Marshall Paula Hester Waring wychodzi za mšż

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Hester Waring! Każda inna dziewczyna byłabydużo lepsza jako żona i jako gospodyni.Sara nawet żartowa�ła pózniej, że w tamtych pamiętnych dniach wykrzyknik nadobre przylgnął do nazwiska Waring.Jej reakcja również by�ła spontaniczna.- Hester Waring! %7łarty sobie ze mnie stroisz, Alanie!- Wiem, co czujesz.Ze mną było tak samo.Ale nie żartuję.Słyszałem to dzisiaj od Toma.- Ale dlaczego ona? Myślałam zawsze, że Tom pojmie zażonę kobietę z klasą, piękną, powabną i dorównującą mu inte�lektem.Co on wymyślił? Albo może: co ona wymyśliła?! Prze�cież Tom schrupie ją na śniadanie.- Może Hester Waring chce być schrupana.Albo jest głodna- podsunął Alan.Sara, jak zwykle w takich przypadkach, od razu złagodniała.- Rzeczywiście! To przecież biedna, zagłodzona sierota.A co z weselem? Wszyscy zechcą popatrzeć, jeśli to prawda.- Prawda, prawda - zapewnił ją Alan.- Tom podał mi na�wet datę.Oznajmił, że ślub odbędzie się już po pierwszych za�powiedziach.Zaprosiłem oboje na obiad w tę sobotę.- To przynajmniej wyjaśnia, dlaczego ostatnimi czasy Tomtak rzadko nas odwiedzał! - zawołała Sara.- Po prostu uderzałw konkury! Cieszę się, że ich zaprosiłeś.Cokolwiek myślęo tym związku, życzę im wiele szczęścia.- Powiem ci więcej - dodał Alan.Sara chodziła po pokoju,bezwiednie przestawiając sprzęty, żeby chociaż w ten sposóbdać upust swemu zdenerwowaniu.- Hester zabrała Lucy Wrightna oględziny domu Toma.Lucy pojechała tam bez wiedzy Fran�ka.On sam dowiedział się o tym w kantynie, od Ramseya.- A ty gdzie o tym usłyszałeś? - zaciekawiła się Sara.- Po spotkaniu z Tomem natknąłem się na Pata.PodobnoFrank zamierzał ukarać swoją żonę.Lucy powiedziała mu wte�dy, że Hester prosiła ją o pomoc i że Tom Dilhorne wcale niejest gburem! I to Frank został ukarany, poszedł spać bez kolacji.Sara wybuchnęła śmiechem.- To cała Lucy.Coraz bardziej staje się podobna do matki.- Owszem.Pat twierdzi także, iż Lucy ciągle opowiadao swojej wycieczce po willi, która, jej zdaniem, stanowi połą�czenie pałacu chińskiego cesarza z szacownym British Mu�seum.Nie wątpię, że po ślubie przed drzwiami domu Toma usta�wią się kolejki.Ludzie, którzy dotychczas udawali, że go nieznają, pod byle pretekstem będą chcieli obejrzeć te wszystkiecuda.Sara potarła oczy.- Villa Dilhorne" - tak nazywała dom Toma - sprawiawielkie wrażenie.Ale czy Hester nie zechce zmienić jej wy�stroju?- Pat uważa, że nie.Połknęła przynętę razem z haczykiem,żyłką i spławikiem.- Ale z was plotkarze! - zawołała Sara.- Gdybym to japrzyniosła te wszystkie rewelacje, usłyszałabym tylko: Ech,kobiety".- Bądzmy przez chwilę poważni - powiedział Alan.- Trze�ba pomóc Tomowi.Był nam zawsze najwierniejszym druhem,spróbujmy więc zbliżyć się do Hester.Nigdy w życiu nie miałaprawdziwych przyjaciół.- Za to usidliła najbogatszego człowieka w Sydney.Dobrzejuż, dobrze! Wiem.Będę grzeczna i nie powiem nic niestosow�nego.Ale o ile sobie przypominam, panna Waring niezbyt zamną przepada.- Może ją kiedyś wystraszyłaś? - zauważył Alan.- Ja miałabym kogoś wystraszyć?! Co za nonsens!Zgodnie z obietnicą Sara ciepło powitała gości.Wzięła He�ster za rękę, pocałowała ją w policzek i oświadczyła:- %7łona Toma zawsze ma u nas miejsce.W głębi serca szalała jednak z niepokoju.Hester, jej zda�niem, wyglądała na obłożnie chorą i śmiertelnie wystraszoną.Podczas obiadu panna Waring powiedziała nie więcej niżdwa słowa.Tom nachylił się w jej stronę, żeby zapytać o pud�ding, który jadła z przesadną powolnością, wciąż jeszcze niemogąc się uwolnić od wspomnienia głodu.- Smakuje pani?Uniosła wzrok znad talerza.- Jest przewyborny, panie Dilhorne.Pokarm bogów.Tom uśmiechnął się.- A cóż to takiego, panno Waring?- Czasami pudding, a czasem coś innego.Ambrozja, panieDilhorne.Instynkt podpowiedział Sarze, że za tą rozmową kryło się coświęcej.Po pewnym czasie Tom zaczął mówić o swoich interesachz Sandym Jamesonem.Kiedy opowiadał, jak pracownik Jame�sona usiłował go spławić, Hester powiedziała:- Zadzierał z panem, panie Dilhorne? Musiał być bardzodzielny.- Czy to komplement, panno Waring? - zapytał Tom [ Pobierz całość w formacie PDF ]

v