[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ale Pan Jezus potem, kiedy do nichprzemówił, został wzięty do nieba, i siedzi po prawicy Bożej.Oni zaś wyszedłszy, przepowiadaliwszędzie; a Pan dopomagał, i potwierdzał słowa przez cuda w ślad idące.Glosa: Dopełniając opowiadanie ewangeliczne, Marek wspomina ostatnie pojawienie się Chrystusaprzed uczniami, mówiąc: ukazał się owym jedenastu siedzącym u stołu.Św.Hieronim: Ukazał się zaś jedenastu razem zebranym, aby wszyscy byli świadkami, i opowiadaliwszystkim, co wspólnie widzieli i słyszeli.Dalej mówi się: i wymawiał im niedowiarstwo izatwardziałość serca, że tym, którzy go widzieli, że zmartwychwstał, nie uwierzyli.182Św.Augustyn: Dlaczego zaś stało się to na końcu? Na końcu przecież Apostołowie oglądali Pana naziemi czterdziestego dnia po Jego zmartwychwstaniu.Czyż zatem wtedy nie karcił tych, którzy nieuwierzyli Apostołom, którzy widzieli, że On zmartwychwstał, skoro tyle razy oglądali Go pozmartwychwstaniu? (.) Ewangelista Marek natomiast, który mówi: ukazał się owym jedenastusiedzącym u stołu, wspomina także o obecności Tomasza.Nawet gdyby jeden był nieobecny, to chcenazywać ich jedenastoma, ponieważ tak wtedy nazywani byli Apostołowie, zanim Maciej zajął miejsceJudasza.Jeśli zaś to trudno przyjąć, to przyjmijmy, że po licznych pojawieniach się objawił się na koniecuczniom siedzącym u stołu, to znaczy w czterdziestym dniu.A ponieważ miał od nich wstąpić do nieba,to chciał tego dnia mocniej karcić tych, którzy usłyszeli o Jego zmartwychwstaniu, a jednak nieuwierzyli, chociaż Apostołowie Go widzieli.Aby przeto po swoim wniebowstąpieniu przez głosicieliEwangelii także poganie uwierzyli, którzy Go nie widzieli, po tym skarceniu, Marek mówi: I rzekł im:Idąc na cały świat, opowiadajcie ewangelię wszelkiemu stworzeniu.Kto uwierzy i ochrzci się, będziezbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony.Św.Grzegorz Wielki: Posłuchajmy, co mówi, upominając, po zganieniu zatwardziałości serca: Idąc nacały świat, opowiadajcie ewangelię wszelkiemu stworzeniu.Wszelkie stworzenie oznacza tu człowieka.Człowiek bowiem ma coś z każdego stworzenia.Wspólne z kamieniami ma to, że jest, życie z roślinami,odczuwanie ze zwierzętami, rozumienie z Aniołami.Wszelkiemu zatem stworzeniu głoszona jestewangelia, gdy jest głoszona samemu tylko człowiekowi, gdyż ten jest pouczany, dla którego wszystkozostało stworzone.(.) Mówi się dalej: Kto uwierzy i ochrzci się, będzie zbawiony.Może zaś ktoś mówisobie: Już uwierzyłem, przeto będę zbawiony.Prawdziwie mówi, jeśli wierze odpowiadają czyny.Prawdziwa wiara bowiem to ta, której w tym, co głoszą słowa, nie sprzeciwiają się czyny.Św.Beda: a kto nie uwierzy, będzie potępiony.Cóż zatem powiemy o dzieciach, które nie mogą jeszczewierzyć z racji wieku? O starszych bowiem nie ma żadnej wątpliwości.W Kościele Zbawiciela dzieciwierzą przez wiarę innych, tak jak od innych dziedziczą grzech, odpuszczany przez chrzest.Dalej mówisię: A za tymi, co uwierzą, te cuda w ślad pójdą: W imię moje czarty będą wyrzucać, nowymi językamibędą mówić, węże będą brać, (.) na chorych będą kłaść ręce, i dobrze się mieć będą.Św.Grzegorz Wielki: Czy więc, ponieważ nie czynimy takich znaków, mniej wierzymy? Lecz te znakikonieczne były na początku Kościoła.Aby bowiem wzrastała wiara, była ona karmiona cudami.Taksamo i my, gdy zasadzamy winnicę, podlewamy ją tak długo, aż widzimy, że jest dobrze w ziemiumocniona.Jeśli już jest zakorzeniona, przestajemy ją podlewać.(.) Święty Kościół zaś codziennieduchowo czyni to, co wówczas Apostołowie widzialnie robili.Przecież kapłani, gdy kładą ręce nawiernych przez łaskę egzorcyzmu i nie pozwalają złym duchom mieszkać w nich, cóż innego czynią,jeśli nie wyrzucają demony? A wierni, porzucający świeckie mowy, głoszący natomiast świętetajemnice, mówią przecież nowymi językami.Przez swoje dobre zachęty wyrzucając złość z serc innychludzi, biorą węże [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl trzylatki.xlx.pl
.Ale Pan Jezus potem, kiedy do nichprzemówił, został wzięty do nieba, i siedzi po prawicy Bożej.Oni zaś wyszedłszy, przepowiadaliwszędzie; a Pan dopomagał, i potwierdzał słowa przez cuda w ślad idące.Glosa: Dopełniając opowiadanie ewangeliczne, Marek wspomina ostatnie pojawienie się Chrystusaprzed uczniami, mówiąc: ukazał się owym jedenastu siedzącym u stołu.Św.Hieronim: Ukazał się zaś jedenastu razem zebranym, aby wszyscy byli świadkami, i opowiadaliwszystkim, co wspólnie widzieli i słyszeli.Dalej mówi się: i wymawiał im niedowiarstwo izatwardziałość serca, że tym, którzy go widzieli, że zmartwychwstał, nie uwierzyli.182Św.Augustyn: Dlaczego zaś stało się to na końcu? Na końcu przecież Apostołowie oglądali Pana naziemi czterdziestego dnia po Jego zmartwychwstaniu.Czyż zatem wtedy nie karcił tych, którzy nieuwierzyli Apostołom, którzy widzieli, że On zmartwychwstał, skoro tyle razy oglądali Go pozmartwychwstaniu? (.) Ewangelista Marek natomiast, który mówi: ukazał się owym jedenastusiedzącym u stołu, wspomina także o obecności Tomasza.Nawet gdyby jeden był nieobecny, to chcenazywać ich jedenastoma, ponieważ tak wtedy nazywani byli Apostołowie, zanim Maciej zajął miejsceJudasza.Jeśli zaś to trudno przyjąć, to przyjmijmy, że po licznych pojawieniach się objawił się na koniecuczniom siedzącym u stołu, to znaczy w czterdziestym dniu.A ponieważ miał od nich wstąpić do nieba,to chciał tego dnia mocniej karcić tych, którzy usłyszeli o Jego zmartwychwstaniu, a jednak nieuwierzyli, chociaż Apostołowie Go widzieli.Aby przeto po swoim wniebowstąpieniu przez głosicieliEwangelii także poganie uwierzyli, którzy Go nie widzieli, po tym skarceniu, Marek mówi: I rzekł im:Idąc na cały świat, opowiadajcie ewangelię wszelkiemu stworzeniu.Kto uwierzy i ochrzci się, będziezbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony.Św.Grzegorz Wielki: Posłuchajmy, co mówi, upominając, po zganieniu zatwardziałości serca: Idąc nacały świat, opowiadajcie ewangelię wszelkiemu stworzeniu.Wszelkie stworzenie oznacza tu człowieka.Człowiek bowiem ma coś z każdego stworzenia.Wspólne z kamieniami ma to, że jest, życie z roślinami,odczuwanie ze zwierzętami, rozumienie z Aniołami.Wszelkiemu zatem stworzeniu głoszona jestewangelia, gdy jest głoszona samemu tylko człowiekowi, gdyż ten jest pouczany, dla którego wszystkozostało stworzone.(.) Mówi się dalej: Kto uwierzy i ochrzci się, będzie zbawiony.Może zaś ktoś mówisobie: Już uwierzyłem, przeto będę zbawiony.Prawdziwie mówi, jeśli wierze odpowiadają czyny.Prawdziwa wiara bowiem to ta, której w tym, co głoszą słowa, nie sprzeciwiają się czyny.Św.Beda: a kto nie uwierzy, będzie potępiony.Cóż zatem powiemy o dzieciach, które nie mogą jeszczewierzyć z racji wieku? O starszych bowiem nie ma żadnej wątpliwości.W Kościele Zbawiciela dzieciwierzą przez wiarę innych, tak jak od innych dziedziczą grzech, odpuszczany przez chrzest.Dalej mówisię: A za tymi, co uwierzą, te cuda w ślad pójdą: W imię moje czarty będą wyrzucać, nowymi językamibędą mówić, węże będą brać, (.) na chorych będą kłaść ręce, i dobrze się mieć będą.Św.Grzegorz Wielki: Czy więc, ponieważ nie czynimy takich znaków, mniej wierzymy? Lecz te znakikonieczne były na początku Kościoła.Aby bowiem wzrastała wiara, była ona karmiona cudami.Taksamo i my, gdy zasadzamy winnicę, podlewamy ją tak długo, aż widzimy, że jest dobrze w ziemiumocniona.Jeśli już jest zakorzeniona, przestajemy ją podlewać.(.) Święty Kościół zaś codziennieduchowo czyni to, co wówczas Apostołowie widzialnie robili.Przecież kapłani, gdy kładą ręce nawiernych przez łaskę egzorcyzmu i nie pozwalają złym duchom mieszkać w nich, cóż innego czynią,jeśli nie wyrzucają demony? A wierni, porzucający świeckie mowy, głoszący natomiast świętetajemnice, mówią przecież nowymi językami.Przez swoje dobre zachęty wyrzucając złość z serc innychludzi, biorą węże [ Pobierz całość w formacie PDF ]