[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Pracowałem wśród miejscowych %7łydów, Argentyńczyków i uciekinierów& Wiem o tym.Chciałbym się dowiedzieć, co takiego przekazywałeś Leibermannowi. Nic co miałoby jakikolwiek związek z naszą misją.Wiem, co o tym myślisz. W takim razie co to było, na miłość boską? Argentyńscy %7łydzi mają znaczne udziały w firmach armatorskich.Przekazywali mimanifesty okrętowe, terminy wyjścia z portu statków kierujących się do Hiszpanii iPortugalii, a raczej oficjalnie kierujących się do Hiszpanii i Portugalii.Leibermann szukatakich informacji.Nie chciałbym, żeby zabrzmiało to głupio, ale w tej wojnie walczymy potej samej stronie, więc nie widzę żadnego powodu, by mu ich nie przekazywać.Ja też nie.I traciłbym tylko czas, każąc Ettingerowi, by dał sobie z tym spokój. Moje rozkazy, które są, oczywiście, również waszymi rozkazami, mówią, by jaknajmniej kontaktować się z FBI  powiedział Chris. Czy chcesz przez to powiedzieć, że mam więcej nie przekazywać takich informacji? Chcę przez to powiedzieć, byś jak najmniej kontaktował się z FBI.I bardzo seriosugeruję, byś nie wspominał, powtarzam, nie wspominał przy komandorze Delojo, że w ogólepoznałeś Leibermanna. W porządku  powiedział Ettinger. To rozwiązuje sprawę, co mam mu powiedziećo Urugwaju. Powiedzieć mu o Urugwaju? Właśnie dochodzę do dna  wyjaśnił Ettinger. Jeszcze nie powiedziałem o tymTony emu.Powinienem teraz z całą powagą przypomnieć Ettingerowi, że Tony to dla niego porucznikPelosi, a pod moją nieobecność porucznik Pelosi jest dowódcą grupy, więc sierżant Ettingerma obowiązek mówić porucznikowi Pelosiemu absolutnie wszystko.Ale to też byłaby tylko strata czasu.Ettinger dawno już domyślił się, że Tony przyjechał tuwyłącznie jako specjalista od materiałów wybuchowych, zaś wszystko, co wie o szpiegostwie i kontrwywiadzie, można by wypisać świecową kredką na pudełku od zapałek.Prawda jesttaka, że Ettinger byłby prawdopodobnie lepszym dowódcą niż ja, a pewnie i lepszym szefemstacji OSS niż Delojo.Nie jest oficerem wyłącznie dlatego, że pozostał obywatelemhiszpańskim, a Armia Stanów Zjednoczonych nie przyznaje stopni oficerskich obywatelominnych państw. Powiedz nam więc teraz  powiedział Chris. Nie mogę tego udowodnić.Nie mogę znalezć kogoś, kto powie mi prosto w oczy, żecoś takiego się dzieje.Kiedy pytam, drzwi zatrzaskują mi się przed nosem, rozmowy nagle sięurywają& Co udowodnić?  zapytał rozpaczliwie Chris, wkładając do ust następny kawałek bifede chorizo. Wydaje mi się, że jeśli ma się krewnego w Sachsenhausen albo w Belsen,prawdopodobnie w każdym obozie koncentracyjnym, ale znam tylko te dwie nazwy powiedział Ettinger  wtedy można iść do odpowiedniego człowieka w Urugwaju, wziąć zesobą dużą kwotę w dolarach albo frankach szwajcarskich  i wyciągnąć tego krewnego albocałą jego rodzinę. Niech mnie diabli porwą.Jesteś tego pewien? Nie.To znaczy nie mogę tego udowodnić.Ale wierzę w to. Kim jest ten odpowiedni człowiek w Urugwaju? Ktoś z ambasady niemieckiej? Znaszjego nazwisko? Nie.%7ładnych nazwisk.Myślę jednak, że nie jest to nikt z ambasady.Wydaje mi się, żekontakt idzie przez odpowiedniego człowieka w miejscowej społeczności żydowskiej doodpowiedniego człowieka wśród %7łydów w Montevideo, a może w Colonia, a dopiero stamtąddo człowieka, który kontaktuje się z ambasadą niemiecką.A może hiszpańską albo szwedzką.Powiedziałem już, Chris: nikt nie chce o tym rozmawiać. Nawet z tobą?  zapytał Chris. Przepraszam, musiałem o to zapytać.Cała rodzinaEttingera w Niemczech trafiła do obozu koncentracyjnego z wyjątkiem jego samego i matki, ponieważ zachowali hiszpańskie paszporty.Dostalitylko oficjalną wiadomość z SS, że dziadek i babcia  zmarli na skutek komplikacji pozapaleniu płuc , o pozostałych nie mieli już żadnych informacji. Dowiedziałem się o całej tej sprawie od pewnego Starszego Pana, którego znałemjeszcze z Berlina.Powiedział mi, że żałuje, iż pojechałem do Nowego Jorku, a nie jestemtutaj,  gdzie mógłbym zrobić coś pożytecznego. Myślisz, że chciał przez to powiedzieć, że mógłbyś uratować swoją rodzinę? Ten facet został uratowany  powiedział Ettinger. Widziałem tatuaż, numer zobozu na jego ramieniu. I nic więcej ci nie powiedział? Ettinger pokręcił głową [ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • trzylatki.xlx.pl