[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Madlenka, rigardumin, mi havas la kapon kiel ne�o; �u vere vi pensas, kemi farus ion, pri kio mi ne povus anta� Dio respondi?297 AVINJOeLIBROTiel diris al mi la onklo, kaj larmoj fluis sur liaj vangoj.Mi konsentis pri �io.Ji�i estis pro �ojo preska� freneza.Mi ne havis pli davesta�oj, ol kion mi portis sur la korpo.Ji�i tuj a�etis al mijupon, �aketon, kaj grenatojn sur la kolon por la edzi�afesto, la ceteron prizorgis la onklo.Tio estas la samajgrenatoj, kiujn mi havas, la kol�ikkolora mesulanjupokaj la lazura �aketo.La pilgrimantoj foriris, la onklo do-nis al ili leteron, ke mi restos tie kelkajn tagojn kaj ke miveturos kun li, pli multe li ne skribis. Estos pli bone, seni priparolos la aferon , li opiniis.La trian tagon mateneni havis la geedzi�an feston, militista pastro faris la ce-remonion.Sinjorino Lidu�ka estis svatistino, Lhotsk�honorfra�lo, lia fratino fian�knabino, la onklo kaj anko-ra� unu urbano atestantoj, krom ili �eestis neniu.Sinjo-rino Lidu�ka aran�is al ni matenman�on, kaj tiel ni pa-sigis tiun tagon en timo anta� Dio kaj en �ojo, reme-morante nur pri la niaj hejme.Sinjorino Lidu�ka incitetisJi�in �e la tablo, sen�ese al li dirante; Vi, vi, fian�o, mi e�ne rekonas vin, vi ne estas tiu nubmiena sinjoro Ji�i; sednemirinde, ke via viza�o tiel radias! Oni parolis jen pritio jen pri alio, kiel estas kutimo.Ji�i tuj volis, ke mi lo�u�e li, sed la onklo tion ne permesis, nur kiam ni estosrevenintaj el �e�ujo kaj finintaj la pilgrimon al Vambe�i-ce.298 AVINJOeLIBROPost kelkaj tagoj ni veturis al Ole�nice, mi kaj la on-klo.Kiel oni miris, ke mi estas edzino, kaj kiel ploris lapatrino, ke Ji�i estas soldato, mi ne povas al vi priskribi.Mia panjo interplektis la manojn kaj sen�ese plendis, kemi volas �in forlasi, en fremdlandon sekvi la soldaton,tiel ke la haroj �e tio hirti�is.Sed pa�jo, �iam prudentakaj sa�a, decidis. Nun finon, li diris kiel ili aran�is al sila liton, tiel ili dormos.Ili amas unu la alian, ili kune su-feru: vi, patrino, scias, ke pro mi vi anka� forlasis la pa-tron kaj la patrinon, kaj tio estas destinita al �iu knabi-no.Kiu estas kulpa, ke trafis Ji�in tiu akcidento? Ceteretie ne da�ras longe la servado; kiam li finfaros tiun tas-kon, li povas veni �i tien.Kaj vi, baptanino, trankvili�u, Ji�i estas sana knabo,kaj li ne mal�ojos, pri tio li jam estas zorginta.Vi, Madla,ne ploru, Dio donu al vi feli�on, kaj kun kiu vi iris al laaltaro, kun tiu iru en la tombon. Per tiuj vortoj la patrodonis al mi la benon kaj larmoj surve�is lian viza�on.Lapatrinoj anka� ploris.Mia patrino, dumvive pri �io zorgema, havis la kaponplena. Kia malprudenta�o, �i ripro�is min, �i tie havase� ne kusenon, e� ne mastrumilaron, e� ne vesta�on, kaj�i edzini�as.De kiam mi sur la piedoj stari�is, mi nevidis tian renversitan mondon! Mi ricevis decan eki-pa�on, kaj kiam mi havis �ion en ordo, mi revenis al Ji�i,kaj ne forlasis lin �is lia morto.Tiu malfeli�a milito, se299 AVINJOeLIBROtiu ne estus estinta, li povus ankora� esti �i tie! Jen vividas, ke mi scias, mia kara, kio estas �ojo kaj kio estasmal�ojo, ke mi scias, kio estas juneco kaj malsa�o, finisavinjo, metante kun milda rideto la sekan manon sur laovalan brakon de Kristla. Vi multe suferis, avinjo, sed vi tamen estis feli�a, viricevis tion, kion la koro deziris.Se mi scius, ke mi e�post �iuj suferoj estos feli�a, mi volonte ilin alportus, e�se mi devus atendi M�lan dum dek kvar jaroj, dirisKristla. La estontecon Dio havas en la manoj.Kio estos, tioestos, tion vi, mia kara, ne evitos, kaj plej bone estas sinfordoni kun firma konfido en la volon de Dio! Kio restas alia; sed oni ofte ne povas rekoscii�i, kaj seJakub estos varbita, mi �emploros.Kun li foriros �ia�ojo, kun li estos perdita mia sola subteno. Kiel vi parolas, Kristla, �u vi ne havas patron? Mi havas bonan patron, Dio lin por mi konservu; sedli tamen jam estas maljuna, grumblema.Jam �ijare livolis sen�ese, ke mi edzini�u, por ke lin iu povu ansta-ta�i; kion mi faros, se Jakub estos varbita? Kaj mi tamenne edzini�os kun alia viro, e� se �iuj kontra� mi obstini-�us; mi laboros �is mortlaci�o, por ke pa�jo ne povugrumbli, kaj se ne estos eble bone, mi ne edzini�os.Ho, avinjo, vi e� ne kredas, kion mi suferas en tiu gaste-jo! Ne pensu pri la laboro, Dio gardu, tiu estas por mi300 AVINJOeLIBROludo, sed pro tio, kion mi ofte devas �ajnigi ne a�di, do-loras min la koro. Kaj de tio vi ne povas liberi�i? Mi petas vin, kiel? Kiomfoje mi diris al la patro: Vidu, pa�jo, tio kaj tio okazas, ne toleru tiajn gastojn ,sed li ne volas perdi gastojn, kaj tial li �iam diras al mi: Mi petas vin, knabino, diru kion vi volas, nur ne estumal�entila, por ke la gastoj ne forpu�i�u, estas ja niametio. Mi ne rajtas esti mal�entila kaj malafabla; se miestas afabla, mi fari�os en �iu ajn bu�o objekto de ka-lumnioj; gaja, kantema, kiel mi �iam estis, mi apena�estos, kion do mi faru? Se estus nur iaj ventbabiluloj, mibalda� ilin rebatus, sed la administranto kaj la skribis-to el la kastelo estas maldol�aj gastoj, ili tedas min kajna�zas.Mi hontas diri al vi tion, kiel tiu maljuna kapromin persekutas, kaj �ajnas al mi, kvaza� iu suflorus almi, ke li klopodos forigi M�lan, �ar li scias, ke li estas miadefendanto, kaj �ar li timas, ke okazos al li tio, kio oka-zis al la italo.Unuflanke li �ajnigas, kvaza� li volus farikomplezon al la vila�estro, aliafianke li sin ven�as pro lafilino, sed �iam la ruzulo pensas pri si mem.Pa�jo lintimas, kaj la kompatinda panjo, vi scias, kvaza� �i neestus jam sur la mondo, �i pli ku�as ol iras, al tiu mi nepovas veni kun tia afero.Se mi estus edzino, �io estus alia; kiam iu al mi ne pla-�us, mi nur dirus tion al M�la, kaj se li ne povus lin for-301 AVINJOeLIBROpeli, li rigardus lin, ke tiu homo preska� ne kura�us minrigardi.Ho, avinjo, se mi povus al vi tion eldiri, kiel liamas min, kaj mi lin; sed tio estas neebla, kaj la junu-lino, apogante la kubutojn sur la genuojn, metis la viza-�on en la manojn kaj silentis.En la sama momento senbrue, nerimarkate, M�la eni-ris en la �ardenon [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl trzylatki.xlx.pl
.Madlenka, rigardumin, mi havas la kapon kiel ne�o; �u vere vi pensas, kemi farus ion, pri kio mi ne povus anta� Dio respondi?297 AVINJOeLIBROTiel diris al mi la onklo, kaj larmoj fluis sur liaj vangoj.Mi konsentis pri �io.Ji�i estis pro �ojo preska� freneza.Mi ne havis pli davesta�oj, ol kion mi portis sur la korpo.Ji�i tuj a�etis al mijupon, �aketon, kaj grenatojn sur la kolon por la edzi�afesto, la ceteron prizorgis la onklo.Tio estas la samajgrenatoj, kiujn mi havas, la kol�ikkolora mesulanjupokaj la lazura �aketo.La pilgrimantoj foriris, la onklo do-nis al ili leteron, ke mi restos tie kelkajn tagojn kaj ke miveturos kun li, pli multe li ne skribis. Estos pli bone, seni priparolos la aferon , li opiniis.La trian tagon mateneni havis la geedzi�an feston, militista pastro faris la ce-remonion.Sinjorino Lidu�ka estis svatistino, Lhotsk�honorfra�lo, lia fratino fian�knabino, la onklo kaj anko-ra� unu urbano atestantoj, krom ili �eestis neniu.Sinjo-rino Lidu�ka aran�is al ni matenman�on, kaj tiel ni pa-sigis tiun tagon en timo anta� Dio kaj en �ojo, reme-morante nur pri la niaj hejme.Sinjorino Lidu�ka incitetisJi�in �e la tablo, sen�ese al li dirante; Vi, vi, fian�o, mi e�ne rekonas vin, vi ne estas tiu nubmiena sinjoro Ji�i; sednemirinde, ke via viza�o tiel radias! Oni parolis jen pritio jen pri alio, kiel estas kutimo.Ji�i tuj volis, ke mi lo�u�e li, sed la onklo tion ne permesis, nur kiam ni estosrevenintaj el �e�ujo kaj finintaj la pilgrimon al Vambe�i-ce.298 AVINJOeLIBROPost kelkaj tagoj ni veturis al Ole�nice, mi kaj la on-klo.Kiel oni miris, ke mi estas edzino, kaj kiel ploris lapatrino, ke Ji�i estas soldato, mi ne povas al vi priskribi.Mia panjo interplektis la manojn kaj sen�ese plendis, kemi volas �in forlasi, en fremdlandon sekvi la soldaton,tiel ke la haroj �e tio hirti�is.Sed pa�jo, �iam prudentakaj sa�a, decidis. Nun finon, li diris kiel ili aran�is al sila liton, tiel ili dormos.Ili amas unu la alian, ili kune su-feru: vi, patrino, scias, ke pro mi vi anka� forlasis la pa-tron kaj la patrinon, kaj tio estas destinita al �iu knabi-no.Kiu estas kulpa, ke trafis Ji�in tiu akcidento? Ceteretie ne da�ras longe la servado; kiam li finfaros tiun tas-kon, li povas veni �i tien.Kaj vi, baptanino, trankvili�u, Ji�i estas sana knabo,kaj li ne mal�ojos, pri tio li jam estas zorginta.Vi, Madla,ne ploru, Dio donu al vi feli�on, kaj kun kiu vi iris al laaltaro, kun tiu iru en la tombon. Per tiuj vortoj la patrodonis al mi la benon kaj larmoj surve�is lian viza�on.Lapatrinoj anka� ploris.Mia patrino, dumvive pri �io zorgema, havis la kaponplena. Kia malprudenta�o, �i ripro�is min, �i tie havase� ne kusenon, e� ne mastrumilaron, e� ne vesta�on, kaj�i edzini�as.De kiam mi sur la piedoj stari�is, mi nevidis tian renversitan mondon! Mi ricevis decan eki-pa�on, kaj kiam mi havis �ion en ordo, mi revenis al Ji�i,kaj ne forlasis lin �is lia morto.Tiu malfeli�a milito, se299 AVINJOeLIBROtiu ne estus estinta, li povus ankora� esti �i tie! Jen vividas, ke mi scias, mia kara, kio estas �ojo kaj kio estasmal�ojo, ke mi scias, kio estas juneco kaj malsa�o, finisavinjo, metante kun milda rideto la sekan manon sur laovalan brakon de Kristla. Vi multe suferis, avinjo, sed vi tamen estis feli�a, viricevis tion, kion la koro deziris.Se mi scius, ke mi e�post �iuj suferoj estos feli�a, mi volonte ilin alportus, e�se mi devus atendi M�lan dum dek kvar jaroj, dirisKristla. La estontecon Dio havas en la manoj.Kio estos, tioestos, tion vi, mia kara, ne evitos, kaj plej bone estas sinfordoni kun firma konfido en la volon de Dio! Kio restas alia; sed oni ofte ne povas rekoscii�i, kaj seJakub estos varbita, mi �emploros.Kun li foriros �ia�ojo, kun li estos perdita mia sola subteno. Kiel vi parolas, Kristla, �u vi ne havas patron? Mi havas bonan patron, Dio lin por mi konservu; sedli tamen jam estas maljuna, grumblema.Jam �ijare livolis sen�ese, ke mi edzini�u, por ke lin iu povu ansta-ta�i; kion mi faros, se Jakub estos varbita? Kaj mi tamenne edzini�os kun alia viro, e� se �iuj kontra� mi obstini-�us; mi laboros �is mortlaci�o, por ke pa�jo ne povugrumbli, kaj se ne estos eble bone, mi ne edzini�os.Ho, avinjo, vi e� ne kredas, kion mi suferas en tiu gaste-jo! Ne pensu pri la laboro, Dio gardu, tiu estas por mi300 AVINJOeLIBROludo, sed pro tio, kion mi ofte devas �ajnigi ne a�di, do-loras min la koro. Kaj de tio vi ne povas liberi�i? Mi petas vin, kiel? Kiomfoje mi diris al la patro: Vidu, pa�jo, tio kaj tio okazas, ne toleru tiajn gastojn ,sed li ne volas perdi gastojn, kaj tial li �iam diras al mi: Mi petas vin, knabino, diru kion vi volas, nur ne estumal�entila, por ke la gastoj ne forpu�i�u, estas ja niametio. Mi ne rajtas esti mal�entila kaj malafabla; se miestas afabla, mi fari�os en �iu ajn bu�o objekto de ka-lumnioj; gaja, kantema, kiel mi �iam estis, mi apena�estos, kion do mi faru? Se estus nur iaj ventbabiluloj, mibalda� ilin rebatus, sed la administranto kaj la skribis-to el la kastelo estas maldol�aj gastoj, ili tedas min kajna�zas.Mi hontas diri al vi tion, kiel tiu maljuna kapromin persekutas, kaj �ajnas al mi, kvaza� iu suflorus almi, ke li klopodos forigi M�lan, �ar li scias, ke li estas miadefendanto, kaj �ar li timas, ke okazos al li tio, kio oka-zis al la italo.Unuflanke li �ajnigas, kvaza� li volus farikomplezon al la vila�estro, aliafianke li sin ven�as pro lafilino, sed �iam la ruzulo pensas pri si mem.Pa�jo lintimas, kaj la kompatinda panjo, vi scias, kvaza� �i neestus jam sur la mondo, �i pli ku�as ol iras, al tiu mi nepovas veni kun tia afero.Se mi estus edzino, �io estus alia; kiam iu al mi ne pla-�us, mi nur dirus tion al M�la, kaj se li ne povus lin for-301 AVINJOeLIBROpeli, li rigardus lin, ke tiu homo preska� ne kura�us minrigardi.Ho, avinjo, se mi povus al vi tion eldiri, kiel liamas min, kaj mi lin; sed tio estas neebla, kaj la junu-lino, apogante la kubutojn sur la genuojn, metis la viza-�on en la manojn kaj silentis.En la sama momento senbrue, nerimarkate, M�la eni-ris en la �ardenon [ Pobierz całość w formacie PDF ]
