[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W sensie dystynkcji, bo był starszy od naszego następcy tronu.I byłszpakowaty.- Tak, masz rację - kiwnęła głową barmanka.- Ten Lord był jakiś taki nijaki.Pospolity typ o twarzy okrągłej, nabrzmiałej.Ruchy miał niezdarne, a kiedy jadł, tomlaskał jak kot.A ten jego słu\
ący.ho, ho! Ten miał w sobie coś arystokratycznego.A
adny mÄ™\
czyzna, nie powiem.Tak, tak, dziwna para z nich była.Wcią\
słyszałyśmy: Lordzie to.Lordzie tamto.- A Lord gderał:  Hans, trzymaj klasę.Albo:  Hans, nie pozwalaj sobie za wiele.Wydawało mi się to takie niedzisiejsze.Z
mieszne.- Dziękujemy paniom - ukłoniłem się z wdzięcznością.- Gdzie tu jest najbli\
szy kościół? - zapytał oschle Andreas.- Ju\
mówiłam.W Orby.Opisały nam jak tam dojść.Wyszliśmy z hotelu na dziedziniec.Z pewnością sprawaobecności w lokalu dwóch mę\
czyzn - Lorda i jego słu\
ącego Hansa - była godnaodnotowania jako zjawisko obyczajowe, lecz dla nas wa\
niejszy był trop prowadzący41do najbli\
szego kościoła.Czasami arystokraci zachowywali się na wakacjachniezwykle dziwacznie.O takich sprawach wiele czytałem i słyszałem.Nie wszyscy, w których \
yłach płynęła błękitna krew, byli osobnikami urodziwymi.Często mieli wiele wad.Ten chlipiący z talerza Lord mógł na wakacjach zakosztowaćinnego \
ycia! Wykombinował sobie, \
e będzie jadł rękami, siorbał z talerza i mieszałgłośno cukier ły\
eczką! Dla zabawy! Nie było nic nadzwyczajnego w fakcie, \
e zabrałna urlop szpakowatego słu\
ącego z klasą? Czy nasze informatorki w osobach kelnerki ibarmanki nie przesadzały trochę ze swoimi podejrzeniami? Dlaczegó\
to przypadkowyduet mÄ™\
czyzn miałby zaraz śledzić naszych  nurków ?Naradzaliśmy się krótko we wnęce portalu, gdy\
na zewnÄ…trz wciÄ…\
niemiłosierniewiało.Pochyleni nad mapą studiowaliśmy drogę do Orby.Przerwała nam melodyjka wkomórce Andreasa.Przytknął ją do ucha i zaczął z kimś rozmawiać.- Tak jest! - kiwał głową i przekrzykiwał wiatr.- Jesteśmy na miejscu.Będziemypana o wszystkim informować.Teraz jesteśmy w Brundby! Niewykluczone, \
e ichmotorówka cumowała w Ballen, a nurkowie zeszli na ląd.Czegoś szukają w głębiwyspy.Nie ma wśród nich pańskiego syna, panie Jorgensen! W miejscowym hotelupobrano jednak z karty Jorgena pieniądze.Z bankomatu.Jeśli to robota Bjoerna, tomusiał znać kod PIN.Na przystani te\
płacili, ale gotówką.Słucham? Nie wiem.chyba chodzi im o kościół.Tak.tak.nie mo\
emy jeszcze stwierdzić, czy Jorgen jestna wyspie.Nic konkretnego nie wiem.Niewykluczone, \
e ekipa Bjoerna udała się naBornholm.Teraz jest sztorm i zanim wrócimy na przystań, powinno się  wydmuchać.A jak tam sprawa kutra?Andreas słuchał chwilę, co ma do powiedzenia Jorgensen senior.Zaraz skończyłrozmowę i szybko streścił nam jej treść.Ojciec naszego  wikinga denerwował się, torzecz oczywista, ale taktownie nie naciskał.śyczył udanej misji i szybkiego powrotuznad Bałtyku.Kuter  Viking wysłał nad ranem jeszcze jeden sygnał radiowy i odtamtej pory trwa cisza.- Policja na Szetlandach tak\
e nie wpadła na ślad Jorgena - dodał Andreas.- Jegoojciec wierci im dziurę w brzuchu, \
eby jak najszybciej zajęli się poszukiwaniem U-Boota.Wkrótce na dno Atlantyku zejdą nurkowie.- Mo\
e coÅ› znajdÄ… - o\
ywiła się Nina.- Mo\
e  Viking się odezwie!- Niewykluczone - mruknął asystent Jorgena.- Lecz zanim cokolwiek ustalą lubznajdą, my mamy swoje zadanie.Musimy odwiedzić kościół.To była fatalna pogoda na piesze wycieczki, lecz nale\
ało sprawdzić ten trop.Czekały nas kolejne dwa kilometry drogi! Jeśli  nurków interesowały wszystkiekościoły na wyspie, to mielibyśmy co robić przez cały dzień, było ich bowiem naSamso a\
pięć, rozrzuconych w ró\
nych jej częściach.Najdalej wysunięty na północkościół znajdował się na przykład w Nordby.Nie licząc Orby i Tranebjergu, były tujeszcze świątynie w Besser i Langor (niedaleko naszej przystani).Słuszniezało\
yliśmy, \
e warto rozpocząć poszukiwania od najbli\
ej poło\
onego od Brundbykościoła, tak jak to uczyniła ekipa Bjoerna.Ruszyliśmy mimo wiatru i deszczu.Zacinało jak diabli i czasami miałem dość tejwycieczki.Po dwudziestu minutach marszu dotarliśmy wreszcie do małej osady Orby,poło\
onej na południe od Brundby, otoczonej polami i niewielkimi wzniesieniami.42Dodam, \
e w Danii dominującą religią jest luteranizm, który wyznaje ponaddziewięćdziesiąt procent mieszkańców tego kraju, a inne wyznania - w tym katolickie -stanowią w sumie zaledwie dziewięć procent.W Orby ujrzeliśmy niezbyt wysokikościół z otynkowanymi na biało ścianami i dwuspadowym dachem z pomarańczowądachówką.Stał pośród zielonego ogrodu z alejkami, oddzielony od osady szpaleremdrzew.Najwy\
szy element niezbyt imponującej budowli stanowiła wbudowana wefrontową ścianę wie\
a, ze szczytu której sterczał niewielki krzy\
.Nad Å‚ukowatymoknem wie\
y, znacznie poni\
ej dzwonnicy, widniał rysunek krzy\
a Chrystusa, takzwany monogram Konstantyna, zło\
ony z greckich liter  chi (X) oraz  rho (Á).Towszystko!Drzwi nie byÅ‚y zamkniÄ™te na klucz, dziÄ™ki czemu weszliÅ›my do pustego Å›rodkaÅ›wiÄ…tyni [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

trzylatki.xlx.pl