Kraszewski Józef Ignacy Dzieje Polski 01 Stara bań

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nie warto od tegopoczynać, kiedy wolę swą mamy.Wstał Doman. Czemu nie na losy? zapytał. Czasuby się nie marnowało.Pokładnijmy włócznie, każdy swoją, konia białegoprzyprowadzmy, którą włócznię nogą pierwszą potrąci, czyja będzie, tego Bogi chcą. Lub na Lednicę poślijmy, na ostrów święty, sprowadzmy dziewkę od ognia, połóżmy przed nią czapki rzędem, każdyswą.czyją wybierze, ten nam kneziem będzie. odezwał się Zgorzelec.Tu się dopiero swar i gwar wziął okrutny; losów nie chcieli za nic ci, co się pewnego wyboru dla siebie spodziewali.Zgodynie było.a tu i noc już nadchodziła.Poczęto się ruszać z koła.Jedni po dworach pojechali nazad z nicz�m, drudzy się na grodzisku porozkładali, inni po okolicyposzli obozować w gajach.Leszka chcieli jedni, Myszka drudzy, Wisza inni, Dobka wreszcie i z dziesięciu jeszcze stawiono.Byli tacy, co już Dobkaznając, okrzykiwać go chcieli, ale sam im usta zamknął. Nie chcę! zawołał. Wolę słuchać niż rozkazywać.i swobodnym być, niż mieć tysiąc panów.Uciekłbym racz�j zakraj świata, niżbym się niewoli t�j miał poddać.Myszkowie, którzy się napewno spodziewali, że ich jednym okrzykną głosem, odjechali gniewni i zasmuceni.Ale coraz więc�jbyło takich, którzy mówili. Nie gorsiśmy od nich.mienia mamy tyleż albo i więc�j, ziemi dużo, rodu mnogo.jeżeli im kniażyć, toć i my potrafiemy.I tak porozpraszali się wszyscy nieradzi z siebie, nieradzi z drugich, gniewni, nachmurzeni, niecierpliwi.Wieczorem, gdy Piastun od swoich barci do zagrody powrócił, właśnie Dobek zajeżdżał przed jego wrota i zsiadał przedniemi. Ojcze Piastunie rzekł woleliście wy do pszczół iść niż do ludzi, a gdybyście się byli do nas pokwapili, możebyścienam z sobą zgodę przynieśli.Pszczołyby sobie bez was radę dały. A cóż się tam u was stało? zapytał stary. Nic.słychać tylko, że Chwostka synowie Kaszubów już na nas i Pomorzan prowadzą.my tymczasem nie im a sobiepięści pokazujemy.Wiec się zrywa.A że my sami wybierać nie umiemy, jedni nam do wyboru konia radzą, drudzy dziewkę,trzeci losy rzucane.i drewienka.wreszcie choć do słupa biegać, jak za dziadów bywało. Widzisz Dobek rzekł Piastun spokojnie żem dobrze do pszczół szedł, bo tam w lesie ja wiem, com zrobił, a nagrodzie ja ubogi człek z małym głosem, nicbym nie dokazał.Jużeście się to rozjechali?. Jedni precz poszli gniewni, drudzy leżą i mruczą.inni, jako ja, gospody szukają.Przecie wybierać trzeba, bo namniewybrany na kark siędzie.Nazajutrz zrana i Doman podjechał do wrót z pokłonem, bo starego wszyscy szanowali. Cóżeście to wy tak pobledli? zapytał gospodarz, który go i nie widział dawno i nie słyszał o nim nawet. Nóż miałem w boku, krwi mi siła upłynęło! rzekł Doman. Któż was pchnął? Wstyd rzec.dziewka.Porwałem Wisza córkę, bo mi się srodze podobała.Na koniu będąc, w moich rękach, nóż mimój własny wychwyciła i zadała ranę głęboką.Drogoście kupili dziewczynę. Anim j�j dostał odparł śmiejąc się Doman wymknęła mi się i uciekła do chramu na Lednicę, a jam się długo lizaćmusiał.Piastun rzekł. Znajdziecie drugą. Jużem ci i znalazł dodał Doman a co mi po t�m, kiedy zawsze pierwsz�j żal.W t�m się głos dał słyszeć z boku piskliwy. I gdyby nie ta stara wiedzma Jaruha, jużby was na świecie nie było.ha! ha!.Obejrzeli się i ujrzeli staruchę, która do nóg się im kłaniając, głową i rękami, uśmiechała się. A ty na wiec czy z wieca? rzekł szydersko Dobek możebyś się nań przydała? Dopiero na wiec ciągnęła dal�j stara niezmięszana czemu nie? Słyszałam ja, że tam ładu nie ma.Kto wie?przyszedłby może ze mną.bo ja różne rzeczy w worku noszę.i wiele wiem.Powiedziałabym gromadzie baśń. Jaką? zapytali ciekawi. E! to stara babska klechda. szepnęła Jaruha. Raz mówią trafiło się tak, że w mrowisku nie stało króla.Mrówczypan z dębu spadłszy zabił się, a potomstwa po sobie nie zostawił.Tymczasem łakome ptactwo naciągało, aby złupićmrowisko.Zebrała się starszyzna i radzi.Jedni chcą komara wybierać, drudzy muchę, inni pająka, byle nie mrówkę.bo onewszystkie czarne, a wszystkie sobie równe.Tak dobra jedna jak i druga.Wybierali, wybierali i wybrać nie mogli, a ptactwo jajadziubało tymczasem i wyjadało do szczętu.wszystkich równo.Aby ono to i tu tak nie było, miłościwi panowie.Ale star�j babieco do tego?. Rozśmieli się słuchający, a Jaruha pokłoniwszy się, poszła do Rzepicy piwa się napić.Więc przybyli mocno nalegali na Piastuna, aby z niemi nazajutrz na wiec jechał. A po co mnożyć głowy, kiedy i tak nie ma zgody? odparł stary. Radzcie bezemnie, jam się nie zdał.Nazajutrz dzień toż samo było.Zjechali się starsi radzić, a poczęli wadzić i zeszło na sporach co było dnia.Widać było okołostołba wijące się ludzi gromady, to przypadające do siebie, to odskakujące i rozchodzące się daleko, to nabiegające na siebieznowu.Ręce się podnosiły do góry.i głosy, rzucano czapki, pot�m wszyscy szli precz i za chwilę się do kupy cisnęli.Zgody nie było.Leszkowie z jedn�j, Myszki z drugi�j strony przewodzili [ Pobierz całość w formacie PDF ]

v