[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Obawiam się, że właściwie nigdy nie rozumiałem znaczenia tego zwrotu  odparł wie-lebny Taylor.Madeleine nachyliła się mocno. Proszę księdza  powiedziała z naciskiem. Musi ksiądz nam pomóc.Diabeł grozi, że naszabije, jeżeli nie pomożemy mu odnalezć jego braci. Zwie się Elmek  dodałem cicho. Demon ostrych noży.Jeżeli nie uda się nam połączyćwszystkich trzynastu diabłów, zginiemy najgorszą ze śmierci.Wikariusz opadł na fotel wciskając plecy w oparcie.Spoglądał to na Madeleine, to na mnie. Wiecie o tym, prawda? Już o tym wiecie? Nie o wszystkim.Znamy tylko kilka szczegółów, do których udało nam się dotrzeć weFrancji, wiemy też to, czego domyślał się ojciec Anton. Ojciec Anton!  Twarz wielebnego Taylora się rozjaśniła. Nie miałem pojęcia, że onjeszcze żyje! To zadziwiające! Jak się czuje? Był tak dobry dla mnie podczas wojny.Toprawdziwy dżentelmen wśród kleru. Ojciec Anton zginął zeszłej nocy, proszę księdza.Zginął, kiedy Elmek wydostał się nawolność.Wielebny Taylor spuścił oczy. Och  westchnął bardzo cicho. Tak mi przykro. Proszę księdza  odezwałem się. Ucierpi więcej osób, jeśli ksiądz nie zechce namopowiedzieć o tych diabłach.Ojciec Anton uważał, że najprawdopodobniej chodzi o tetrzynaście diabłów, które terroryzowały Rouen w 1045 roku.Egzorcyzmował je CorneliusPrelati i pozaszy-wał w worki, ale ojciec Anton niczego ponadto już się nie dowiedział.Wielebny Taylor smutno wytarł nos. Mądry człowiek z ojca Antona.Tak, miał absolutną racje.Chodzi o trzynaście diabłów zRouen.Les treize diables de Rouen.  Ale w jaki sposób dostały się one do amerykańskich czołgów?  zapytała Madeleine. Nic ztego nie rozumiem.Wielebny wzruszył ramionami. Sam niewiele rozumiem.To wszystko wydarzyło się bardzo dawno temu, kiedy byłem jeszczegorliwym, młodym wikariuszem i właśnie otrzymałem parafię w Sussex. Czy może nam ksiądz o tym opowiedzieć?  poprosiłem. Zatrzymamy to dla siebie, skoroksiądz rzeczywiście martwi się ustawą o tajemnicy państwowej.Wielebny Taylor podniósł na mnie wzrok. Cóż, chyba nie stanie się nic złego, i tak już ogromnie dużo na ten temat wiecie.Czyzechcą państwo jeszcze whisky? Nie? Ale ja sobie naleję.Czekaliśmy w milczeniu, gdy wikariusz nalewał dla siebie jeszcze jednego drinka.Po chwiliwrócił do nas, siadł przy ogniu i zatopił zrenice w rozżarzonych wgłębieniach pieńków i gałęziniczym człowiek wspominający piekło. Musicie wiedzieć, że ta część Sussex najdotkliwiej ucierpiała podczas inwazji Normanów w 1066 roku.Zajęto całą dolinę, a Lewes stało się siedzibą Williama de Warrenne a,jednego z najbardziej zaufanych dowódców Wilhelma Zdobywcy.De Warrenne zbudował w Leweszamek, a na południowych stokach miasta kazał wznieść ogromne zabudowania, które weszływskład jednego z największych ośrodków kościelnych w Anglii.W swoim czasie był on potężniejszy nawet niż katedra w Canterbury.Wielebny Taylor przełknął pół szklanki whisky i otarł wargi rękawem. Oczywiście, gdy Henryk VIII zerwał z Rzymem, parafię zlikwidowano, a większość kamienia z zabudowań miejscowi rozkradli na domy.Przez całe wieki plebania skrywałaniektóreze swych sekretów.Dopiero gdy inżynierowie zaczęli rozkopywać w czasach wiktoriańskichteren pod budowę kolei do Brighton, odkryto wiele interesujących rzeczy. Spojrzałem na tarczę zegara stojącego na kominku.Wybiła ósma.Zastanawiałem się, na jakdługo wystarczy cierpliwości Elmekowi siedzącemu w średniowiecznym kufrze.Madeleinedotknęła mojej dłoni, nie miałem więc wątpliwości, że myśli o tym samym. Najpierw odnaleziono grobowiec  ciągnął wielebny Taylor  żony Williama de Warrenne a,Gundrady.Dotąd nie wiedziano, gdzie została pochowana.O tym odkryciu wiele mówiono ipisano.Ale doszło też do odkrycia, które przemilczano.Kopiąc głębiej natknięto się nazapieczętowany loch, wyrżnięty w kredowej skale.Znaleziono w nim trzynaście ogromniestarych worków z kośćmi. Trzynaście diabłów  wyszeptała Madeleine. Właśnie  przytaknął wikariusz. Trzynaście diabłów, uczniów Adramelecha.A ze słówwyrytych na pokrywie lochu wynikało, że przywiózł je zza morza, z Rouen, William deWarrenne.Były to diabły wojny, ukryte w dziwacznych zbrojach.Wypuszczono je pod Senlac,tam gdzie rozegrała się bitwa o Hastings, a one rzuciły się na Harolda i jego angielskichżołnierzy z taką wściekłością, że ci przegrali bitwę zaledwie w kilka godzin.Wielebny Taylor zwrócił się ku mnie, a jego rumiana twarz stała się jeszcze czerwieńsza odognia. Zapewne znacie tę opowieść, jak to łucznicy Wilhelma śląc strzały w powietrze dosięgliAnglików.Tyle że to wcale nie były strzały.Były to diabły.A owa bestia, co wydarłaHaroldowioczy, wywodziła się z piekieł.Wyjąłem papierosa, pierwszego w tym dniu, i zapaliłem. Przecież działo się to dziewięćset lat temu  zauważyłem. Co ksiądz może mieć ztym wspólnego?Wielebny Taylor podniósł na mnie wzrok. Najstarsze zapisy kościelne twierdzą, że William de Warrenne dobił targu z diabłami.Uzgodnił, że gdy pomogą zdobyć Normanom Anglię, odda Adramelechowi w ofierze swą żonęGundradę.Dlatego diabły przybyły do Lewes i dlatego Gundrada umarła w owym czasie.Alewtej parafii mieszkali wielcy egzorcyści, toteż udało im się okiełznać złe duchy i znowu zaszyćje w worki.Dopiero gdy inżynierowie kolejowi odpieczętowali loch, diabły ponownie ujrzałyświatło dnia. Co z nimi się stało?Wielebny Taylor dokończył whisky. Zabrano je nocą do podziemi kościoła ZwiętegoTadeusza i zapieczętowano.Dokonało tego siedmiu księży katolickich.Podobno właśnie w takisposób można było zapobiec ich ucieczce. Ojciec Anton  szepnąłem  usiłował sam zapieczętować diabła w piwnicy.Mój Boże,gdybyśmy wiedzieli o tym wcześniej. Jeden kapłan nie ma takiej władzy  powiedział wielebny Taylor. Musi ich być siedmiu imuszą wezwać na pomoc serafów [ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • trzylatki.xlx.pl