[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W świetle listy cnót Kościoła Tiatyry (2, 19), gdzie pi,stijjest razem z innymi osobowymi kwalifikacjami, wydaje się, iż oznacza onabardziej rodzaj dyspozycji niż przedmiot wiary, bardziej jakość życia, któracharakteryzuje się wytrwałością i zaufaniem38.Czasownik avrneo,mai określa w NT wyparcie się osoby, czego klasycz-nym przykładem jest zdrada Piotra (Mt 26, 69 75; Ak 12, 9) lub zaparcie sięsiebie jako warunek wstępny naśladowania Jezusa (Ak 9, 23).Występuje on34Otrzymane imiona wiążą się z dwoma dodatkowymi określeniami.WyznawcyBestii otrzymują znamię ca,ragma (14, 9), które jest prawdopodobnie numerem jej imie-nia (13, 13 17), natomiast wierni posiadają pieczęcie sfragi,j (7, 2 3).W ten sposóbzaznacza się też dualizm dwóch obozów, sprzymierzonych z Bestią lub z Bogiem.Por.puthussery, Days, 92 93.35W przeciwieństwie do części chrześcijan trzymających (kratou/ntaj) się naukiBalaama, większość z nich nadal trzyma się (kratei/j) imienia Jezusa, co oznacza, żewspólnota ciągle utrzymuje żywą z Nim relację, ustanowioną za sprawą objawionychw historii ich imion.Por.puthussery, Days, 93 94.36Zob.D.S.DEER, Whose faith/loyalty in Revelation 2.13 and 14.12?, BiTr 38,3 (1987) 328 30; B.W.LONGENECKER, PISTIS in Romans 3.25: Neglected Evidence forthe Faithfulness of Christ ?, NTS 39 (1993) 478 480; A.VANHOYE, Pi,stij Cristou/:fede in Christo o affidabilit di Christo? Bib 80 (1999) 1 21; U.VANNI, Divenire nelloSpirito L Apocalisse guida di spiritualit (BeP 36), Roma 2000, 149 168; AUNE, Rev-elation 1 5, 184; AUNE, Revelation 6 16, 837 838.37Por.AUNE, Revelation 6 16, 838.38Por.I.G.WALLIS, The faith of Jesus Christ in Early Christian Tradition (SNTSMS84), Cambridge 1996, 167 173. czyny w dialoGu z kościołem perGamonu263również w paralelnej perykopie w 3, 8, gdzie wyrażenie o;noma, mou zajmujemiejsce pi,stin mou:Ap 2, 13 Ap 3, 8kai.kratei/j to.o;noma, mou kai.evth,rhsa,j mou to.n lo,gonkai.ouvk hvrnh,sw th.n pi,stin mou kai.ouvk hvrnh,sw to.o;noma, mouDruga część frazy 3, 8 ouvk hvrnh,sw to.o;noma, mou posiada to samo znacze-nie, jak kratei/j to.o;noma, mou, lecz w formie negatywnej, zatem wytrwałościsłowu (3, 8) odpowiada zaparcie się siebie (ouvk hvrnh,sw) ze względu naimię i wiarę Jezusa (2, 13; 3, 8)39.Kościół Pergamonu zdecydowanie trzymasię imienia Jezusa w terazniejszości, nie ulegając presji imperialnego kultuwraz z jego praktykami pogańskimi.c) We dni Antypasa (w.13c)Wspólnota chrześcijańska i szatan mieszkali na tym samym miejscu, co mu-siało prowadzić do zderzenia, którego pierwszą ofiarą był wierny świadekAntypas.Czasownik hvrnh,sw (aoryst) dotyczy tego incydentu, o którym nie-wiele wiadomo poza przekazem Ap.Samo imię VAntipa/j jest hapax w Bi-blii oraz nie pojawia się w greckiej literaturze tego okresu40.Istniały aktajego śmierci męczeńskiej, na podstawie których Balladyści wyznaczyli jegoświęto na 11 kwietnia, podając, iż został spalony za panowania Domicjanawewnątrz spiżowego posągu byka.Jednak w świetle kontekstu słów zadni, chodziło raczej o minione wydarzenie, dlatego niektórzy opowiadają sięraczej za czasami Wespazjana lub Nerona41.Prawdopodobnie pozostał wier-ny wyznawanej wierze, obstawał w świadectwie za Jezusem, co przybrałocechy wyznania, i dlatego został zabity42.39Znamienne jest powtórzenie czasownika thre,w w 3, 8 i 10.Szerzej zob.Rozdz.V,1, D, b.40Imię VAntipa/j nie posiada też odpowiednika hebrajskiego, lecz mogło być zdrob-niałą formą od powszechnego imienia greckiego VAnti,patroj.Por.puthussery, Days,98.41Por.JANKOWSKI, Apokalipsa, 151 152; puthussery, Days, 98.42KRAFT sugeruje (Die Offenbarung, 65), że należał do pięciu tysięcy osób, którymChrystus ukazał się po swoim Zmartwychwstaniu.Wydaje się, iż jest to zbyt dalekoidący wniosek. rozdział Vi264W jaki sposób doszło do jego śmierci niewiele wiadomo z całą pew-nością43.Ogólne wskazówki dotyczące sytuacji chrześcijan daje informa-cja Pliniusza Młodszego (112), który w czasie swojego pierwszego pobytuw Azji Mniejszej, skierował list z prowincji Bitynii do cesarza Trajana44 [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl trzylatki.xlx.pl
.W świetle listy cnót Kościoła Tiatyry (2, 19), gdzie pi,stijjest razem z innymi osobowymi kwalifikacjami, wydaje się, iż oznacza onabardziej rodzaj dyspozycji niż przedmiot wiary, bardziej jakość życia, któracharakteryzuje się wytrwałością i zaufaniem38.Czasownik avrneo,mai określa w NT wyparcie się osoby, czego klasycz-nym przykładem jest zdrada Piotra (Mt 26, 69 75; Ak 12, 9) lub zaparcie sięsiebie jako warunek wstępny naśladowania Jezusa (Ak 9, 23).Występuje on34Otrzymane imiona wiążą się z dwoma dodatkowymi określeniami.WyznawcyBestii otrzymują znamię ca,ragma (14, 9), które jest prawdopodobnie numerem jej imie-nia (13, 13 17), natomiast wierni posiadają pieczęcie sfragi,j (7, 2 3).W ten sposóbzaznacza się też dualizm dwóch obozów, sprzymierzonych z Bestią lub z Bogiem.Por.puthussery, Days, 92 93.35W przeciwieństwie do części chrześcijan trzymających (kratou/ntaj) się naukiBalaama, większość z nich nadal trzyma się (kratei/j) imienia Jezusa, co oznacza, żewspólnota ciągle utrzymuje żywą z Nim relację, ustanowioną za sprawą objawionychw historii ich imion.Por.puthussery, Days, 93 94.36Zob.D.S.DEER, Whose faith/loyalty in Revelation 2.13 and 14.12?, BiTr 38,3 (1987) 328 30; B.W.LONGENECKER, PISTIS in Romans 3.25: Neglected Evidence forthe Faithfulness of Christ ?, NTS 39 (1993) 478 480; A.VANHOYE, Pi,stij Cristou/:fede in Christo o affidabilit di Christo? Bib 80 (1999) 1 21; U.VANNI, Divenire nelloSpirito L Apocalisse guida di spiritualit (BeP 36), Roma 2000, 149 168; AUNE, Rev-elation 1 5, 184; AUNE, Revelation 6 16, 837 838.37Por.AUNE, Revelation 6 16, 838.38Por.I.G.WALLIS, The faith of Jesus Christ in Early Christian Tradition (SNTSMS84), Cambridge 1996, 167 173. czyny w dialoGu z kościołem perGamonu263również w paralelnej perykopie w 3, 8, gdzie wyrażenie o;noma, mou zajmujemiejsce pi,stin mou:Ap 2, 13 Ap 3, 8kai.kratei/j to.o;noma, mou kai.evth,rhsa,j mou to.n lo,gonkai.ouvk hvrnh,sw th.n pi,stin mou kai.ouvk hvrnh,sw to.o;noma, mouDruga część frazy 3, 8 ouvk hvrnh,sw to.o;noma, mou posiada to samo znacze-nie, jak kratei/j to.o;noma, mou, lecz w formie negatywnej, zatem wytrwałościsłowu (3, 8) odpowiada zaparcie się siebie (ouvk hvrnh,sw) ze względu naimię i wiarę Jezusa (2, 13; 3, 8)39.Kościół Pergamonu zdecydowanie trzymasię imienia Jezusa w terazniejszości, nie ulegając presji imperialnego kultuwraz z jego praktykami pogańskimi.c) We dni Antypasa (w.13c)Wspólnota chrześcijańska i szatan mieszkali na tym samym miejscu, co mu-siało prowadzić do zderzenia, którego pierwszą ofiarą był wierny świadekAntypas.Czasownik hvrnh,sw (aoryst) dotyczy tego incydentu, o którym nie-wiele wiadomo poza przekazem Ap.Samo imię VAntipa/j jest hapax w Bi-blii oraz nie pojawia się w greckiej literaturze tego okresu40.Istniały aktajego śmierci męczeńskiej, na podstawie których Balladyści wyznaczyli jegoświęto na 11 kwietnia, podając, iż został spalony za panowania Domicjanawewnątrz spiżowego posągu byka.Jednak w świetle kontekstu słów zadni, chodziło raczej o minione wydarzenie, dlatego niektórzy opowiadają sięraczej za czasami Wespazjana lub Nerona41.Prawdopodobnie pozostał wier-ny wyznawanej wierze, obstawał w świadectwie za Jezusem, co przybrałocechy wyznania, i dlatego został zabity42.39Znamienne jest powtórzenie czasownika thre,w w 3, 8 i 10.Szerzej zob.Rozdz.V,1, D, b.40Imię VAntipa/j nie posiada też odpowiednika hebrajskiego, lecz mogło być zdrob-niałą formą od powszechnego imienia greckiego VAnti,patroj.Por.puthussery, Days,98.41Por.JANKOWSKI, Apokalipsa, 151 152; puthussery, Days, 98.42KRAFT sugeruje (Die Offenbarung, 65), że należał do pięciu tysięcy osób, którymChrystus ukazał się po swoim Zmartwychwstaniu.Wydaje się, iż jest to zbyt dalekoidący wniosek. rozdział Vi264W jaki sposób doszło do jego śmierci niewiele wiadomo z całą pew-nością43.Ogólne wskazówki dotyczące sytuacji chrześcijan daje informa-cja Pliniusza Młodszego (112), który w czasie swojego pierwszego pobytuw Azji Mniejszej, skierował list z prowincji Bitynii do cesarza Trajana44 [ Pobierz całość w formacie PDF ]