[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Pochylając się nad telefonem, detektyw dotknął swojej lakierowanej fryzury.Zadzwonił do biura CCU, modląc się w duchu, \
eby odebrał ktoś z zespołu, nie Backle ani\
aden inny z federalnych.Słysząc głos Tony ego Motta, odetchnął z ulgą.- Tony, tu Frank.Mo\
esz mówić?.Jak tam, z
le?.Mają jakiś namiar?.Nie, pytam onamiar na nas.To dobrze.Słuchaj, mam prośbę, sprawdz
firmÄ™ San José Computer Products,Winchester 2335 w San José.Nie, zaczekam.Po chwili Bishop zaczÄ…Å‚ wolno kiwać gÅ‚owÄ….- Dobra, dziÄ™ki.Wydaje siÄ™ nam, \
e Phate sprzedawał im części komputerowe.Pogadamy z kimś z firmy.Dam ci znać, jeśli się czegoś dowiemy.Słuchaj, zadzwoń dodyrektora administracyjnego i szefa ochrony uniwersytetu, powiedz im, \
e morderca mo\
e ju\
być w drodze do szkoły.I wyślij tam więcej ludzi.Odło\
ył słuchawkę i powiedział do Nolan i Gillette a:- Firma jest czysta.Działa piętnaście lat, nigdy nie miała problemów z urzędemskarbowym, Agencją Ochrony Z
rodowiska ani stanowym departamentem podatkowym.Mająopłacone wszystkie licencje.Jeśli kupowali cokolwiek od Phate a, prawdopodobnie niewiedzieli, \
e to trefny towar.Pojedziemy pogadać z tym McGonagle em albo kimś innym.Gillette wstał, \
eby wyjść z detektywem, lecz Patricia Nolan powiedziała:- Idz
cie sami.Ja pogrzebię jeszcze w jego maszynie.Przystając w drzwiach, WyattGillette spojrzał przez ramię na Patricię siedzącą przy klawiaturze.Posłała mu nikły uśmiechzachęty.Odniósł jednak wra\
enie, \
e był w nim smutek, a wyraz jej twarzy mógł znaczyć cośjeszcze - godziła się z myślą, \
e nie ma nadziei, by połączyło ich jakieś uczucie.Mimo to po chwili, tak jak często zdarzało się samemu Gillette owi, Patricia Nolannagle przestała się uśmiechać, odwróciła do rozjarzonego monitora i zaczęła wściekle tłuc wklawisze.W absolutnym skupieniu malującym się na twarzy, momentalnie opuściła Real,wkraczając w Błękitną Pustkę.Gra przestała go ju\
bawić.Spocony, wściekły i zdesperowany Phate osunął się cię\
ko na krzesło przy biurku inieobecnym spojrzeniem omiótł swoją cenną kolekcję zabytków komputerowych.Zdawałsobie sprawę, \
e Gillette i policja depczÄ… mu ju\
po piętach i dalsza gra tu, w tonącym wzieleni okręgu Santa Clara, staje się niemo\
liwa.Była to bardzo bolesna świadomość, poniewa\
uwa\
ał ten tydzień - tydzień Univaca -za bardzo wa\
ną wersję swojej gry.Przypominała słynną grę MUD, Krucjaty; DolinaKrzemowa była nową Ziemią Z
więtą, a on chciał odnieść zwycięstwo na wszystkichpoziomach.Ale policja - i Valleyman - okazali się o wiele lepsi, ni\
przypuszczał.Tak więc zabrakło mu opcji w grze.Przybrał nową to\
samość i zamierzałniezwłocznie wyjechać z Shawnem do innego miasta.Wcześniej planował Seattle, ale istniałoryzyko, \
e Gillette potrafił złamać szyfr Standard 12 i poznać szczegóły rozgrywki w Seattleoraz potencjalne cele.Mo\
e spróbuje w Chicago, na Prerii Krzemowej.Albo w rejonie Drogi 128 na północod Bostonu.Nie mógł jednak czekać tak długo na triumf - z\
erała go \
ądza gry.Na koniecpodrzuci więc bombę benzynową do akademika Uniwersytetu Północnej Kalifornii.Po\
egnalny prezent.Jeden z akademików nosił imię pewnego pioniera Doliny Krzemowej,ale ze względu na to, \
e byłby to łatwy do odgadnięcia cel, postanowił, \
e zginą studenci zakademika naprzeciwko.Ten nazwano imieniem Yeatsa, poety, który niewątpliwie miałniewiele czasu na maszyny i wszystko, co z nimi związane.Akademik był starą drewnianą konstrukcją, wyjątkowo nara\
oną na działanie ognia,zwłaszcza po tym, jak szkolny komputer wyłączył alarmy i instalację tryskaczową.Nale\
ało jednak zrobić coś jeszcze.Gdyby walczył z kimś innym, nie zawracałbysobie tym głowy.Ale na tym poziomie gry jego przeciwnikiem był Wyatt Gillette, musiałwięc zyskać trochę czasu, \
eby podło\
yć bombę i zdą\
yć uciec na wschód.Był tak wściekły,\
e miał ochotę złapać karabin maszynowy i wystrzelać kilkunastu ludzi, \
eby tylko zająćczymÅ› policjÄ™.Lecz oczywiÅ›cie dziaÅ‚ania tego rodzaju nie godziÅ‚y siÄ™ z jego naturÄ….UsiadÅ‚zatem przed komputerem i zaczÄ…Å‚ spokojnie wstukiwać znane sobie zaklÄ™cia.RozdziaÅ‚00100111/trzydziesty dziewiÄ…tyW centrum zarzÄ…dzania Departamentu Infrastruktury OkrÄ™gu Santa Clara,znajdujÄ…cym siÄ™ w okolonym drutem kolczastym kompleksie budynków w poÅ‚udniowejczęści San José, staÅ‚ du\
y komputer typu mainframe, któremu nadano przydomek Alanis -imię znanej piosenkarki.Maszyna nadzorowała setki prac prowadzonych przez departament - planowałakonserwację i naprawy ulic, regulowała rozdział wody podczas okresów suszy, pilnowaławywózki śmieci, kontrolowała stan kanalizacji, a tak\
e koordynowała działanie dziesiątektysięcy świateł sygnalizacyjnych w całej Dolinie Krzemowej.Niedaleko Alanis znajdowało się jedno z jej głównych łącz ze światem zewnętrznym -trzydzieści dwa modemy o du\
ej szybkości zamontowane na sześciostopowym metalowymstojaku.W tym momencie - była piętnasta trzydzieści - z modemami łączyło się wieletelefonów.Wśród połączeń była wiadomość od starego mechanika z Mountain View.Pracował w departamencie od lat i dopiero niedawno zgodził się stosować do wymogówfirmy i zaczął porozumiewać z centralą elektronicznie.Logował się z terenu przez laptop i wten sposób dostawał nowe zlecenia, dowiadywał się o awariach w ró\
nych systemachinfrastruktury i zgłaszał zakończenie napraw przez jego zespół.Pucołowatypięćdziesięciopięciolatek, który kiedyś uwa\
ał, \
e komputery to strata czasu, stał się wielkimentuzjastą maszyn i wykorzystywał ka\
dÄ… okazjÄ™, \
eby się zalogować.E-mail, jaki przysłał teraz do Alanis, był krótką informacją o zakończeniu naprawy wkanalizacji.Jednak wiadomość, którą komputer otrzymał, była nieco inna.W topornym tekściewystukanym jednym palcem przez mechanika znajdowała się dodatkowa porcja kodu: demonTrapdoor.Demon skoczył w głąb niczego niepodejrzewającej Alanis i zagrzebał się głęboko wsystemie operacyjnym.Siedem mil dalej, siedzący przy własnym komputerze Phate przejął root, po czymszybko przejrzał zawartość Alanis, odnajdując potrzebne polecenia.Zapisał je w \
ółtymnotatniku i wrócił do katalogu głównego.Zaglądając do kartki, wpisał  permit/g/segment-* iwcisnął ENTER.Podobnie jak wiele innych poleceń w systemach operacyjnych komputerówtechnicznych, to tak\
e było szyfrowane, ale miało konkretne konsekwencje.Następnie Phate zniszczył program ręcznego przejmowania kontroli i zmienił głównehasło na ZZY?a##9\%48?95, na które nie mogłaby wpaść \
adna ludzka istota, asuperkomputer łamałby je w najlepszym razie kilka dni.Potem się wylogował.Zanim zaczął pakować swoje rzeczy przed ucieczką z Doliny Krzemowej, usłyszałpierwsze odgłosy skutków swego dzieła [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

trzylatki.xlx.pl