[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jeśli kurator nie może ustalić miejsca pobytu dziecka, może zwrócić się do sądu w celu przeprowadzenia odpowiedniego dochodzenia w celu ustalenia jej miejsca pobytu, sąd może również zażądać pomocy Policji w tym celu.Przymusowe odebranie dziecka i oddanie go uprawnionemu może nastąpić tylko w obecności uprawnionego albo upoważnionej osoby czy instytucji.Bez obecności tych osób kurator nie odbierze dziecka i nie przekaże go uprawnionemu, wyznaczy natomiast inny termin a w razie notoryjnego niestawiennictwa możliwe jest nawet zawieszenie postępowania.Kurator w tym celu musi wyznaczyć odpowiedni termin do dokonania tej czynności i zawiadomićo niej uczestników, aby mogli się stawić.Uprawniony natomiast, jeśli nie będzie uczestniczył osobiście, powinien upoważnić do tego odpowiednią instytucję albo osobę (instytucja ta powinna mieć charakter opiekuńczo - wychowawczy, np.oddział przyjaciół praw dziecka, natomiast osoba może być dowolna, np.członek rodziny).Upoważnienie powinno być dokonane na piśmie.Ze swych czynności kurator sporządza protokół, w którym opisuje dokładnie przebieg wykonywanych czynności i inne okoliczności.Kurator dysponuje skutecznymi środkami przymusu.Może bowiem zażądać od Policji udzielenia mu pomocy przy odebraniu dziecka.Policja może usunąć osoby, które uniemożliwiają odebranie dziecka.Kuratorzy korzystają z pomocy Policji jedynie w uzasadnionych przypadkach, z uwagi na dobro dziecka i stres dziecka wywołany obecnością funkcjonariuszy.Jeśli ktokolwiek przeszkadza w wykonywaniu czynności kuratorowi, naraża się również na odpowiedzialność karną, zwłaszcza za naruszenie nietykalności cielesnej funkcjonariusza państwowego oraz z uwagi na art.211 kodeksu karnego, który brzmi:Art.211.Kto, wbrew woli osoby powołanej do opieki lub nadzoru, uprowadza lub zatrzymuje małoletniego poniżej lat 15 albo osobę nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.Jeśli dziecko zostało ukryte albo odebranie dziecka w inny sposób napotyka na przeszkody, kurator zawiadamia prokuratora.Również jeśli zobowiązany do wydania dziecka nie wyjawia, gdzie przebywa dziecko, kurator wnioskuje do sądu i sąd przymusowo sprowadza (zgodnie z trybem postępowania karnego) zobowiązanego do sądu, gdzie powinien wyjawić miejsce pobytu dziecka.Zobowiązany odpowiada tu karnie za składanie fałszywych zeznań (art.233 kodeksu karnego, za co grozi do 3 lat pozbawienia wolności).Ze względu na szczególny charakter spraw o odebranie dziecka, zwrócić należy na szczególne obowiązki kuratora oraz Policji dotyczące wykonywania swych obowiązków.Powinni oni bowiem dochować najwyższej staranności, aby ich działania nie spowodowały naruszenia dobra dziecka, nie doznało ono krzywdy moralnej ani tym bardziej fizycznej.Kurator może również korzystać z pomocy organu opieki społecznej (określone zasadniczo w ustawie o pomocy społecznej) albo innej powołanej do tego instytucji (np.oddział Komitetu Praw Dziecka czy oddział Towarzystwa Przyjaciół Dzieci).Jeśli zachodzi istotne zagrożenie dobra dziecka, kurator wstrzyma się z działaniami, chyba że wstrzymanie wykonania postanowienia sądu stwarza bardziej poważne zagrożenie dla dobra dziecka.Pamiętać bowiem trzeba, że zawsze nadrzędną zasadą jest dobro dziecka.Nie może ono cierpieć z powodu kłótni dorosłych o prawo do niego, gdyż dziecko niczemu nie zawiniło.Jeśli zagrożenie ustanie, kurator przystępuje do wykonania postanowienia [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl trzylatki.xlx.pl
.Jeśli kurator nie może ustalić miejsca pobytu dziecka, może zwrócić się do sądu w celu przeprowadzenia odpowiedniego dochodzenia w celu ustalenia jej miejsca pobytu, sąd może również zażądać pomocy Policji w tym celu.Przymusowe odebranie dziecka i oddanie go uprawnionemu może nastąpić tylko w obecności uprawnionego albo upoważnionej osoby czy instytucji.Bez obecności tych osób kurator nie odbierze dziecka i nie przekaże go uprawnionemu, wyznaczy natomiast inny termin a w razie notoryjnego niestawiennictwa możliwe jest nawet zawieszenie postępowania.Kurator w tym celu musi wyznaczyć odpowiedni termin do dokonania tej czynności i zawiadomićo niej uczestników, aby mogli się stawić.Uprawniony natomiast, jeśli nie będzie uczestniczył osobiście, powinien upoważnić do tego odpowiednią instytucję albo osobę (instytucja ta powinna mieć charakter opiekuńczo - wychowawczy, np.oddział przyjaciół praw dziecka, natomiast osoba może być dowolna, np.członek rodziny).Upoważnienie powinno być dokonane na piśmie.Ze swych czynności kurator sporządza protokół, w którym opisuje dokładnie przebieg wykonywanych czynności i inne okoliczności.Kurator dysponuje skutecznymi środkami przymusu.Może bowiem zażądać od Policji udzielenia mu pomocy przy odebraniu dziecka.Policja może usunąć osoby, które uniemożliwiają odebranie dziecka.Kuratorzy korzystają z pomocy Policji jedynie w uzasadnionych przypadkach, z uwagi na dobro dziecka i stres dziecka wywołany obecnością funkcjonariuszy.Jeśli ktokolwiek przeszkadza w wykonywaniu czynności kuratorowi, naraża się również na odpowiedzialność karną, zwłaszcza za naruszenie nietykalności cielesnej funkcjonariusza państwowego oraz z uwagi na art.211 kodeksu karnego, który brzmi:Art.211.Kto, wbrew woli osoby powołanej do opieki lub nadzoru, uprowadza lub zatrzymuje małoletniego poniżej lat 15 albo osobę nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.Jeśli dziecko zostało ukryte albo odebranie dziecka w inny sposób napotyka na przeszkody, kurator zawiadamia prokuratora.Również jeśli zobowiązany do wydania dziecka nie wyjawia, gdzie przebywa dziecko, kurator wnioskuje do sądu i sąd przymusowo sprowadza (zgodnie z trybem postępowania karnego) zobowiązanego do sądu, gdzie powinien wyjawić miejsce pobytu dziecka.Zobowiązany odpowiada tu karnie za składanie fałszywych zeznań (art.233 kodeksu karnego, za co grozi do 3 lat pozbawienia wolności).Ze względu na szczególny charakter spraw o odebranie dziecka, zwrócić należy na szczególne obowiązki kuratora oraz Policji dotyczące wykonywania swych obowiązków.Powinni oni bowiem dochować najwyższej staranności, aby ich działania nie spowodowały naruszenia dobra dziecka, nie doznało ono krzywdy moralnej ani tym bardziej fizycznej.Kurator może również korzystać z pomocy organu opieki społecznej (określone zasadniczo w ustawie o pomocy społecznej) albo innej powołanej do tego instytucji (np.oddział Komitetu Praw Dziecka czy oddział Towarzystwa Przyjaciół Dzieci).Jeśli zachodzi istotne zagrożenie dobra dziecka, kurator wstrzyma się z działaniami, chyba że wstrzymanie wykonania postanowienia sądu stwarza bardziej poważne zagrożenie dla dobra dziecka.Pamiętać bowiem trzeba, że zawsze nadrzędną zasadą jest dobro dziecka.Nie może ono cierpieć z powodu kłótni dorosłych o prawo do niego, gdyż dziecko niczemu nie zawiniło.Jeśli zagrożenie ustanie, kurator przystępuje do wykonania postanowienia [ Pobierz całość w formacie PDF ]