Eo Prus, Boleslaw La faraono 1

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Nevole respondis la �efepiskopo. Feli�e sole mi a�dis kajmi pensas, ke inter �ia kanto kaj nia himno estas simileco tre mal-proksima.En �iu okazo �i ne ripetu �in. Kaj �i devas sin purigi aldonis la princo. �u sufi�os porfremdulino, se �i oferos al la templo de Izido tridek bovinojn? Bone, �i oferu respondis Herhor kun delikata grimaco. Ladiojn ne ofendas la oferoj& Kaj vi, nobla sinjoro da�rigis Ramzes bonvolu akcepti �itiun miraklan �ildon, kiun mi ricevis de mia sankta avo& Mi?& La �ildon de Amenhotep?& ekkriis la ministro. �umi �in indas? Per la sa�o vi egalas mian avon, kaj per la posteno vi lin ega-los.Herhor silente klini�is profunde.�i tiu ora �ildo, inkrustita permultekostaj �tonoj, havis, krom granda mona valoro, forton de lamuleto �i do estis re�a donaco.Sed pli gravaj estis la vortoj de l princo, ke Herhor per la pos-teno egalos Amenhotepon& �u la kronprinco jam decidi�is edzi�ikun la filino de li, Herhor?&Tio estis la plej amata revo de la ministro kaj de la re�ino Ni-kotris Tamen oni devas konfesi, ke Ramzes parolante pri la eston-ta posteno de Herhor, tute ne pensis pri la edzi�o kun lia filino, sed163LA FARAONOeLIBROpri novaj honoraj oficoj por li, kiuj mankis nek en la temploj, neken la kortego.164LA FARAONOeLIBROXVIIIe l tago, kiam li fari�is vic-re�o de Malsupra Egipto, komen-Dci�is por Ramzes vivo tre laciga, kian li tute ne atendis, kvan-kam li naski�is kaj kreskis en la re�a kortego.Oni simple tiranis lin, kaj liaj ekzekutistoj estis vizitantoj de �iujspecoj kaj rangoj.Jam en la unua tago, vidante la hom-amason, kiuj pu�ante unualian nevole piedpremis liajn herbejojn, rompis liajn arbojn, e� di-fektis la �irka�muron, la kronprinco postulis soldatajn gardistojnpor sia domo.Sed en la tria tago li devis forkuri el sia domo, en lakastelon, kies multenombraj gardistoj kaj precipe altaj muroj mal-faciligis la eniron.En la da�ro de la dekado anta� la forveturo Ramzes vidis repre-zentantojn de la tuta Egipto se ne de la tuta tiama mondo.En la komenco oni enlasis la grandajn.Venis por lin saluti: �e-fepiskopoj, ministroj, ambasadoroj feniciaj, grekaj, hebreaj, asiriaj,nubiaj, e� iliajn kostumojn li ne povis ekmemori.Poste venis es-troj de la najbaraj nomesoj, ju�istoj, skribistoj, supraj oficiroj de laMemfisa korpuso kaj bienposedantoj.�i tiuj homoj postulis nenion, ili esprimis nur sian �ojon.Sed laprinco, a�skultante ilin de la mateno �is la tagmezo kaj de la tag-mezo �is la vespero, sentis kapturnon kaj tremon en �iuj membroj.Poste venis kun donacoj reprezentantoj de pli malaltaj klasoj:komercistoj kun oro, sukceno, eksterlandaj teksa�oj, parfumoj kajfruktoj.Poste bankieroj kaj pruntedonantoj por procentoj.Poste165LA FARAONOeLIBROar�itektoj kun planoj de novaj konstrua�oj, skulptistoj kun projek-toj de statuoj kaj plataj skulpta�oj, �tonistoj, fabrikantoj de argilajvazoj, ligna�istoj ordinaraj kaj artaj, for�istoj, fandistoj, tanistoj,vinberkulturistoj, teksistoj, e� para�itoj, kiuj malfermadis la korpojnde l mortintoj.Ankora� ne estis finita la procesio de la honorantoj, kiam venisarmeo da petantoj.Invalidoj, vidvinoj kaj orfoj de l oficiroj postu-lis pension; nobelaj sinjoroj kortegajn oficojn por la filoj.In�e-nieroj alportis projektojn de novaj metodoj de l irigacio, kuracistojrimedojn kontra� �iuj malsanoj, anta�diristoj horoskopojn.Pa-rencoj de malliberuloj prezentis petojn pri malgrandigo de la puno,kondamnitoj al la morto pri pardono, malsanuloj petis, ke lakronprinco tu�u ilin a� donu al ili sian sputon.Sin prezentis fine belaj virinoj kaj patrinoj de belaj filinoj, hum-ile, sed trude petante, ke la kronprinco akceptu ilin en sian domon.Kelkaj difinis la altecon de la postulata salajro, rekomendis sianvirgecon kaj siajn talentojn.Post dektaga rigardado de novaj personoj kaj viza�oj, post dek-taga a�skultado de petoj, kiujn kontentigi povus nur la ri�a�oj de latuta mondo kaj la dia potenco, la princo estis konsumita.Li ne povisdormi, estis tiel ekscitema, ke la zumo de l mu�o kolerigis lin kajdum momentoj li ne komprenis, kion oni parolis al li.En �i tiu okazo Herhor ree helpis lin.Al la potenculoj li ordonisdiri, ke la princo ne akceptas plu, kaj kontra� la popolo, kiu aten-dis malgra� la admonoj al disiro, li sendis ta�menton de l nubiajsoldatoj kun bastonoj.Ili sukcesis multe pli facile ol Ramzes, kon-tentigi la homan avidecon.Anta� kiam pasis unu horo, la petantojmalaperis de l placo, kaj multaj dum kelke da tagoj metis kompre-sojn sur la kapon a� sur alian batitan parton de sia korpo.166LA FARAONOeLIBROPost �i tiu provo plenumi la vic-re�an devon, la princo eksentisprofundan malestimon al la homoj kaj fari�is apatia.Du tagojn li ku�is sur la kanapo kun la manoj sub la kapo, sen-pense rigardante la plafonon.Li ne miris plu, ke lia pia patro pasi-gas la tempon anta� la altaroj de l dioj, sed ne povis kompreni, kielHerhor sukcesas plenumi tiom da aferoj, kiuj kiel fulmotondro nenur superas la homajn fortojn, sed e� povas lin frakasi. Kiel alkonduki al la triumfo niajn planojn, se amaso da petan-toj ligas nian volon, man�as niajn pensojn, trinkas nian sangon?&Post dek tagoj mi estas malsana, post unu jaro sendube mi mal-sa�i�us& En tiaj kondi�oj oni povas fari neniajn projektojn, onipovas nur defendi sin kontra� la frenezo&Li estis tiel timigita de sia senforteco sur la posteno de l superaestro, ke li alvokis Herhoron kaj per �emanta vo�o rakontis al li sian�agrenon.La �tata viro kun rideto a�skultis la plendojn de la juna direktan-to de la regna �ipo, fine li diris: �u vi scias, sinjoro, ke la grandegan palacon, en kiu ni lo�as,konstruis unu sola ar�itekto, Senebi, kiu cetere mortis ne fininte�in.Kaj certe vi komprenos, kiel �i tiu eterne vivanta ar�itekto povisplenumi sian planon, neniam laci�ante kaj �iam konservante gajanhumoron? Mi volus scii& Li mem ne faris �ion; li ne hakis la trabojn kaj la �tonojn, nefaris la brikojn, ne portis ilin sur la traba�on, ne metis ilin unu suralia, ne cementis.Li nur desegnis la planon, e� por tio li havis hel-pantojn.Kontra�e vi, princo, volas mem �ion plenumi, mem a�skulti kajaran�i �iujn aferojn.Tio superas la homajn fortojn. Kiel mi povis fari alie, se inter la petantoj estis maljuste kon-167LA FARAONOeLIBROdamnitaj a� ne rekompencitaj la� la meritoj? La fundamento de l�tato ja estas la justeco respondis la kronprinco. Kiom da homoj vi povas a�skulti dum unu tago, sen laci�o? demandis Herhor. Dudek, ne pli multe& Vi estas tre feli�a [ Pobierz całość w formacie PDF ]