamtądstół był ledwie widoczny.Potem kazał im wrócić do stołu i przyjrzeć mu się, aby dowieść im, że zwykłyczłowiek nie ma takiej perspektywy jak czarownik, bo człowiek stoi dokładnie nad swoim stołem ikoncentruje się na każdym jego szczególe.Następnie każdemu z nich kazał rzucać okiem na stół, po czym chował niektóre przedmioty, abysprawdzić, jak bardzo są uważni.Wszyscy doskonale zdali egzamin.Wskazał im, że znakomiciezapamiętują przedmioty, bo rozwinęli uwagę tonalu, albo uwagę nad stołem.W następnej kolejności kazał im przyjrzeć się wszystkiemu, co znajduje się pod stołem, i sprawdzałich spostrzegawczość, usuwając kamienie, gałązki i wszystko, co tam było.%7ładne z nich nie potrafiłoprzypomnieć sobie, co widziało pod stołem.Potem Nagual zrzucił wszystko ze stołu i każdemu po kolei kazał kłaść się na ziemi i dokładnie sięjej przyglądać.Wyjaśnił, że dla czarownika nagual jest przestrzenią leżącą dokładnie pod stołem.Ponieważ nie można ogarnąć ogromu nagualu, przedstawionego jako wielka opuszczona dolina,czarownicy przyjęli jako domenę swego działania przestrzeń położoną dokładnie pod wysepką tonalu,przedstawioną jako przestrzeń pod stołem.Tę przestrzeń nazwał drugą uwagą albo uwagą w nagualu,lub też uwagą pod stołem.Uwagę tę można osiągnąć dopiero wtedy, gdy całkowicie oczyści siępowierzchnię swojego stołu.Nagual powiedział, że osiągnięcie drugiej uwagi scala obie uwagi wjedną, a ta staje się pełnią człowieka.La Gorda oznajmiła, że pokaz był dla niej tak jasny, że od razu zrozumiała, dlaczego Nagualoczyścił jej własne życie, zrzucił wszystko z jej wyspy tonalu, jak on to nazywał.Poczuła, że życiewedług każdej wskazówki Naguala dało jej naprawdę wielkie szczęście.Ciągle jeszcze była daleka odscalenia obu uwag, lecz pracowitość doprowadziła ją do nieskazitelnego życia, które według donJuana było jedyną drogą do wyzbycia się ludzkiej formy, co jest niezbędne do połączenia obu uwag. Uwaga pod stołem jest kluczem do wszystkiego, co robią czarownicy ciągnęła. Aby osiągnąćtę uwagę, Nagual i Genaro nauczyli nas śnienia, a ciebie tajników roślin mocy.Nie wiem, co ci zrobili,aby nauczyć cię, jak pochwycić drugą uwagę przy użyciu roślin mocy, ale aby nas nauczyć śnienia,Nagual najpierw nauczył nas wpatrywania się.Nigdy nam nie powiedział, co tak naprawdę z nami robi.Po prostu uczył nas wpatrywania się.Nie wiedziałyśmy, że posłuży nam to do pochwycenia drugiejuwagi.Myślałyśmy, że robimy to dla zabawy.Ale tak nie było.Aby pochwycić drugą uwagę, należynajpierw posiąść sztukę wpatrywania się, a następnie śnienia.Na początku Nagual położył na ziemisuchy liść i kazał mi się w niego wpatrywać przez wiele godzin.Początkowo myślałam, że codzienniekładzie ten sam liść, ale pózniej zobaczyłam, że różnią się między sobą.Nagual powiedział, że kiedyzdasz sobie z tego sprawę, przestajesz patrzeć, a zaczynasz się wpatrywać.Następnie zaczął kłaśćprzede mną stosy suchych liści.Kazał mi przekładać je lewą ręką i czuć je, kiedy się w nie wpatruję.Osoba śniąca przekłada liście ruchem spiralnym, wpatruje się w nie, a następnie śni o wzorach, jakieliście nakreśliły w powietrzu [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl trzylatki.xlx.pl
.Któregoś dnia Nagual zabrał ich wszystkich na długi spacer po odludnej kamienistej dolinie wgórach.Przygotował wielki tobół pełen różnych przedmiotów, zabrał nawet radio Pablita.Wręczył tentobół Josefinie, Pablitowi włożył na plecy ciężki stół i wszyscy wyruszyli w góry.W niemalczterdziestomilowym marszu w góry nieśli te ciężary na zmianę.Gdy dotarli na miejsce, Nagual kazałPablitowi postawić stół dokładnie pośrodku doliny.Następnie poprosił Josefinę, by ułożyła na stolezawartość tobołka.Gdy to zrobiła, wyjaśnił im różnicę pomiędzy tonąłem i nagualem w taki samsposób, jak w pewnej restauracji w Ciudad de Mexico wyjaśniał mnie, tyle że w ich przypadkuobjaśnienie było znacznie bardziej obrazowe.Powiedział im, że tonął jest istniejącym w naszej świadomości porządkiem codziennego świata,który nosimy ze sobą przez całe życie, tak jak oni nieśli tobół i stół.Osobisty tonął jest jak ten stółpośrodku doliny to malutka wysepka znanych nam rzeczy.Nagual z kolei jest jak utrzymująca tenstół w miejscu nieznana siła i ogrom bezludnej doliny.Powiedział im, że czarownik jest zobowiązany patrzeć na swój tonął z oddalenia, aby lepiejwidzieć, co znajduje się wokół niego.Kazał im pójść na skraj doliny, skąd widać było ją całą.Stamtądstół był ledwie widoczny.Potem kazał im wrócić do stołu i przyjrzeć mu się, aby dowieść im, że zwykłyczłowiek nie ma takiej perspektywy jak czarownik, bo człowiek stoi dokładnie nad swoim stołem ikoncentruje się na każdym jego szczególe.Następnie każdemu z nich kazał rzucać okiem na stół, po czym chował niektóre przedmioty, abysprawdzić, jak bardzo są uważni.Wszyscy doskonale zdali egzamin.Wskazał im, że znakomiciezapamiętują przedmioty, bo rozwinęli uwagę tonalu, albo uwagę nad stołem.W następnej kolejności kazał im przyjrzeć się wszystkiemu, co znajduje się pod stołem, i sprawdzałich spostrzegawczość, usuwając kamienie, gałązki i wszystko, co tam było.%7ładne z nich nie potrafiłoprzypomnieć sobie, co widziało pod stołem.Potem Nagual zrzucił wszystko ze stołu i każdemu po kolei kazał kłaść się na ziemi i dokładnie sięjej przyglądać.Wyjaśnił, że dla czarownika nagual jest przestrzenią leżącą dokładnie pod stołem.Ponieważ nie można ogarnąć ogromu nagualu, przedstawionego jako wielka opuszczona dolina,czarownicy przyjęli jako domenę swego działania przestrzeń położoną dokładnie pod wysepką tonalu,przedstawioną jako przestrzeń pod stołem.Tę przestrzeń nazwał drugą uwagą albo uwagą w nagualu,lub też uwagą pod stołem.Uwagę tę można osiągnąć dopiero wtedy, gdy całkowicie oczyści siępowierzchnię swojego stołu.Nagual powiedział, że osiągnięcie drugiej uwagi scala obie uwagi wjedną, a ta staje się pełnią człowieka.La Gorda oznajmiła, że pokaz był dla niej tak jasny, że od razu zrozumiała, dlaczego Nagualoczyścił jej własne życie, zrzucił wszystko z jej wyspy tonalu, jak on to nazywał.Poczuła, że życiewedług każdej wskazówki Naguala dało jej naprawdę wielkie szczęście.Ciągle jeszcze była daleka odscalenia obu uwag, lecz pracowitość doprowadziła ją do nieskazitelnego życia, które według donJuana było jedyną drogą do wyzbycia się ludzkiej formy, co jest niezbędne do połączenia obu uwag. Uwaga pod stołem jest kluczem do wszystkiego, co robią czarownicy ciągnęła. Aby osiągnąćtę uwagę, Nagual i Genaro nauczyli nas śnienia, a ciebie tajników roślin mocy.Nie wiem, co ci zrobili,aby nauczyć cię, jak pochwycić drugą uwagę przy użyciu roślin mocy, ale aby nas nauczyć śnienia,Nagual najpierw nauczył nas wpatrywania się.Nigdy nam nie powiedział, co tak naprawdę z nami robi.Po prostu uczył nas wpatrywania się.Nie wiedziałyśmy, że posłuży nam to do pochwycenia drugiejuwagi.Myślałyśmy, że robimy to dla zabawy.Ale tak nie było.Aby pochwycić drugą uwagę, należynajpierw posiąść sztukę wpatrywania się, a następnie śnienia.Na początku Nagual położył na ziemisuchy liść i kazał mi się w niego wpatrywać przez wiele godzin.Początkowo myślałam, że codzienniekładzie ten sam liść, ale pózniej zobaczyłam, że różnią się między sobą.Nagual powiedział, że kiedyzdasz sobie z tego sprawę, przestajesz patrzeć, a zaczynasz się wpatrywać.Następnie zaczął kłaśćprzede mną stosy suchych liści.Kazał mi przekładać je lewą ręką i czuć je, kiedy się w nie wpatruję.Osoba śniąca przekłada liście ruchem spiralnym, wpatruje się w nie, a następnie śni o wzorach, jakieliście nakreśliły w powietrzu [ Pobierz całość w formacie PDF ]