[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nu, estas decidite kaj fini-te! Neniun vorton plu pri tio �i.Ni parolu pri alio.Sofio Petrovna ree deflanke rigardis la viza�on deIljin.Iljin rigardis supren, estis pala kaj malkontentemordetis la tremantajn lipojn.Lubjanceva ne komprenisla ka�zon de lia malkontento, sed lia palo kortu�is �in. Ne koleru, ni estu amikoj & �i diris karese. �uvi konsentas? Jen estas mia mano.Iljin prenis �ian malgrandan, molan manon per am-ba� manoj, premetis �in kaj malrapide levis al la lipoj. Mi ne estas gimnaziano, murmuris li. Min ne-niom logas amikeco kun amata virino. Sufi�e, sufi�e! Estas decidite kaj finite.Ni venis albenko, ni sidi�u &La animon de Sofio Petrovna plenigis agrabla sento deripozo: la plej malfacila kaj �ena estis jam dirita, la mal-trankviliganta demando estas solvita kaj finita.Nun �ijam povis libere spiri kaj rigardi Iljinon rekte en la viza-�on.xi rigardis lin, kaj egoista sento de supereco deamata virino kontra� enami�into agrable karesis �in.Al�i pla�is, ke tiu �i forta, granda viro kun brava viza�o kajkun granda nigra barbo, sa�a, klera kaj, kiel oni diras,talenta, obeeme sidi�is apud �i kaj mallevis la kapon.Du-tri minutojn ili sidis silente. Nenio ankora� estas decidita kaj finita & dirisIljin. Vi kvaza� el alfabeta libro legas al mi: Mi amas69 UZINO 3eLIBROkaj estimas la edzon & fundamento de familio & Tion�i mi konas sen vi kaj povas e� diri al vi pli multe.Sin-cere kaj honeste mi diris al vi, ke tiun �i mian kondutonmi opinias krima kaj senmorala.Kion pli mi povus diri?Sed kial diri tion, kio estas al �iuj konata? Anstata� nu-tri najtingalon per vanaj vortoj, pli bone estus, se vi in-struus min: kion mi devas fari? Mi jam diris al vi: forveturu! Mi jam vi tion �i bone scias forveturis kvinfo-je kaj �iam revenis de mezvojo! Mi povas montri al vi labiletojn, ili �iuj estas konservitaj.Mankas volo porforkuri de vi! Mi batalas, forte batalas, sed al kiu diablomi ta�gas, se mankas �e mi decidemo, se mi estas mal-forta, malkura�a! Mi ne povas batali kontra� la naturo.�u vi komprenas? Mi ne povas! Mi forkuras de tie �i, kaj�i tenas min je la baskoj.Abomena, honta malforteco!Iljin fari�is ru�a, levi�is kaj ekiris apud la benko. Kiel hundo mi koleras! li murmuris, pugne pre-mante la manojn. Malamegas min mem kaj malesti-mas! Mia dio, kiel mal�asta bubega�o mi amindumasfremdan edzinon, skribas idiotajn leterojn, malgloras &Iljin mane kaptis la kapon, ek�emis kaj sidi�is. Kaj krome via malsincereco! li diris ripro�e. Sevi malaprobas mian konduton, kial vi venis �i tien? Kiologis vin tien �i? En miaj leteroj mi petas de vi nur kate-gorian, sinceran respondon jes a� ne, kaj vi anstata� sin-70 UZINO 3eLIBROcera respondo tendencas �iutage hazarde renkonti�ikun mi, kaj regalas min per sentencoj el alfabeta libro!Lubjanceva subite ektimis kaj ru�o kovris �in.^xinsubite atakis la sento, kiu aperas �e bonkondutaj virinoj,kiam oni neatendite ekvidas ilin nekonvene vestitaj. Vi kvaza� suspektas, ke mi ludas & �i diris. Mi�iam sincere respondis al vi kaj & kaj hodia� mi petisvin! �u oni petas en similaj cirkonstancoj? Se vi estusdirinta: Iru for! mi jam delonge ne estus tie �i, sed vine diris al mi tion.Neniam vi respondis al mi sincere.Stranga estas la hezito! Vere estas, ke vi ludas kun mi,a��&Iljin ne finis paroli kaj apogis la kapon per la manoj.Sofio Petrovna komencis rememori sian vivon de la ko-menco �is la fino.xi memoris, ke �i �iam ne nur age, sedanka� en siaj ka�itaj pensoj estis kontra� la aminduma-do de Iljin, sed samtempe �i sentis, ke en la vortoj de laadvokato estas parto da vero.Ne sciante, kia estas tiuvero, �i, malgra� la penado, nenion trovis por respondial la plendo de Iljin.Ne estis konvene silenti kaj �i diris,levetante la �ultrojn: Kaj mi krome estas kulpa. Mi ne opinias vin kulpa pro nesincereco & dirisIljin. Via nesincereco estas komprenebla kaj natura.71 UZINO 3eLIBROSe �iuj homoj interkonsentus kaj subite fari�us sinceraj,�io pereus �e ili.Neniu filozofio okupis la pensojn de Sofio Petrovna,sed �i estis �oja �an�i la interparolon kaj demandis: Kial? �ar estas sinceraj nur sova�uloj kaj bestoj, se civi-lizacio enportis en la vivon tian bezona�on, kiel ekzem-ple virina virto, tie �i sincereco estas nekonvena &Iljin kolerete pikis sablon per bastono.Lubjanceva a�-skultis lin, multon �i ne komprenis, sed lia parolo pla�isal �i.Al �i anta� �io pla�is, ke kun �i, kun ordinara viri-no, talenta homo parolas pri sa�aj aferoj ; poste tre pla-�is al �i rigardi, kiel movi�as la pala, viva kaj ankora�kolereta, juna viza�o.Multon �i ne komprenis, sed al �iestis evidenta tiu �i bela kura�o de moderna homo, kunkiu �i ne meditante kaj neniom hezitante, decidas gra-vajn demandojn kaj faras definitivajn konkludojn.xi subite rimarkis, ke �i lin admiras, kaj ektimis [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl trzylatki.xlx.pl
.Nu, estas decidite kaj fini-te! Neniun vorton plu pri tio �i.Ni parolu pri alio.Sofio Petrovna ree deflanke rigardis la viza�on deIljin.Iljin rigardis supren, estis pala kaj malkontentemordetis la tremantajn lipojn.Lubjanceva ne komprenisla ka�zon de lia malkontento, sed lia palo kortu�is �in. Ne koleru, ni estu amikoj & �i diris karese. �uvi konsentas? Jen estas mia mano.Iljin prenis �ian malgrandan, molan manon per am-ba� manoj, premetis �in kaj malrapide levis al la lipoj. Mi ne estas gimnaziano, murmuris li. Min ne-niom logas amikeco kun amata virino. Sufi�e, sufi�e! Estas decidite kaj finite.Ni venis albenko, ni sidi�u &La animon de Sofio Petrovna plenigis agrabla sento deripozo: la plej malfacila kaj �ena estis jam dirita, la mal-trankviliganta demando estas solvita kaj finita.Nun �ijam povis libere spiri kaj rigardi Iljinon rekte en la viza-�on.xi rigardis lin, kaj egoista sento de supereco deamata virino kontra� enami�into agrable karesis �in.Al�i pla�is, ke tiu �i forta, granda viro kun brava viza�o kajkun granda nigra barbo, sa�a, klera kaj, kiel oni diras,talenta, obeeme sidi�is apud �i kaj mallevis la kapon.Du-tri minutojn ili sidis silente. Nenio ankora� estas decidita kaj finita & dirisIljin. Vi kvaza� el alfabeta libro legas al mi: Mi amas69 UZINO 3eLIBROkaj estimas la edzon & fundamento de familio & Tion�i mi konas sen vi kaj povas e� diri al vi pli multe.Sin-cere kaj honeste mi diris al vi, ke tiun �i mian kondutonmi opinias krima kaj senmorala.Kion pli mi povus diri?Sed kial diri tion, kio estas al �iuj konata? Anstata� nu-tri najtingalon per vanaj vortoj, pli bone estus, se vi in-struus min: kion mi devas fari? Mi jam diris al vi: forveturu! Mi jam vi tion �i bone scias forveturis kvinfo-je kaj �iam revenis de mezvojo! Mi povas montri al vi labiletojn, ili �iuj estas konservitaj.Mankas volo porforkuri de vi! Mi batalas, forte batalas, sed al kiu diablomi ta�gas, se mankas �e mi decidemo, se mi estas mal-forta, malkura�a! Mi ne povas batali kontra� la naturo.�u vi komprenas? Mi ne povas! Mi forkuras de tie �i, kaj�i tenas min je la baskoj.Abomena, honta malforteco!Iljin fari�is ru�a, levi�is kaj ekiris apud la benko. Kiel hundo mi koleras! li murmuris, pugne pre-mante la manojn. Malamegas min mem kaj malesti-mas! Mia dio, kiel mal�asta bubega�o mi amindumasfremdan edzinon, skribas idiotajn leterojn, malgloras &Iljin mane kaptis la kapon, ek�emis kaj sidi�is. Kaj krome via malsincereco! li diris ripro�e. Sevi malaprobas mian konduton, kial vi venis �i tien? Kiologis vin tien �i? En miaj leteroj mi petas de vi nur kate-gorian, sinceran respondon jes a� ne, kaj vi anstata� sin-70 UZINO 3eLIBROcera respondo tendencas �iutage hazarde renkonti�ikun mi, kaj regalas min per sentencoj el alfabeta libro!Lubjanceva subite ektimis kaj ru�o kovris �in.^xinsubite atakis la sento, kiu aperas �e bonkondutaj virinoj,kiam oni neatendite ekvidas ilin nekonvene vestitaj. Vi kvaza� suspektas, ke mi ludas & �i diris. Mi�iam sincere respondis al vi kaj & kaj hodia� mi petisvin! �u oni petas en similaj cirkonstancoj? Se vi estusdirinta: Iru for! mi jam delonge ne estus tie �i, sed vine diris al mi tion.Neniam vi respondis al mi sincere.Stranga estas la hezito! Vere estas, ke vi ludas kun mi,a��&Iljin ne finis paroli kaj apogis la kapon per la manoj.Sofio Petrovna komencis rememori sian vivon de la ko-menco �is la fino.xi memoris, ke �i �iam ne nur age, sedanka� en siaj ka�itaj pensoj estis kontra� la aminduma-do de Iljin, sed samtempe �i sentis, ke en la vortoj de laadvokato estas parto da vero.Ne sciante, kia estas tiuvero, �i, malgra� la penado, nenion trovis por respondial la plendo de Iljin.Ne estis konvene silenti kaj �i diris,levetante la �ultrojn: Kaj mi krome estas kulpa. Mi ne opinias vin kulpa pro nesincereco & dirisIljin. Via nesincereco estas komprenebla kaj natura.71 UZINO 3eLIBROSe �iuj homoj interkonsentus kaj subite fari�us sinceraj,�io pereus �e ili.Neniu filozofio okupis la pensojn de Sofio Petrovna,sed �i estis �oja �an�i la interparolon kaj demandis: Kial? �ar estas sinceraj nur sova�uloj kaj bestoj, se civi-lizacio enportis en la vivon tian bezona�on, kiel ekzem-ple virina virto, tie �i sincereco estas nekonvena &Iljin kolerete pikis sablon per bastono.Lubjanceva a�-skultis lin, multon �i ne komprenis, sed lia parolo pla�isal �i.Al �i anta� �io pla�is, ke kun �i, kun ordinara viri-no, talenta homo parolas pri sa�aj aferoj ; poste tre pla-�is al �i rigardi, kiel movi�as la pala, viva kaj ankora�kolereta, juna viza�o.Multon �i ne komprenis, sed al �iestis evidenta tiu �i bela kura�o de moderna homo, kunkiu �i ne meditante kaj neniom hezitante, decidas gra-vajn demandojn kaj faras definitivajn konkludojn.xi subite rimarkis, ke �i lin admiras, kaj ektimis [ Pobierz całość w formacie PDF ]
