[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Upewnij się, czy obraz jest zrównoważony, wiarygodny i czy nie jestzbyt blisko związany z jakąś konkretną sytuacją.Bądz także pewien, że jestwystarczająco pociągający, aby narzucić wyrazne przesunięcie w stronę bardziejpozytywnego stanu.Teraz złam stan i pomyśl o czymś innym.5.Wyobraz sobie ustalony wcześniej obraz sygnału jako wielki i jasny, jeśli takie sątwoje krytyczne submodalności.W jego rogu umieść mały, ciemny obraz swegonowego ja .Teraz wielki i jasny obraz swych ograniczeń b a r d z o s z y b k o zmieńw mały i ciemny, podczas gdy w tym samym czasie nowy obraz rozjaśnij i powiększ.Decydująca jest tu szybkość.Bądz pewien, że stary obraz zanika równocześnie z tym,jak nowy rośnie.Pomocne może być, jeśli wyobrazisz sobie, albo rzeczywiściewydobędziesz z siebie, dzwięk, który będzie reprezentował zachodzący proces świst albo gwizd.Niech dzwięk ten wyraża twoje uczucie fascynacji ze stawania sięnową osobą.Oczyść obraz.Powtórz całość s z y b k o pięć razy.Mózg pracuje szybko.Czy zdarzyła ci się kiedykolwiek taka sytuacja, żeopisywałeś komuś jakiś proces i miałeś uczucie, że on robiłto, co mu opisywałeś? Masz rację.To nic niezwykłego.(Pomyślo drzwiach wejściowych do swojego mieszkania.ale jeszcze nie teraz!)Oczyść obraz bezpośrednio po każdej operacji, spoglądając na jakieś innewyobrażenie. Powrotny świst po prostu zniweluje pozytywną zmianę.Bądz pewien,że dysponujesz biletem tylko w jedną stronę.Jeśli po pięciu razach metoda nie działa,nie kontynuuj czegoś, co nic nie daje.Bądz kreatywny.Decydujące submodalnościmogą wymagać korekty, a może pożądany obraz siebie samego nie jest jeszczewystarczająco atrakcyjny.Sam proces się sprawdza.Kto przy generalnie pozytywnymnastawieniu utrzymywałby w myślach problemowe zachowanie, jeśli ma w zasięguręki tak nęcące, nowe możliwości?6.Gdy jesteś już usatysfakcjonowany, sprawdz wynik, rzutując go w przyszłość.Pomyślo sygnale.Czy generuje tę samą reakcję? Gdy następnym razem znajdziesz się wpodobnej sytuacji, sięgnij po nowe możliwości.Techniki NLP, podobnie jak mózg,działają szybko i wydajnie.Sami przełączamy siebie w sposób wyjątkowo sprawny nawszelkiego rodzaju kłopoty, nawet sobie tego nie uświadamiając.Teraz możemyzastosować ten sam proces świadomie, kierując się ku bardziej atrakcyjnym stanom.Techniki te pokazują, że możesz szybko zmienić swoje nastawienie, bez bólu i bezwysiłku.ZMIANA DRUGIEGO RZDUZmiana drugiego rzędu występuje, gdy mamy do czynienia z w celów i dodatkowymimotywami.Prawdopodobnie wszystkie terapie wykorzystują ten proces, jako że nowe zasobyi reakcje wymagają wsparcia przez jakiś wzrost i wypracowanie nowej równowagi w całejosobowości.Zmiana pierwszego rzędu występuje wtedy, gdy problem ten rozwiązuje się samz siebie albo jest na tyle błahy, że możemy go zignorować.Pojęcie zmiany drugiego rzędu najlepiej służy do opisania tego, co potrzebne jest wsytuacji, gdy dodatkowy ccl jest na tyle silny, aby blokować główny, pożądany cel.Dobrątechniką do radzenia sobie z drugorzędnymi celami jest sześciostopniowa technikaprzeramowania.KONFLIKT WEWNTRZNYJeśli mamy do czynienia z różnymi, pozostającymi w konflikcie ideami, umiejętnościnegocjacyjne mogą być zastosowane w dialogu między różnymi częściami naszejosobowości.Rozwiązanie problemu zakłada osiągnięcie w czasie terazniejszym równowagi,która będzie przynajmniej tak silna, jak występująca poprzednio.Ponieważ równowaga jest dynamiczna, a nie statyczna, konflikty rozwijają siępomiędzy różnymi częściami naszej osobowości, które uosabiają różne wartości, przekonaniai możliwości.Może być tak, że oczekujesz wzajemnie wykluczających się doświadczeń.Byćmoże dobrze znana jest ci taka sytuacja, w której powstrzymuje cię inna część ze swymikonfliktowymi żądaniami.Gdy jednak przed nią ustępujesz, z kolei część pierwsza sprawia,że czujesz się zle.Częstą tego konsekwencją jest, że żadna aktywność nie daje satysfakcji.Gdy oddajesz się relaksowi, inna część twojej osobowości wywołuje żywe wizje tegowszystkiego, co powinieneś zrobić.Gdy pracujesz, wszystko czego pragniesz to znalezć czas na relaks.Jeśli ten rodzaj konfliktu jest ci dobrze znany i wpływa destrukcyjnie na obieczynności, jest to sygnał, że czas a zawieszenie broni.Rozwiązywanie konfliktu wewnętrznego1.Jasno zidentyfikuj i rozdziel części osobowości.To one stawiają sprzeczne żądania.Na przykład, jedna część może chcieć wolności i czasu dla siebie, a drugabezpieczeństwa i stałych dochodów.Jedna może być bardzo konserwatywna wgospodarowaniu pieniędzmi, a druga cenić sobie będzie ekstrawagancję.Jedna częśćmoże być generalnie nastawiona na sprawianie ludziom przyjemności, podczas gdydruga odrzuca ich wymagania.Każda część czyni negatywnie wartościujące oceny natemat drugiej.Niektóre z nich zawdzięczamy rodzicom i z trudem mogą współistniećz tymi, które zbudowaliśmy na podstawie własnych życiowych doświadczeń.Wszystkie części mają jednak coś cennego do zaoferowania.2.Uzyskaj jasną reprezentację każdej części.Jeśli są to dwie części, możesz ulokowaćkażdą w jednej ręce albo posadzić je poza sobą na dwóch oddzielnych krzesłach.Zdobądz pełne wizualne, kinestetyczne i słuchowe przedstawienie każdej części.Jakone wyglądają? Z jakimi uczuciami są związane? Z jakimi dzwiękami? Czy są jakieśsłowa lub wyrażenia, które mogłyby je charakteryzować? Niech obie części dokonająprzeglądu swoich linii czasu, przeszłości i przyszłości, tak aby się określić,zdefiniować swoją historię osobistą i ukierunkowanie.3.Rozpoznaj intencje wszystkich części.Przyjmij, że każda ma w istocie pozytywnezałożenia.Wykonaj tyle kroków w górę, aby części mogły odnalezć wspólny cel.Obienajprawdopodobniej zgadzać się będą, co do kontynuowania twojej pomyślnościżyciowej i będą musiały dojść tu do porozumienia.Zacznij negocjować, tak jakbyśmiał do czynienia z realnymi ludzmi.Jeśli części są całkowicie nieprzystającewówczas jedyne wspólne uzgodnienie dotyczyć może właśnie tylko przetrwaniaosoby.4.Negocjuj.Jakie zasoby ma każda z części, które mogłyby być pomocne drugiej wrealizacji jej zamierzeń? Jaką wymianę mogą przeprowadzić? Jak mogąwspółpracować? Co każda z nich chce od drugiej uzyskać, aby obie byłyusatysfakcjonowane? W ten sposób stanie się jasne, że ich konflikt w rzeczywistościutrudnia im realizację ich intencji.Niech każda część zgodzi się dać sygnał, gdy cośjest potrzebne, jak na przykład więcej czasu, przyzwolenia, uwagi czy uznania.5.Zapytaj każdą z części, czy zechce się połączyć z drugą, aby rozwiązać ich wspólnyproblem.Nie jest to jednak niezbędne.Być może będzie dla nich lepiej, gdy pozostanąrozdzielone (w sensie umownym).Jeśli jednak chcą się zintegrować, sprowadz je obiedo swojego ciała fizycznie, w sposób, który odczuwasz jako właściwy dla siebie.Jeślisą w twoich dłoniach, sprasuj je wizualnie, łącząc ręce w uścisku.Wtedy stwórzobraz, dzwięk i uczucie dla tej nowej, zintegrowanej części i przyjmij ją do siebie takszybko, jak będziesz uważał za stosowne.Przeznacz trochę czasu na to, aby docenićzmiany.Nowa część może zechcieć przejrzeć swoje linie czasu, przeramować przeszłewydarzenia i doświadczenia w świetle swojej nowej wiedzy i zrozumienia.Podczas negocjacji na powierzchnię mogą wypłynąć nowe części.Im głębszykonflikt, tym prawdopodobieństwo, że tak się stanie, jest większe [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl trzylatki.xlx.pl
.Upewnij się, czy obraz jest zrównoważony, wiarygodny i czy nie jestzbyt blisko związany z jakąś konkretną sytuacją.Bądz także pewien, że jestwystarczająco pociągający, aby narzucić wyrazne przesunięcie w stronę bardziejpozytywnego stanu.Teraz złam stan i pomyśl o czymś innym.5.Wyobraz sobie ustalony wcześniej obraz sygnału jako wielki i jasny, jeśli takie sątwoje krytyczne submodalności.W jego rogu umieść mały, ciemny obraz swegonowego ja .Teraz wielki i jasny obraz swych ograniczeń b a r d z o s z y b k o zmieńw mały i ciemny, podczas gdy w tym samym czasie nowy obraz rozjaśnij i powiększ.Decydująca jest tu szybkość.Bądz pewien, że stary obraz zanika równocześnie z tym,jak nowy rośnie.Pomocne może być, jeśli wyobrazisz sobie, albo rzeczywiściewydobędziesz z siebie, dzwięk, który będzie reprezentował zachodzący proces świst albo gwizd.Niech dzwięk ten wyraża twoje uczucie fascynacji ze stawania sięnową osobą.Oczyść obraz.Powtórz całość s z y b k o pięć razy.Mózg pracuje szybko.Czy zdarzyła ci się kiedykolwiek taka sytuacja, żeopisywałeś komuś jakiś proces i miałeś uczucie, że on robiłto, co mu opisywałeś? Masz rację.To nic niezwykłego.(Pomyślo drzwiach wejściowych do swojego mieszkania.ale jeszcze nie teraz!)Oczyść obraz bezpośrednio po każdej operacji, spoglądając na jakieś innewyobrażenie. Powrotny świst po prostu zniweluje pozytywną zmianę.Bądz pewien,że dysponujesz biletem tylko w jedną stronę.Jeśli po pięciu razach metoda nie działa,nie kontynuuj czegoś, co nic nie daje.Bądz kreatywny.Decydujące submodalnościmogą wymagać korekty, a może pożądany obraz siebie samego nie jest jeszczewystarczająco atrakcyjny.Sam proces się sprawdza.Kto przy generalnie pozytywnymnastawieniu utrzymywałby w myślach problemowe zachowanie, jeśli ma w zasięguręki tak nęcące, nowe możliwości?6.Gdy jesteś już usatysfakcjonowany, sprawdz wynik, rzutując go w przyszłość.Pomyślo sygnale.Czy generuje tę samą reakcję? Gdy następnym razem znajdziesz się wpodobnej sytuacji, sięgnij po nowe możliwości.Techniki NLP, podobnie jak mózg,działają szybko i wydajnie.Sami przełączamy siebie w sposób wyjątkowo sprawny nawszelkiego rodzaju kłopoty, nawet sobie tego nie uświadamiając.Teraz możemyzastosować ten sam proces świadomie, kierując się ku bardziej atrakcyjnym stanom.Techniki te pokazują, że możesz szybko zmienić swoje nastawienie, bez bólu i bezwysiłku.ZMIANA DRUGIEGO RZDUZmiana drugiego rzędu występuje, gdy mamy do czynienia z w celów i dodatkowymimotywami.Prawdopodobnie wszystkie terapie wykorzystują ten proces, jako że nowe zasobyi reakcje wymagają wsparcia przez jakiś wzrost i wypracowanie nowej równowagi w całejosobowości.Zmiana pierwszego rzędu występuje wtedy, gdy problem ten rozwiązuje się samz siebie albo jest na tyle błahy, że możemy go zignorować.Pojęcie zmiany drugiego rzędu najlepiej służy do opisania tego, co potrzebne jest wsytuacji, gdy dodatkowy ccl jest na tyle silny, aby blokować główny, pożądany cel.Dobrątechniką do radzenia sobie z drugorzędnymi celami jest sześciostopniowa technikaprzeramowania.KONFLIKT WEWNTRZNYJeśli mamy do czynienia z różnymi, pozostającymi w konflikcie ideami, umiejętnościnegocjacyjne mogą być zastosowane w dialogu między różnymi częściami naszejosobowości.Rozwiązanie problemu zakłada osiągnięcie w czasie terazniejszym równowagi,która będzie przynajmniej tak silna, jak występująca poprzednio.Ponieważ równowaga jest dynamiczna, a nie statyczna, konflikty rozwijają siępomiędzy różnymi częściami naszej osobowości, które uosabiają różne wartości, przekonaniai możliwości.Może być tak, że oczekujesz wzajemnie wykluczających się doświadczeń.Byćmoże dobrze znana jest ci taka sytuacja, w której powstrzymuje cię inna część ze swymikonfliktowymi żądaniami.Gdy jednak przed nią ustępujesz, z kolei część pierwsza sprawia,że czujesz się zle.Częstą tego konsekwencją jest, że żadna aktywność nie daje satysfakcji.Gdy oddajesz się relaksowi, inna część twojej osobowości wywołuje żywe wizje tegowszystkiego, co powinieneś zrobić.Gdy pracujesz, wszystko czego pragniesz to znalezć czas na relaks.Jeśli ten rodzaj konfliktu jest ci dobrze znany i wpływa destrukcyjnie na obieczynności, jest to sygnał, że czas a zawieszenie broni.Rozwiązywanie konfliktu wewnętrznego1.Jasno zidentyfikuj i rozdziel części osobowości.To one stawiają sprzeczne żądania.Na przykład, jedna część może chcieć wolności i czasu dla siebie, a drugabezpieczeństwa i stałych dochodów.Jedna może być bardzo konserwatywna wgospodarowaniu pieniędzmi, a druga cenić sobie będzie ekstrawagancję.Jedna częśćmoże być generalnie nastawiona na sprawianie ludziom przyjemności, podczas gdydruga odrzuca ich wymagania.Każda część czyni negatywnie wartościujące oceny natemat drugiej.Niektóre z nich zawdzięczamy rodzicom i z trudem mogą współistniećz tymi, które zbudowaliśmy na podstawie własnych życiowych doświadczeń.Wszystkie części mają jednak coś cennego do zaoferowania.2.Uzyskaj jasną reprezentację każdej części.Jeśli są to dwie części, możesz ulokowaćkażdą w jednej ręce albo posadzić je poza sobą na dwóch oddzielnych krzesłach.Zdobądz pełne wizualne, kinestetyczne i słuchowe przedstawienie każdej części.Jakone wyglądają? Z jakimi uczuciami są związane? Z jakimi dzwiękami? Czy są jakieśsłowa lub wyrażenia, które mogłyby je charakteryzować? Niech obie części dokonająprzeglądu swoich linii czasu, przeszłości i przyszłości, tak aby się określić,zdefiniować swoją historię osobistą i ukierunkowanie.3.Rozpoznaj intencje wszystkich części.Przyjmij, że każda ma w istocie pozytywnezałożenia.Wykonaj tyle kroków w górę, aby części mogły odnalezć wspólny cel.Obienajprawdopodobniej zgadzać się będą, co do kontynuowania twojej pomyślnościżyciowej i będą musiały dojść tu do porozumienia.Zacznij negocjować, tak jakbyśmiał do czynienia z realnymi ludzmi.Jeśli części są całkowicie nieprzystającewówczas jedyne wspólne uzgodnienie dotyczyć może właśnie tylko przetrwaniaosoby.4.Negocjuj.Jakie zasoby ma każda z części, które mogłyby być pomocne drugiej wrealizacji jej zamierzeń? Jaką wymianę mogą przeprowadzić? Jak mogąwspółpracować? Co każda z nich chce od drugiej uzyskać, aby obie byłyusatysfakcjonowane? W ten sposób stanie się jasne, że ich konflikt w rzeczywistościutrudnia im realizację ich intencji.Niech każda część zgodzi się dać sygnał, gdy cośjest potrzebne, jak na przykład więcej czasu, przyzwolenia, uwagi czy uznania.5.Zapytaj każdą z części, czy zechce się połączyć z drugą, aby rozwiązać ich wspólnyproblem.Nie jest to jednak niezbędne.Być może będzie dla nich lepiej, gdy pozostanąrozdzielone (w sensie umownym).Jeśli jednak chcą się zintegrować, sprowadz je obiedo swojego ciała fizycznie, w sposób, który odczuwasz jako właściwy dla siebie.Jeślisą w twoich dłoniach, sprasuj je wizualnie, łącząc ręce w uścisku.Wtedy stwórzobraz, dzwięk i uczucie dla tej nowej, zintegrowanej części i przyjmij ją do siebie takszybko, jak będziesz uważał za stosowne.Przeznacz trochę czasu na to, aby docenićzmiany.Nowa część może zechcieć przejrzeć swoje linie czasu, przeramować przeszłewydarzenia i doświadczenia w świetle swojej nowej wiedzy i zrozumienia.Podczas negocjacji na powierzchnię mogą wypłynąć nowe części.Im głębszykonflikt, tym prawdopodobieństwo, że tak się stanie, jest większe [ Pobierz całość w formacie PDF ]