[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wtedy Kau-kowie pchnęli kuonym skrzystym kwiatom27 swych pomocników, by przygnali do nich jak najwięcej tych pięknych kuł.Kirowierównież chcieli je mieć i wysłali Swiat-łogońce.Spędziwszy gwiazdy w liczne stada, każdy z osobna gnał jeku własnej zagrodzie, by je dla siebieumocować na Przejrzystym Niebie.Po drodze jednak podkradali sobie co ładniejsze sztuki.Smoki wyrywałyzimne gwiazdy ze szponów %7łmijic, %7łnujowe wyrywali Ja-rogońcom gwiazdy gorące, RujgońceKostrogońcom gwiazdy najjaśniejsze, a wszyscy wszystkim te najpiękniejsze.Zrobił się bałagan, a gwiazdyjak stado baranów, korzystając z zamętu, rozeszły się po Niebiosach, i trzeba je było znów zaganiać.Kilka znich nawet wpadło w Głąb, ale nikt ich już nie ratował, bo nikomu nie chciało się zanurzać.Smoki niedalekoGłębi zaczęły z calizn Niebiosów, wciąż w dużej ilości luz
no latających, układać zagrodę i oddzielać swojezdobycze.Każdy wkrótce lepił dla siebie, a kiedy już miał wielką caliznę niebieską, to chciał mieć jeszczewiększą, i wszyscy zaczęli lepić własne Nieba.Jedni lepili białe, inni czerwone, trzeci sine, jeszcze innizielone, czwarci srebrne, a dziesiąci złote.%7ływiołowie i Mocarze (Mogtowie), obserwując te wyczyny, takżezapragnęli się przyłączyć do Niebiańskiej Bitwy, ale że na razie wielu wciąż walczyło zarówno o Ziemię, jak io Welę, pomnażali się i posyłali w bój swoje córki i synów.Tak wkrótce przybyła Denga z rodu Swarogów ipostawiła wielomastne mosty między Niebiosami, a zaraz za nią Zorza z domu Dażbogów kująca mżystemury, a po niej Płoń rzucił się między gwiazdy, a Ródz
-Ruda kształciła na czarnych gwiazdach żgoty-zygotyświetlistne i ożywiała one martwe bryły.Przybywali też Wielcy %7ływiołowie i Wielcy Mogtowie na pomocswym dzieciom.Makosz i Mokosza upletli Welon - piękny, iskrzący, którym złączyli Ziemię z Welą, żeby sięwciąż nie rozbiegały.Welon ów upleciony został z cienkich, wilgnych nieci świetlistych pajączków.Nieciwymoczono w wodach żywota z Bańskich A
ąk na Niwie Mokoszów.W tym czasie było już gotowe zarównoSklepienie, jak i Kopuła Nieba, no i oczywiście Nieboskłon - Niebo Dalekie, zwane też Powłoką.NieboGłębokie też byłoby już dawno gotowe, gdyby nie to zamieszanie, jakie powstało.Stu synów Chor-sa -Księżyców, odgrodzonych od Weli Kopułą, poczęło się przechadzać po Welonie i co chwilę go darło.Bo owiKsiężyce tak byli różni, że sami ze sobą się dogadać nie mogli i wciąż się wyzywali na pojedynki.Był tamjeden Jajowaty, drugi Plackowaty, trzeci Kulisty, czwarty Krzywy, siódmy Płaski, dziewiąty Kosmaty,dwunasty A
ysy, trzynasty Kusy, dwudziesty pierwszy Pełny, dwudziesty czwarty Wielgi, dwudziesty siódmyBlady, trzecidziewią-ty Wycharsły, czterdziesty czwarty Nowy, a setny Pałający.Dopiero A
adowie ze swoimi dziećmi, kiedy utracili władztwo nad Welą, przybieżali i wzięli Nieba w swojeręce, a zrobili na tyle porządku, że przynajmniej gwiazdy przestały się zderzać i wciąż topić na dnie Głębi.A
adowie przybyli dwoma bojowymi Wozami.Wielkim Wozem powoził sam Lado, a ciągnęły go welańskieskrzydlate niedz
wiedzice, Małym zaś, zaprzężonym w skrzydlate łanie, kierowała A
ada-A
agoda.Ruszyli zaKsiężycami po niebieskim gościńcu-welonie i przepędzili ich z tej drogi.Wieszczki Wady z Mogiły twierdzą, że ta droga, zwana dziś Drogą Umorów albo Straszów, albo Ptasią, alboMleczną, jest zrobiona przez A
adów z maleńkich gwiezdnych kamieni.A
ączy ona Ziemię i Welę z Głębią, apoprzezGłąb z Niebieską Bramą Bram wiodącą do Pierwnicy.Przed tą bramą stanęło dwóch stróżów - Z
lepiec Morai Kostucha Welesowa.Stąd, zdaniem wieszczek tej kąty-ny, drogi wiodące do kapiszt albo święte kręgiwykłada się na pamiątkę i podobieństwo Drogi-Welonu drobnymi ziemskimi kamieniami dostępnymiśmiertelnikom.U wrót owej drogi niebieskiej postawili Rgłowie z polecenia Lada trzech Kosiarzy, by pilnowali porządku.Boże-bogowie i Reża wzięli białą gwiazdę i skupili wokół niej wiele małych, żeby ich pilnowała - ta stała sięKwoką gwiezdnego świata, a jej dzieci Kurczętami.Prowe dorzucił też Ogiera i Krowę.Córka Sporów Rada-Zboża powiła cały A
an Kłosów, z których sypnęło się od razu Ziarno Welesowe.Ziarno to zbierały Baby(nazywane też Babkami) prosto do Dzierży i sypały pod Tłuk syna Peruno-wego Ciosny albo w Młyn zOgnistym Kołem (był to ten sam Młyn i to samo Koło, którego Obręcz pożarł póz
niej potwór Ponicz).Dalejduła ukształcona przez Strzybogów Paszcza rozwiewając Warkocz w bezładne Rozgwiez
dzis-ko.Na46wschodzie Niebiosów znalazÅ‚y siÄ™ ObrÄ™cz, WÄ™zeÅ‚, Wielodroże (Labirynt) oraz Wielki Bór Wiłów, w którymrosÅ‚o Drzewo Nieba - Stóżar.Na Stóżarze trzymaÅ‚o siÄ™ Niebo GÅ‚Ä™bokie tak jak Sklepienie na Ósicy, KopuÅ‚ana Wierchu Weli, a PowÅ‚oka na Gwoz
dzie.Za Borem rozciągał się Tron i Niebieskie Bagnisko, a z tegoBagniska wypływała gwiezdna rzeka Dań.Dalej stał Dwór Kirów, pilnowany przez Tarczę i Smokożmija-Wężownika, rozświetlony Swiecidłem i ogrzany niebieskim Ogniskiem.Do zagrody przy dworze, gdzie naśrodku wyrastał Gwózd - urobiony z drzewa tak mocnego i wysokiego, że sięgałwierzchołkiem aż do Nieboskłonu, Wołos-Sporzec przy gnał gospodarską trzodę: Tura, Niedz
wiedzia, A
osia,Ba rana, %7Å‚ubra, Wilka, Dzika, Jelenia i A
anię.Wokół Gwoz du - Słupa Niebios - kręciły się %7łarna mlącemarne gwia zdki na Gwiezdny Pył, Siną (niebieską) Mąkę.%7łercy kościoła Siemi z Sierdzą w ziemi Lachów po uczają dokładnie o różnicy między Stóżarem a Gwózdemktóre nigdy nie były tym samym (tak jak Welesożary nie są tym samym, co Baby), a dziś, po zwaleniu ichobu w bitwie Potworów, często są przez ludzi mylone.Stóżar był Drzewem Niebiosów, Gwózd zaś SłupemNieba, oba te wyobrażenia są czczone przez kościoły wszych Sła wian2*.Choć wszystko zdawało się iść ku dobremu, tak napra wdę wciąż było dwoje niezadowolonych - Czarnogłówi Białoboga.Zatem ona wezwała przed swe trójoblicze Plątwę, a on przywołał Przeplata.Nie wiadomo, czyto przez owo spotkanie, czy też z innych powodów przyszło wtedy na świat Licho, pierwsze dziecko Płatów.Od same go początku było niewidzialne i łapczywe.Poczęło graso wać po Niebiosach i wciągać do swejnory to i owo, od bierając %7ływiołom i Mocarzom spokój.Tym razem bogowie, nauczeni poprzednim doświad czeniem, nie ruszyli już do boju [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

trzylatki.xlx.pl