[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Krew ofiarna.Jak Krew Chrystusa Ukrzy\
owanego.Ciemności domagają się Baranka.Uniosła wilgotne, klejące się dłonie dotwarzy.Zapach krwi mieszał się z zapachemperfum, przyprawiał o mdłości.Zerwała się odtoaletki i pobiegła do łazienki.ROZDZIAA
DWUDZIESTY ÓSMYLiz z ka\
dą minutą była coraz bardziejniespokojna.Zerknęła na zegarek.Umówiła się zGlorią w toalecie Fairmont Hotel punktualniekwadrans po dziewiątej.Teraz było ju\
dwadzieścia pięć po.Gdzie podziewa sięprzyjaciółka?Wstała i zaczęła przechadzać się nerwowo.Co ją podkusiło, \
eby przystać na tenniebezpieczny plan? Pokręciła głową.Zamienićsię miejscami z Glorią? Udawać ją wobecczterystu osób? Musiała chyba zwariować!Podeszła do lustra i spojrzała na swojeodbicie.Wzdrygnęła się.Kiedy Gloriazaproponowała, \
eby poszła za nią na balmaskowy, odniosła się sceptycznie do tegopomysłu, choć w głębi duszy korciło ją ryzyko.Ostatecznie uległa namowom Glorii; przyjaciółkaprzekonała ją, \
e rzecz nie będzie taka trudna, jaksię zrazu wydawało.Obydwie były tego samegowzrostu i podobnej budowy, nosiły nawet ten samrozmiar butów.Na balu zawsze pojawiał się tłumgości, sala tonęła w półmroku, matka niesprawdzała, jak Gloria się bawi, a ojciec spędzałwieczór przy barze.Jeśli Liz nie zdejmie maski ipostara się trzymać na uboczu, plan powinien siępowieść.Ostatecznie dziewczyna nie tylko dała sięprzekonać do pomysłu, ale była nim corazbardziej podniecona.Zawsze marzyła, \
eby wziąćudział w prawdziwym balu maskowym, takim, ojakich czytała w ksią\
kach historycznych.Chciałazobaczyć, jak się bawią ludzie naprawdę bogaci.Być, choćby przez jeden wieczór, na miejscuGlorii.Płonęły jej policzki.Dotknęła swojegoodbicia w lustrze, trochę zawstydzona własnymimyślami.Kim ona jest? Kopciuszkiem? Myśli, \
epantofelek dobrej wró\
ki odmieni jej \
ycie? śenagle pojawi się ksią\
ę?Akurat.Skrzywiła się i odwróciła odlustra.Na zawsze zostanie Kopciuszkiem.Wyjrzała ostro\
nie przez drzwi nakorytarz, w kierunku wind.Ani śladu Glorii.Zcię\
kim westchnieniem zamknęła na powrótdrzwi, usiadła przy toaletce i oparła brodę nadłoniach.Powinna była wiedzieć, \
e przyjaciółka sięspóz
ni.Ostatnio wszędzie się spóz
niała, a Liz jąnieodmiennie kryła, tak by Gloria jak najwięcejczasu mogła spędzać z Santosem.Początkowosporadycznie odwoływała się do pomocy Liz,teraz czyniła to właściwie codziennie.Liz godziłasię zrazu chętnie, w końcu Gloria była jejnajlepszą przyjaciółką.Ostatnio jednak zaczynałabyć zmęczona ciągłymi kłamstwami.Westchnęła ponownie.Dotąd byłynierozłączne, uczyły się razem, razem biegały dokina, szły do centrum handlowego i do biblioteki,wyprawiały się na przeja\
d\
ki rowerowe doAudubon Park.Teraz to się skończyło.Có\
,człowiek musi płacić za miłosne uniesienianajlepszej przyjaciółki.Liz zaczęła wodzić czubkiem pantofelkapo orientalnym wzorze grubego dywanu.Imbardziej Gloria traciła głowę, im bardziejlekkomyślnie i nieostro\
nie postępowała, tymbardziej prawdopodobne stawało się, \
e w końcucała rzecz się wyda.Być mo\
e pani St.Germaine ju\
cośzauwa\
yła.Liz przeszedł dreszcz na tę myśl.Przera\
ała ją matka Glorii.Mimo \
e odnosiła siędo niej serdecznie i zawsze miała dla niej miłesłowo, nie wierzyła ani przez moment w dobreintencje tamtej.Owszem, Hope St.Germaineuznała, \
e mała Sweeney ma dobry wpływ na jejcórkę i zaakceptowała przyjaz
ń - ale do czasu.Jejstosunek do Liz mógł się zmienić w ka\
dej chwili.A była osobą znaczącą, posiadającą du\
ewpływy, przy tym zimną i bezwzględną.CzasamiLiz, spoglądając w jej oczy, nie mogłapowstrzymać dreszczu przera\
enia.Doskonalezdawała sobie sprawę, \
e w stosownym dla siebiemomencie pani St.Germaine nie zawaha siÄ™ u\
yćswojej władzy i wpływów, by pozbyć sięniewygodnej przybłędy.Ona zaś, bezradna iuzale\
niona od łaski innych, nie obroni się wtedy.Jeśli nadal miała otrzymywać stypendium,powinna mieć nieposzlakowaną opinię i celująceoceny.Niepokalanki oznajmiły jej wprost: jednopotknięcie i wyleci ze szkoły.Do łazienki weszła jakaś matka zdwojgiem zmęczonych, rozmarudzonych dzieci.Liz przyglądała się rodzinnej scenie niewidzącymwzrokiem, wcią\
zatopiona w myślach o Hope St.Germaine.Kiedyś próbowała podzielić się zGlorią swoimi lękami, jednak przyjaciółkastwierdziła, \
e niepotrzebnie się boi.Matkaniczego nie podejrzewa, przekonywała, a nawetgdyby odkryła prawdę na temat romansu córki, tokonsekwencje poniesie Gloria, nie Liz.Pomimo tych zapewnień Liz nie mogłapozbyć się złych przeczuć.Gloria opowiedziałajej o kłótni z Santosem i o swoim zamiarzeporozmawiania z ojcem.Zdaniem Lizprzyjaciółka straciła instynkt samozachowawczy.W jakimś sensie mogła to nawet zrozumieć, niezmniejszało to jednak w niczym jej obaw.Ostatnie dwa miesiące sporo czasuspędziła z zakochaną parą - Gloria chciała, \
ebypoznała Santosa tak dobrze jak ona i by mogła sięprzekonać, \
e to najwspanialszy facet na świecie.Liz nie musiała długo się przekonywać.Od razu uznała, \
e nigdy w \
yciu nie spotkała takfantastycznego chłopaka.Był bystry, przystojny, zpoczuciem humoru, doprowadzał ją do śmiechu iprowokował do myślenia.Przy nim mogłabynawet uwierzyć, \
e jest Å‚adna.I wcale nie uwa\
ał,\
e dziewczyna, która ma trochę oleju w głowie,musi być nudna.Podziwiał zresztą jej inteligencję,mówił jej o tym.Nawiązała się między nimiszczególna nić porozumienia, inna ni\
ta, którałączyła go z Glorią.Obydwoje pochodzili zbiednych rodzin, obydwoje musieli sami owszystko walczyć.Tak, mieli ze sobą wielewspólnego.Nic więc dziwnego, \
e Liz była w nimprawie zakochana.Zafrasowana, przygryzła wargę.Wcale sięjej nie podobało, \
e tak właśnie czuje.Było jejgłupio, \
e czeka, kiedy Gloria i Santos zerwą zesobą.Martwiła ją własna nielojalność, ale te\
wiedziała, \
e nigdy nie zrobiłaby świństwaprzyjaciółce.Nie.Nie potrafiłaby zdradzić,zawieść, oszukać.Nigdy [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

trzylatki.xlx.pl