[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Miłość Zbawiciela będzie wówczas jednoczyła wszyst-kie serca.Gdy uświadomimy sobie, że jesteśmy współpracownikami Boga, i odrzu-cimy obojętność, z jaką przyjmowaliśmy Jego obietnice, rozgrzeją one naszeserca i zabrzmią na naszych ustach.Gdy Bóg powołał Mojżesza do sprawowa-nia pieczy nad ciemnym, niezdyscyplinowanym i buntowniczym narodem, dałmu przyrzeczenie: Oblicze moje pójdzie i zaznasz spokoju ode mnie .I rzekłpoza tym: Będę z tobą (II Mojż.33,14; 3,12).Obietnica ta pozostaje w mocynadzieja.pl Desire of Ages 461LXX. Najmniejszy z braci moich wersja dla Adobe Acrobat Reader, 2002po wszystkie czasy dla tych, którzy w imieniu Chrystusa pracują dla nieszczę-śliwych i cierpiących.Miłość do ludzi jest ziemskim odbiciem naszej miłości do Boga.Bóg chwa-ły przyszedł na ziemię po to, aby nam tę miłość zaszczepić i aby z nas uczynićjedną rodzinę.I gdy zostaną spełnione Jego pożegnalne słowa: Takie jestprzykazanie moje, abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem (Jan 15,12).Gdy umiłujemy świat tak, jak On go umiłował, wówczas misjaChrystusa zostanie dla nas skończona.Staniemy się godni nieba, gdyż nosimyniebo w naszych sercach.Lecz napisane jest: Ratuj wydanych na śmierć, a tych, których się wie-dzie na stracenie, zatrzymaj.Jeżeli mówisz: Nie wiedzieliśmy, to Ten, którybada serca, przejrzy to.A Ten, który czuwa nad twoją duszą, wie o tym i oddakażdemu według jego czynu (Przyp.24,11.12).W dniu sądu ostatecznegowszyscy, którzy nie pracowali dla Chrystusa, którzy szli przez życie myślącwyłącznie o sobie i troszcząc się wyłącznie o swoje sprawy, umieszczeni zo-staną przez wielkiego Sędziego wśród tych, którzy czynili zle, i zostaną na równiz nimi potępieni.Na każdego włożono jakąś odpowiedzialność, a Najwyższy Pasterz zapytakażdego: Gdzież jest trzoda tobie powierzona, wspaniałe twoje stado? (Jer.13,20.2).Co powiesz na to?nadzieja.pl 462 Ellen G.White%7łYCIE JEZUSARozdział LXXISługa sług(Auk.22,7-18.24; Jan 13,1-17)pokoju na piętrze jednego z domów w Jerozolimie Chrystus siedziałWprzy stole wraz ze swymi uczniami, a powodem tego zebrania było świętoPaschy.Zbawiciel pragnął spędzić to święto wyłącznie w towarzystwie swychdwunastu uczniów.Wiedział bowiem, że nadeszła Jego godzina, a On sam jestprawdziwym Barankiem Wielkanocnym.Wiedział też, iż zanim zjedzone zo-staną świąteczne dania, zostanie ukrzyżowany.Miał właśnie wychylić kielichgoryczy i przejść przez ostateczny chrzest cierpienia.Pozostało jeszcze kilkagodzin spokoju i pragnął spędzić je w otoczeniu swych umiłowanych uczniów.Całe życie Chrystusa było ofiarną służbą, bowiem nie przyszedł, aby musłużono, lecz aby służył (Mat.20,28).Ta też zasada spoczywała u podstawkażdego Jego czynu.Jednakże uczniowie wciąż jeszcze nie przyswoili sobie tejnauki.Podczas ostatniej wieczerzy Jezus powtórzył ją, a zobrazował ją w spo-sób, który wpisał tę naukę na zawsze w umysły i serca ludzi.Rozmowy między Chrystusem a uczniami przebiegały zazwyczaj w atmos-ferze cichej radości, bardzo cenionej przez nich wszystkich, a wielkanocnewieczerze były szczególnie uroczyste.Jednakże tym razem Jezus wydał sięuczniom zatroskany.Na Jego sercu legł ciężar, a cień zasnuł Jego twarz.GdyJezus spotkał się z uczniami w świątecznej izbie, ci dostrzegli tę wielką zmia-nę, gnębiącą Jego duszę, i choć nie znali powodu, to jednak współczuli Muserdecznie.Gdy wszyscy zebrali się przy stole, Chrystus przemówił ze wzruszającymsmutkiem: I rzekł do nich: Gorąco pragnąłem spożyć tę wieczerzę paschalnąz wami przed moją męką; powiadam wam bowiem, iż nie będę jej już spożywał,aż nastąpi spełnienie w Królestwie Bożym (Auk.22,15.16).Wiedział, że nastał dla Niego czas odejścia z tego świata do Ojca, alekochając bliznich na tym świecie, zachował tę miłość do końca.Obecnie stanąłw cieniu krzyża i boleść musiała przenikać Jego serce.Wiedział też, że będzieopuszczony w godzinie zdrady, i zdawał sobie sprawę z faktu, że Jego skazaniei wykonanie wyroku będzie takie samo, jak w przypadku niepoprawnych zło-nadzieja.pl Desire of Ages 463LXXI.Sługa sług wersja dla Adobe Acrobat Reader, 2002czyńców.Znał niewdzięczność i okrucieństwo tych, dla zbawienia których przy-szedł na świat.Wiedział, że ofiara, jaką miał złożyć, jest nieporównywalniewielka, zdawał też sobie sprawę, że dla wielu okaże się ona bezużyteczna.Wiedząc o wszystkim, co Go czeka, miał naturalne prawo do poddania sięmyślom o poniżeniu i cierpieniach.Patrzył jednak na tych dwunastu najbliż-szych Mu ludzi, którzy po przeżyciu Jego pohańbienia, smutku i bolesnychcierpień będą musieli samotnie walczyć.Jego myśli związane z własnymi cier-pieniami zawsze łączyły się z myślami o uczniach.Zatroskanie ich losamiprzewyższało w Jego umyśle sprawę własnej doli [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl trzylatki.xlx.pl
.Miłość Zbawiciela będzie wówczas jednoczyła wszyst-kie serca.Gdy uświadomimy sobie, że jesteśmy współpracownikami Boga, i odrzu-cimy obojętność, z jaką przyjmowaliśmy Jego obietnice, rozgrzeją one naszeserca i zabrzmią na naszych ustach.Gdy Bóg powołał Mojżesza do sprawowa-nia pieczy nad ciemnym, niezdyscyplinowanym i buntowniczym narodem, dałmu przyrzeczenie: Oblicze moje pójdzie i zaznasz spokoju ode mnie .I rzekłpoza tym: Będę z tobą (II Mojż.33,14; 3,12).Obietnica ta pozostaje w mocynadzieja.pl Desire of Ages 461LXX. Najmniejszy z braci moich wersja dla Adobe Acrobat Reader, 2002po wszystkie czasy dla tych, którzy w imieniu Chrystusa pracują dla nieszczę-śliwych i cierpiących.Miłość do ludzi jest ziemskim odbiciem naszej miłości do Boga.Bóg chwa-ły przyszedł na ziemię po to, aby nam tę miłość zaszczepić i aby z nas uczynićjedną rodzinę.I gdy zostaną spełnione Jego pożegnalne słowa: Takie jestprzykazanie moje, abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem (Jan 15,12).Gdy umiłujemy świat tak, jak On go umiłował, wówczas misjaChrystusa zostanie dla nas skończona.Staniemy się godni nieba, gdyż nosimyniebo w naszych sercach.Lecz napisane jest: Ratuj wydanych na śmierć, a tych, których się wie-dzie na stracenie, zatrzymaj.Jeżeli mówisz: Nie wiedzieliśmy, to Ten, którybada serca, przejrzy to.A Ten, który czuwa nad twoją duszą, wie o tym i oddakażdemu według jego czynu (Przyp.24,11.12).W dniu sądu ostatecznegowszyscy, którzy nie pracowali dla Chrystusa, którzy szli przez życie myślącwyłącznie o sobie i troszcząc się wyłącznie o swoje sprawy, umieszczeni zo-staną przez wielkiego Sędziego wśród tych, którzy czynili zle, i zostaną na równiz nimi potępieni.Na każdego włożono jakąś odpowiedzialność, a Najwyższy Pasterz zapytakażdego: Gdzież jest trzoda tobie powierzona, wspaniałe twoje stado? (Jer.13,20.2).Co powiesz na to?nadzieja.pl 462 Ellen G.White%7łYCIE JEZUSARozdział LXXISługa sług(Auk.22,7-18.24; Jan 13,1-17)pokoju na piętrze jednego z domów w Jerozolimie Chrystus siedziałWprzy stole wraz ze swymi uczniami, a powodem tego zebrania było świętoPaschy.Zbawiciel pragnął spędzić to święto wyłącznie w towarzystwie swychdwunastu uczniów.Wiedział bowiem, że nadeszła Jego godzina, a On sam jestprawdziwym Barankiem Wielkanocnym.Wiedział też, iż zanim zjedzone zo-staną świąteczne dania, zostanie ukrzyżowany.Miał właśnie wychylić kielichgoryczy i przejść przez ostateczny chrzest cierpienia.Pozostało jeszcze kilkagodzin spokoju i pragnął spędzić je w otoczeniu swych umiłowanych uczniów.Całe życie Chrystusa było ofiarną służbą, bowiem nie przyszedł, aby musłużono, lecz aby służył (Mat.20,28).Ta też zasada spoczywała u podstawkażdego Jego czynu.Jednakże uczniowie wciąż jeszcze nie przyswoili sobie tejnauki.Podczas ostatniej wieczerzy Jezus powtórzył ją, a zobrazował ją w spo-sób, który wpisał tę naukę na zawsze w umysły i serca ludzi.Rozmowy między Chrystusem a uczniami przebiegały zazwyczaj w atmos-ferze cichej radości, bardzo cenionej przez nich wszystkich, a wielkanocnewieczerze były szczególnie uroczyste.Jednakże tym razem Jezus wydał sięuczniom zatroskany.Na Jego sercu legł ciężar, a cień zasnuł Jego twarz.GdyJezus spotkał się z uczniami w świątecznej izbie, ci dostrzegli tę wielką zmia-nę, gnębiącą Jego duszę, i choć nie znali powodu, to jednak współczuli Muserdecznie.Gdy wszyscy zebrali się przy stole, Chrystus przemówił ze wzruszającymsmutkiem: I rzekł do nich: Gorąco pragnąłem spożyć tę wieczerzę paschalnąz wami przed moją męką; powiadam wam bowiem, iż nie będę jej już spożywał,aż nastąpi spełnienie w Królestwie Bożym (Auk.22,15.16).Wiedział, że nastał dla Niego czas odejścia z tego świata do Ojca, alekochając bliznich na tym świecie, zachował tę miłość do końca.Obecnie stanąłw cieniu krzyża i boleść musiała przenikać Jego serce.Wiedział też, że będzieopuszczony w godzinie zdrady, i zdawał sobie sprawę z faktu, że Jego skazaniei wykonanie wyroku będzie takie samo, jak w przypadku niepoprawnych zło-nadzieja.pl Desire of Ages 463LXXI.Sługa sług wersja dla Adobe Acrobat Reader, 2002czyńców.Znał niewdzięczność i okrucieństwo tych, dla zbawienia których przy-szedł na świat.Wiedział, że ofiara, jaką miał złożyć, jest nieporównywalniewielka, zdawał też sobie sprawę, że dla wielu okaże się ona bezużyteczna.Wiedząc o wszystkim, co Go czeka, miał naturalne prawo do poddania sięmyślom o poniżeniu i cierpieniach.Patrzył jednak na tych dwunastu najbliż-szych Mu ludzi, którzy po przeżyciu Jego pohańbienia, smutku i bolesnychcierpień będą musieli samotnie walczyć.Jego myśli związane z własnymi cier-pieniami zawsze łączyły się z myślami o uczniach.Zatroskanie ich losamiprzewyższało w Jego umyśle sprawę własnej doli [ Pobierz całość w formacie PDF ]