Vonnegut Kurt Kocia Kołyska

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Ciekawe, czy te parszywe sukinsyny wiedziały, kogo mordują - powiedział szlochając.36.MIAUNa okres swojego wyjazdu do Ilium i okolic - czyli mniej więcej na dwa tygodnie, obejmujące także święta BożegoNarodzenia - pozwoliłem zamieszkać w swoim nowojorskim mieszkaniu ubogiemu poecie nazwiskiem Sherman Krebbs.Mojadruga żona rozwiodła się ze mną na tej podstawie, że będąc optymistką nie może żyć z takim pesymistą jak ja.Krebbs był to taki brodaty, złotowłosy Jezus o oczach spaniela.Nie znałem go zbyt dobrze.Spotkaliśmy się naprzyjęciu, gdzie przedstawiał się jako przewodniczący Komitetu Poetów i Malarzy na Rzecz Natychmiastowej Wojny Jądrowej.Poszukiwał schronienia, niekoniecznie ze schronem przeciwatomowym, i tak się złożyło, że akurat rozporządzałem wolnymmieszkaniem.Kiedy wróciłem, wciąż jeszcze zastanawiając się nad ukrytym znaczeniem incydentu z nie wykupionym kamiennymaniołem z Ilium, zastałem mieszkanie zdemolowane w rezultacie nihilistycznych pijatyk.Krebbs znikł, ale przedtem zdążyłodbyć międzymiastowe rozmowy telefoniczne na sumę trzystu dolarów, wypalić pięć dziur w mojej kanapie, zgładzić mojegokota i moje drzewko awokado oraz wyłamać drzwiczki od apteczki.Na żółtym linoleum w kuchni znalazłem następujący poemat, wypisany, jak się okazało, ekskrementami:Co to za kuchnia,Skoro brak w niej rzeczyNajpotrzebniejszej, ważniejszej niż wszystko?Muszę mieć taki pojemnik na śmieci,W którym się zmieści cała rzeczywistość.18 / 69Kurt Vonnegut Jr.- Kocia KołyskaInny komunikat znalazłem wypisany damskim charakterem pisma przy pomocy szminki na tapecie nad łóżkiem. Nie,nie, nie, powiedziało kurczątko" - głosił napis.Na szyi zamordowanego kota wisiała kartka z napisem Miau".Nie widziałem Krebbsa od tego czasu.Mimo to sądzę, że wchodził w skład mojego karassu.Jeśli tak, to spełniał w nimrolę wrang-wranga.Wrang-wrang jest to według Bokonona człowiek, który odwodzi ludzi od określonej linii rozumowania,wykazując na przykładzie własnego życia absurdalność tej drogi.Możliwe, że byłbym skłonny uznać historię z aniołem za wydarzenie nie mające głębszego sensu i stopniowo dojść doprzekonania, że wszystko jest bezsensem, ale kiedy ujrzałem to, co zrobił Krebbs, a zwłaszcza to, co zrobił z moim ulubionymkotem, nihilizm był już nie dla mnie.Ktoś albo coś nie chciało, abym został nihilistą.Zadaniem Krebbsa, niezależnie od tego, czy zdawał sobie z tegosprawę, czy nie, było skompromitowanie w moich oczach tej filozofii.Zwietna robota, panie Krebbs, świetna robota.37.WSP�ACZESNY GENERAA MAJORI wtedy, pewnego dnia, pewnej niedzieli, dowiedziałem się, gdzie ukrywa się zbiegły przed sprawiedliwością twórcamodeli, Wielki Bóg Jehowa i Belzebub owadów ze słoika, jednym słowem dowiedziałem się, gdzie można znalezć FranklinaHoenikkera.Franklin Hoenikker żył!Wiadomość ukazała się w dodatku specjalnym do wychodzącego w Nowym Jorku Sunday Timesa".Dodatek byłpłatnym ogłoszeniem, reklamującym jedną z bananowych republik.Na okładce widniał wstrząsający profil najcudniejszejdziewczyny, jaką tylko można sobie wyobrazić.Na dalszym planie buldożery karczowały palmy, robiąc szeroką aleję.Przy końcu alei wznosiły się stalowe szkieletytrzech nowych budynków. Republika San Lorenzo - głosił tekst na okładce - rozwija się! Zdrowy, szczęśliwy, postępowy i miłujący wolnośćnaród pięknych ludzi zaprasza amerykańskich inwestorów i turystów."Nie śpieszyłem się, aby przeczytać resztę.Wystarczyła mi dziewczyna z okładki; co mówię: wystarczyła! Zakochałemsię w niej od pierwszego wejrzenia.Była bardzo młoda i bardzo poważna.promieniowała dobrocią i mądrością.Była brązowa jak czekolada.Włosy miała jasne jak len.Dowiedziałem się z okładki, że nazywa się Mona Aamons Monzano i jest przybraną córką dyktatora wyspy.Przejrzałem dodatek w nadziei, że znajdę dalsze zdjęcia olśniewającej ciemnoskórej Madonny.Znalazłem jednak tylko portret dyktatora wyspy, Miguela Papy" Monzano, przypominającego goryla dobrze już posiedemdziesiątce.Obok portretu Papy" było zdjęcie cherlawego młodzieńca o lisiej twarzy.Miał na sobie śnieżnobiałą bluzę wojskową zjakimś mieniącym się drogimi kamieniami orderem.Jego blisko osadzone oczy były podkrążone.Widocznie przez całe życiekazał się strzyc tylko z tyłu i z boku, zostawiając nienaruszone włosy z przodu, bo nad jego czołem wznosił się ondulowanyczub nieprawdopodobnej wysokości.Podpis głosił, że ten brzydki wyrostek to generał major Franklin Hoenikker, Minister Nauki i Postępu w Republice SanLorenzo.Miał dwadzieścia sześć lat.38.ZWIATOWE CENTRUM POAOW�W BARAKUDY San Lorenzo ma pięćdziesiąt mil długości i dwadzieścia mil szerokości - jak dowiedziałem się z dodatku do SundayTimesa".- Ludność republiki liczy czterysta pięćdziesiąt tysięcy dusz.bezgranicznie oddanych ideałom Wolnego Zwiata [ Pobierz całość w formacie PDF ]

v