[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Granice i ochrona sądowa wolności religii, sumieniaWolność religijna nie jest prawem absolutnym, czyli nie podlegającym jakimkolwiek ograniczeniom.Konieczność jej ograniczenia wyznacza troska o dobro wspólne oraz wzgląd na prawa innych osób.Jak wspomina o tym art.53 ust.5 ograniczenia mogą nastąpić tylko na drodze ustawowej i wyłącznie z ważnych powodów (wyliczenie wyczerpujące).Obejmują one konieczność ochrony:lbezpieczeństwa państwa,llporządku publicznego,llzdrowia i moralności,llpraw innych osób.lKonstytucja RP prawo człowieka do wolności sumienia i religii traktuje jako dobro jego osobiste i przyznaje mu środki ochrony prawnej, jaki są między innymi:lprawo do wniesienia skargi sądowej,llprawo do wniesienia skargi do Trybunału Konstytucyjnego.lPonadto każdy może wnieść skargę do Trybunału Konstytucyjnego o zbadanie zgodności z obowiązującą Konstytucją ustawy lub innego aktu normatywnego, na podstawie którego sąd lub organ administracji publicznej orzekł ostatecznie o jej wolnościach lub prawach, co wynika z art.79.W ostateczności takie zagadnienie może stać się również przedmiotem badania Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, w związku z ratyfikowaną przez Polskę 20 listopada 1991 roku Europejską Konwencją Praw Człowieka, a wyrok taki wiąże wnoszącego skargę i państwo.Reasumując można powiedzieć, iż obecnie obowiązująca konstytucja, pomimo bardzo długiej i burzliwej debaty na tematy związane z ujęciem problemu wiary, kościoła i innych związków wyznaniowych w polskim systemie prawnym, należy pod tym względem do liberalnych i bardzo elastycznych.Jest unormowaniem na tyle ogólnym by nie budzić powszechnego sprzeciwu i konieczności jakże skomplikowanej jego zmiany, pozostawiając szczegółowe uregulowania tego problemu dla parlamentu na poziomie ustawowym.Taki kierunek w związku z przeważającymi w Polsce katolikami i uznawaniu przez długi okres tej religii jako dominującej, spowodowany był powstawaniem i dopuszczaniem różnych nowych odmian związków wyznaniowych i kościołów jakie wcześniej nie egzystowały na terenie państwa, a także dążeniem przez ustawodawcę do rozdziału kościoła od państwa.BibliografialKonstytucja RPllPolskie Prawo Wyznaniowe - Józef KrukowskillPrawo Konstytucyjne - BanaszakllPaństwo i prawo 11-12/1997llPaństwo i prawo 4/2000l1lll [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl trzylatki.xlx.pl
.Granice i ochrona sądowa wolności religii, sumieniaWolność religijna nie jest prawem absolutnym, czyli nie podlegającym jakimkolwiek ograniczeniom.Konieczność jej ograniczenia wyznacza troska o dobro wspólne oraz wzgląd na prawa innych osób.Jak wspomina o tym art.53 ust.5 ograniczenia mogą nastąpić tylko na drodze ustawowej i wyłącznie z ważnych powodów (wyliczenie wyczerpujące).Obejmują one konieczność ochrony:lbezpieczeństwa państwa,llporządku publicznego,llzdrowia i moralności,llpraw innych osób.lKonstytucja RP prawo człowieka do wolności sumienia i religii traktuje jako dobro jego osobiste i przyznaje mu środki ochrony prawnej, jaki są między innymi:lprawo do wniesienia skargi sądowej,llprawo do wniesienia skargi do Trybunału Konstytucyjnego.lPonadto każdy może wnieść skargę do Trybunału Konstytucyjnego o zbadanie zgodności z obowiązującą Konstytucją ustawy lub innego aktu normatywnego, na podstawie którego sąd lub organ administracji publicznej orzekł ostatecznie o jej wolnościach lub prawach, co wynika z art.79.W ostateczności takie zagadnienie może stać się również przedmiotem badania Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, w związku z ratyfikowaną przez Polskę 20 listopada 1991 roku Europejską Konwencją Praw Człowieka, a wyrok taki wiąże wnoszącego skargę i państwo.Reasumując można powiedzieć, iż obecnie obowiązująca konstytucja, pomimo bardzo długiej i burzliwej debaty na tematy związane z ujęciem problemu wiary, kościoła i innych związków wyznaniowych w polskim systemie prawnym, należy pod tym względem do liberalnych i bardzo elastycznych.Jest unormowaniem na tyle ogólnym by nie budzić powszechnego sprzeciwu i konieczności jakże skomplikowanej jego zmiany, pozostawiając szczegółowe uregulowania tego problemu dla parlamentu na poziomie ustawowym.Taki kierunek w związku z przeważającymi w Polsce katolikami i uznawaniu przez długi okres tej religii jako dominującej, spowodowany był powstawaniem i dopuszczaniem różnych nowych odmian związków wyznaniowych i kościołów jakie wcześniej nie egzystowały na terenie państwa, a także dążeniem przez ustawodawcę do rozdziału kościoła od państwa.BibliografialKonstytucja RPllPolskie Prawo Wyznaniowe - Józef KrukowskillPrawo Konstytucyjne - BanaszakllPaństwo i prawo 11-12/1997llPaństwo i prawo 4/2000l1lll [ Pobierz całość w formacie PDF ]