Strzeżek Tomas Warszawa 1831

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zbliżający się zmrok zmuszał do przyspieszenia działań pie-choty, która nie mogła liczyć na wsparcie artylerii ze względuna krótki czas ostrzału polskich pozycji i z powodu brakudostatecznej ilości amunicji w parkach polowych, znajdują-cych się w pobliżu baterii.W tej fazie bitwy piechota miałaatakować pozycje polskie niedostatecznie skruszone" przezartylerię, co narażało ją na znaczne straty.Strona polska mniej więcej od godz.17.00 zaczęła wzmac-niać odcinek zachodni oddziałami ściągniętymi z lewegofrontu i z 4 DP.Oddział Dembińskiego zasiliło od 3 do 4baonów (ok.1800 bagnetów), a oddziały broniące rogatekjerozolimskich 2 baony (ok.1200 bagnetów).Z prawego fron-tu i Parysowa Małachowski nie sprowadził rezerw.OddziałySzymanowskiego i piechota Zwięcickiego cofnęły się tylko napozycje sprzed godz.14.00.Przerwę w ataku rosyjskim naprzedmieście wolskie i Czyste Polacy spożytkowali na rozbu-dowę obrony.Umacniano domy, ulice barykadowano i zamy-kano wozami tak, że nie można było nimi przejechać konno.Wzdłuż wału powstało kilka odizolowanych punktów opo-na.Dembiński z Muchowskim organizowali obronę cmenta-rzy i ciągnącego się za nimi wału mniej więcej od PracowniOgni Wojennych do rogatek powązkowskich.Do dyspozycjimieli teoretycznie 8 baonów.Gen.Bogusławski do obronyrogatek wolskich posiadał 4 działa lekkie (dowodził nimi ppor.Tadeusz Dorantowicz), 3 baony piechoty oraz wielu żołnie-rzy, którzy odłączyli od swoich jednostek (obsadził nimi wałmiejski po obydwu stronach rogatek).Na południe od niegowału oraz fragmentu przedmieścia z ogrodem Schultza broni-ło 5 baonów 5 psp i 23 ppl.Dowództwo na tym odcinku spra-wował prawdopodobnie gen.Młokosiewicz.Gen.Węgierskiz 4-5 słabymi baonami bronił przedmieścia wolskiego.Mię-dzy tymi ośrodkami opona brakowało ściślejszej więzi, co wię-cej, nawet w ich obrębie dowódcy niejednokrotnie nie moglidotrzeć ze swoimi rozkazami do podległych im oddziałów.Ini-cjatywa spoczywała więc w rękach oficerów młodszych.Ar-tyleria nie mogła już odegrać większej roli w walce, gdyżwyparta została pod sam wał miejski nie dostosowany do j ejprzyjęcia na części odcinka zachodniego (działa mogły strze-lać tylko ponad wałem).Baterie polowe centrum i prawegoskrzydła (działa 1,5 i 7 kpap, 3 klap, wyrzutnie plutonu rakiet-ników) jeszcze przed atakiem piechoty cofiięły się do miasta.Na lewym skrzydle Bem zatrzymał baterie polowe na przed-polu wału.4 blak stała przed szańcami 16 i 18 (przy niej praw-dopodobnie 1 kpap).Między szańcami 15-16 tkwiła 6 kpap,a wraz z nią 6 klap.Baterie te ostrzeliwały kolumny Mura-wiewa, szańce 21 - 22 i zachodnią część ogrodu Schultza orazprowadziły pojedynek z bateriami Fiedorenki.W rogatcezostały 2 działa 2 blak.Jeszcze przed zapadnięciem zmrokuBem rozkazał kompaniom pozycyjnym cofnąć się za wał.Kompanie i baterie lekkie wycofały się dopiero wieczorem.Działa te obsadziły wał, począwszy od szańca 14 do rogatekbelwederskich.Od godziny 18.00 bitwa toczyła się na czterech obszarachw większym lub mniejszym stopniu powiązanych ze sobą.Obejmowały one:- cmentarze luterański i kalwiński oraz wał na odcinku Pra-cownia Ogni Wojennych- rogatki powązkowskie;- przedmieście wolskie i Czyste oraz o wał na tym obsza-rze z rogatkami wolskimi włącznie;- umocnienia i wał między redanem 19 a rogatkam i jerozo-limskimi;- umocnienia i wał między rogatkami jerozolimskimi a ro-gatkami czerniakowskimi.B�J O CMENTARZ LUTERACSKI I WAA NA ODCINKU PRACOW-NIA OGNI WOJENNYCH - ROGATKI POWZKOWSKIEW walce o cmentarz luterański Pahlen mógł wykorzystaćmaksymalnie 8 baonów (4000-5000 bagnetów), wspartychprzez baterie IKP, oraz 12 dział konnych z oddziału Chiłkowa.Dembiński przeciwstawił im 5 baonów (ok.3600 bagnetów)wspartych przez minimum 3 działa wałowe z szańców 26 i 27.Cmentarz luterański miał kształt prostokąta.Jego krótszeboki, zachodni i wschodni (po około 170 m), stykały się z ulicąMłynarską oraz Pracownią Ogni Wojennych, a dłuższe, połu-dniowy i północny (po około 260 m), sąsiadowały z otwartymipolami.Do obrony przygotowana była tylko część zachodniao kształcie prostokąta, o bokach długości 140 i 170 metrów.Mur otaczający cały cmentarz miał powybijane strzelnice.Chociaż był cienki i niski, to jednak chronił przed pociskamikarabinowymi (takjak nagrobki).Wnętrze cmentarza dzieliłosię na przegrodzone niskimi przepierzeniami" zagrody.Strzelnice muru od strony zachodniej zajął II baon 4 pplmjr.Borzęckiego, któiy wydzielił do budynku znajdującego sięw południowo-zachodniej części cmentarza kompanię kpt.Jó-zefa Krzysztoporskiego.Na terenie cmentarza znajdowałsię także baon 18 ppl, a 2 baony 1 psp rozlokowały się w po-bliżujego południowej części.Baon grenadierów, który dołą-czył wieczorem, zajął pozycje przed cmentarzem kalwińskim.Pracownię Ogni Wojennych z prochownią przylegającą docmentarza luterańskiego od wschodu, otaczał wał ziemny, do-równujący wymiarami wałowi wokół całego miasta.Od pół-nocy przylegał do niej cmentarz żydowski.Wieczorem 7 wrze-śnia wał pracowni obsadził baon 1 psp (ok.590 bagnetów).Całego pasa wałów miejskich i umocnień przed wałem odrogatek powązkowskich do marymonckich strzegła GwardiaNarodowa i Straż Bezpieczeństwa, a dowództwo nad tym od-cinkiem sprawował gen.Chrzanowski [ Pobierz całość w formacie PDF ]

v